checkuser
۲٬۳۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
شیعیان هنگام آب نوشیدن به یاد لبهای عطشان آن حضرت و کامهای تشنه عاشوراعیان با '''یاد | شیعیان هنگام آب نوشیدن به یاد لبهای عطشان آن حضرت و کامهای تشنه عاشوراعیان با '''یاد [[حسین بن على (ع)|حسین]]،''' در '''هنگام آب نوشیدن''' می گویند: «سلام بر لب تشنه ات یا حسین(ع)» | ||
== معنا و مفهموم == | ==معنا و مفهموم== | ||
شهادت تشنه کامانۀ امام حسین(ع)، چنان داغ و غم سنگینى بر دلها نهاده است که مىسزد با دیدن هر نهر و چشمه و با نوشیدن هر آب و شربت گوارا، از لبهاى عطشان آن حضرت، یاد شود. چرا که آب، یادآور آن | شهادت تشنه کامانۀ امام حسین(ع)، چنان داغ و غم سنگینى بر دلها نهاده است که مىسزد با دیدن هر نهر و چشمه و با نوشیدن هر آب و شربت گوارا، از لبهاى عطشان آن حضرت، یاد شود. چرا که آب، یادآور آن [[عاشورا]]ى عطش ریز و آن کامهاى تشنۀ عاشورائیان شهید است. | ||
== در نظر ائمه اطهار(ع) == | ==در نظر ائمه اطهار(ع)== | ||
امام صادق«ع»فرمود:«من هرگز آب سرد ننوشیدم مگر آنکه حسین بن على را به یاد مىآوردم»و نیز فرمود: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب له مائة الف حسنة و حطّ عنه مائة الف سیّئة» <ref>امالى صدوق،ص ۱۲۲.</ref> هر که آب بنوشد و | امام صادق«ع»فرمود:«من هرگز آب سرد ننوشیدم مگر آنکه [[حسین بن على (ع)|حسین بن على]] را به یاد مىآوردم»و نیز فرمود: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب له مائة الف حسنة و حطّ عنه مائة الف سیّئة» <ref>امالى صدوق،ص ۱۲۲.</ref> هر که آب بنوشد و حسین(ع) را یاد کند و قاتل او را لعن نماید،براى او هزار حسنه نوشته مىشود و هزار گناه از او محو مىگردد. از این رو،شیعه،هنگام نوشیدن آب، بر حسین بن على سلام مىدهد و مىگوید: | ||
سلام بر لب تشنهات، یا حسین، سلام الله على الحسین و اصحابه. | سلام بر لب تشنهات، یا حسین، سلام الله على الحسین و اصحابه. | ||
نیز در سقاخانهها و منبعهاى آب خنک،در تابستان و در ایام | نیز در سقاخانهها و منبعهاى آب خنک،در تابستان و در ایام [[محرم|محرّم]]، مىنویسند:«آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن»یا«بنوش به یاد لبهاى تشنۀ حسین». از زبان خود [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا]] هم نقل شده که فرمود: « شیعتى ما ان شربتم عذب ماء فاذکرونى / او سمعتم بغریب او شهید فاندبونى <ref>الخصائص الحسینیّه،شوشترى،ص ۹۹.</ref>» | ||
امام سجاد(ع) نیز سالهاى سال پس از شهادت پدر با لب تشنه یاد مىکرد و مىگریست و هرگاه هنگام افطار غذا مىآوردند یا نگاهش به آب مىافتاد، مىگریست و مىفرمود: «قتل ابن رسول اللّه جائعا، قتل ابن رسول اللّه عطشانا» <ref>لهوف،ص ۲۰۹.</ref> و نیز هرگاه قصّابى را مىدید که مىخواهد گوسفندى سر ببرد، مىگفت آبش بدهید،پدرم را با لب تشنه سر بریدند. | [[امام سجاد(ع)]] نیز سالهاى سال پس از [[شهادت]] پدر با لب تشنه یاد مىکرد و مىگریست و هرگاه هنگام افطار غذا مىآوردند یا نگاهش به آب مىافتاد، مىگریست و مىفرمود: «قتل ابن رسول اللّه جائعا، قتل ابن رسول اللّه عطشانا» <ref>لهوف،ص ۲۰۹.</ref> و نیز هرگاه قصّابى را مىدید که مىخواهد گوسفندى سر ببرد، مىگفت آبش بدهید،پدرم را با لب تشنه سر بریدند. | ||
این یاد کرد پیوسته از شهادت مظلومانۀ حسین(ع) با لب تشنه، احیاى خاطرۀ آن روز پرحادثه است. | این یاد کرد پیوسته از شهادت مظلومانۀ حسین(ع) با لب تشنه، احیاى خاطرۀ آن روز پرحادثه است. | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۷۵-۴۷۶.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۷۵-۴۷۶.] | ||
== پی نوشت == | ==پی نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] |