۹٬۵۴۶
ویرایش
آتشکده نیر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Esmaeili صفحهٔ آتشکده حجه الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر را به آتشکده نیر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آتشکده | '''آتشکده نیر'''، کتابی است درباره دیوان آتشکده نیر که توسط [[محمد تقی نیر تبریزی|حجت الاسلام محمد تقی نیر تبریزی]] متخلص به نیر نوشته شده است. | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
این کتاب گزارش عاشقانه‌ای از وقایع [[کربلا]] است. دیوان اشعار نیر تبریزی دربردارنده سه بخش است: | این کتاب گزارش عاشقانه‌ای از وقایع [[کربلا]] است. دیوان اشعار نیر تبریزی دربردارنده سه بخش است: | ||
=== بخش اول === | ===بخش اول=== | ||
مثنوی آتشکده، که در مراثی است و تعداد ابیات آن ۲۰۸۶ بیت است، این مثنوی را به سال ۱۳۰۹ هجری سروده و در پایان آن گفته است: | مثنوی آتشکده، که در مراثی است و تعداد ابیات آن ۲۰۸۶ بیت است، این مثنوی را به سال ۱۳۰۹ هجری سروده و در پایان آن گفته است: | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
=== بخش دوم === | ===بخش دوم=== | ||
لآلی منظومه، که دربردارنده قصاید و قطعات و مراثی و مدایح [و رباعیات و مفردات] در اوزان و بحور مختلف که دارای ۹۵۹ بیت است که در حدود سال‌های ۱۳۱۴ـ۱۳۱۵ سروده است. در مطاوی آن چند نوحه ترکی و در پایان غزلی از حجت الاسلام آخوند ملامحمد و دو قصیده فارسی از نیاز برادر صاحب ترجمه آمده است. | لآلی منظومه، که دربردارنده قصاید و قطعات و مراثی و مدایح [و رباعیات و مفردات] در اوزان و بحور مختلف که دارای ۹۵۹ بیت است که در حدود سال‌های ۱۳۱۴ـ۱۳۱۵ سروده است. در مطاوی آن چند نوحه ترکی و در پایان غزلی از حجت الاسلام آخوند ملامحمد و دو قصیده فارسی از نیاز برادر صاحب ترجمه آمده است. | ||
=== بخش سوم === | ===بخش سوم=== | ||
دیوان غزلیات، که دربردارنده غزلیات، رباعیات، مفردات، ساقی‌نامه و سه قصیده عربی اوست. تمام این مجموعه ابتدا به دست حاج میرزا علی اکبر عماد مدون شده و بعد در سال 1347 شمسی با مقدمه و حواشی حاج میرزا عبدالرسول احقاقی چاپ شده است و دارای حدود پنج هزار بیت است. | دیوان غزلیات، که دربردارنده غزلیات، رباعیات، مفردات، ساقی‌نامه و سه قصیده عربی اوست. تمام این مجموعه ابتدا به دست حاج میرزا علی اکبر عماد مدون شده و بعد در سال 1347 شمسی با مقدمه و حواشی حاج میرزا عبدالرسول احقاقی چاپ شده است و دارای حدود پنج هزار بیت است. | ||