سر امام حسین (ع): تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۴۳۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
پس از شهادت ابا عبد الله (ع)، سپاه کوفه قساوت و دشمنى را به اوج رساندند و سر مطهّر آن حضرت را از پیکر جدا کردند، سپس به دستور عمر سعد، پیکر آن امام را زیر سم اسبها له کردند. این سر مقدس، همراه سرهاى دیگر شهدا بر نیزه‌ها شد و در کوفه و شام و شهرهاى دیگر گرداندند تا دیگران را بترسانند. سر مطهّر سید الشهدا «ع» ماجراهاى مختلفى در حادثۀ کربلا دارد، اینکه سر آن حضرت را از پشت گردن مى‌برند <ref>عوالم (امام حسین)، ص 303 و 304.</ref>، بر نیزه مى‌کنند، خولى سر را به خانۀ خویش برده در اتاقى یا تنورى پنهان مى‌کند، سر امام بر فراز نى در کوچه‌هاى کوفه قرآن تلاوت مى‌کند، نزد ابن زیاد، بر طشت طلا نهاده مى‌شود، <ref>امالى صدوق، ص 140.</ref> در راه شام در دیر راهب سبب مسلمان شدن قنّسرین مى‌شود، در کاخ یزید، بر طشت نهاده نزد او مى‌آورند، یزید با خیزران بر آن سر و لبها مى‌زند، در خرابۀ شام نزد رقیّه دختر امام حسین برده مى‌شود و...هر کدام موضوعى است که دستمایۀ بسیارى از مرثیه‌هاى سوزناک گشته و دربارۀ این وقایع، شعرها و نوحه‌هاى بسیار سروده‌اند.
پس از شهادت [[حسین بن على (ع)|اباعبدالله(ع)]]، سپاه [[کوفه]] قساوت و دشمنى را به اوج رساندند و سر مطهّر آن حضرت را از پیکر جدا کردند، سپس به دستور [[عمر سعد]]، پیکر آن امام را زیر سم اسبها له کردند. این سر مقدس، همراه سرهاى دیگر شهدا بر نیزه‌ها شد و در کوفه و [[شام]] و شهرهاى دیگر گرداندند تا دیگران را بترسانند.  


این که سر مطهّر کجا دفن شد، میان محققان نظر واحدى نیست. برخى بر این عقیده‌اند که سر را از شام به کربلا آوردند و به بدن ملحق ساختند (نظر سید مرتضى)، برخى معتقدند در کوفه، نزدیک قبر امیر المؤمنین «ع» دفن شد و برخى هم جاهاى دیگر را گفته‌اند. در شام، محلّى به نام جایگاه سر مطهّر معروف است که محلّ عبادت است. <ref>سفینة البحار، ج 1، ص 492.</ref>
== سر مطهر امام حسین(ع) پس از نهضت عاشورا ==
سر مطهّر سیدالشهدا(ع) ماجراهاى مختلفى در حادثۀ کربلا دارد، اینکه سر آن حضرت را از پشت گردن مى‌برند <ref>عوالم (امام حسین)، ص ۳۰۳ و ۳۰۴.</ref>، بر نیزه مى‌کنند.


برخى هم مدفن سر را در مصر، مسجد رأس الحسین مى‌دانند و براى کیفیت انتقال آن به آن منطقه، تاریخچه‌اى ذکر مى‌کنند. <ref>در این باره به بحث مفصل در کتاب «سیرة الائمة الاثنى عشر»، هاشم معروف الحسنى، ج 2، ص 84 مراجعه کنید. نیز «آرامگاههاى خاندان پاک پیامبر»، ص 311.</ref> اما مشهور آن است که سر را به کربلا آوردند و کنار پیکر دفن شد و این را جمعى از علما در تألیفاتشان آورده‌اند. <ref>به موارد آن در کتاب «مقتل الحسین»، مقرم، ص 469 و بحار الأنوار، ج 45، ص 144 مراجعه کنید.</ref>
[[خولى]] سر را به خانۀ خویش برده در اتاقى یا تنورى پنهان مى‌کند، سر امام بر فراز نى در کوچه‌هاى کوفه قرآن تلاوت مى‌کند، نزد ابن زیاد، بر طشت طلا نهاده مى‌شود، <ref>امالى صدوق، ص ۱۴۰.</ref> در راه [[شام]] در [[دیر راهب]] سبب مسلمان شدن قنّسرین مى‌شود.  


اصل این جنایت بى‌سابقه، براى امویان مایۀ ننگ بود. این که به دستور ابن زیاد، سر آن حضرت را بر نیزه کرده در کوفه چرخاندند، اولین سرى بود که در دوران اسلام با آن چنین کردند. <ref>الکامل، ابن اثیر، ج 2، ص 574، بحار الأنوار، ج 45، ص 119. در برخى نقلها اولین سر را متعلّق به عمرو بن حمق در زمان معاویه دانسته‌اند. وى از یاران امیر المؤمنین بود و معاویه او را به شهادت رساند.</ref> بریدن سر و بر نیزه کردن آن و شهر به شهر گرداندن، حتى در سروده‌ها و مرثیه‌هاى آن دوره نیز مطرح شده و بعنوان کارى فجیع و زشت از آن یاد شده است که نشانۀ مظلومیّت ثار الله است. در شعر بشیر هنگام خبر دادنش از ورود اهل بیت به مدینه مى‌خوانیم: «و الرأس منه على القناة یدار» و در شعر حضرت زینب در کوفه پس از دیدن سر برادر بر فراز نى، آمده است: «یا هلالا لمّا استتمّ کمالا...»
در کاخ [[یزید]]، بر طشت نهاده نزد او مى‌آورند، یزید با خیزران بر آن سر و لبها مى‌زند، در خرابۀ شام نزد [[رقیّه]] دختر امام حسین برده مى‌شود و...هر کدام موضوعى است که دستمایۀ بسیارى از مرثیه‌هاى سوزناک گشته و دربارۀ این وقایع، شعرها و نوحه‌هاى بسیار سروده‌اند.
 
اصل این جنایت بى‌سابقه، براى امویان مایۀ ننگ بود. این که به دستور ابن زیاد، سر آن حضرت را بر نیزه کرده در کوفه چرخاندند، اولین سرى بود که در دوران اسلام با آن چنین کردند. <ref>الکامل، ابن اثیر، ج۲، ص ۵۷۴، بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۱۱۹. در برخى نقلها اولین سر را متعلّق به عمرو بن حمق در زمان معاویه دانسته‌اند. وى از یاران امیر المؤمنین بود و معاویه او را به شهادت رساند.</ref> بریدن سر و بر نیزه کردن آن و شهر به شهر گرداندن، حتى در سروده‌ها و مرثیه‌هاى آن دوره نیز مطرح شده و بعنوان کارى فجیع و زشت از آن یاد شده است که نشانۀ مظلومیّت [[ثارالله]] است. در شعر بشیر هنگام خبر دادنش از ورود [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] به مدینه مى‌خوانیم: «و الرأس منه على القناة یدار» و در شعر [[زینب (ع)|حضرت زینب]](س) در کوفه پس از دیدن سر برادر بر فراز نى، آمده است: «یا هلالا لمّا استتمّ کمالا...»


این بى‌حرمتى آشکار، بر خلاف آنچه که یزیدیان مى‌خواستند دیگران را مرعوب کنند، موجى از احساسات خصمانه بر ضدّ آنان پدید آورد و مردم، عمق خباثت دودمان «شجرۀ ملعونه» را شناختند. چند بیت از سروده‌هاى شاعران را بعنوان نمونه، پیرامون سر مطهّر مى‌آوریم:
این بى‌حرمتى آشکار، بر خلاف آنچه که یزیدیان مى‌خواستند دیگران را مرعوب کنند، موجى از احساسات خصمانه بر ضدّ آنان پدید آورد و مردم، عمق خباثت دودمان «شجرۀ ملعونه» را شناختند. چند بیت از سروده‌هاى شاعران را بعنوان نمونه، پیرامون سر مطهّر مى‌آوریم:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| اى رفته سرت بر نى، وى مانده تنت تنها | ماندى تو و بنهادیم ما سر به بیابانها }}
{{ب| اى رفته سرت بر نى، وى مانده تنت تنها | ماندى تو و بنهادیم ما سر به بیابانها }}
خط ۲۲: خط ۲۶:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== محل دفن سر مطهر ==
این که سر مطهّر کجا دفن شد، میان محققان نظر واحدى نیست. برخى بر این عقیده‌اند که سر را از شام به [[کربلا]] آوردند و به بدن ملحق ساختند (نظر سید مرتضى)، برخى معتقدند در کوفه، نزدیک قبر امیرالمؤمنین(ع) دفن شد و برخى هم جاهاى دیگر را گفته‌اند. در [[شام]]، محلّى به نام جایگاه سر مطهّر معروف است که محلّ عبادت است. <ref>سفینة البحار، ج ۱، ص ۴۹۲.</ref>


برخى هم مدفن سر را در مصر، مسجد رأس‌الحسین مى‌دانند و براى کیفیت انتقال آن به آن منطقه، تاریخچه‌اى ذکر مى‌کنند.<ref>در این باره به بحث مفصل در کتاب «سیرة الائمة الاثنى عشر»، هاشم معروف الحسنى، ج ۲، ص ۸۴ مراجعه کنید. نیز «آرامگاههاى خاندان پاک پیامبر»، ص ۳۱۱.</ref> اما مشهور آن است که سر را به کربلا آوردند و کنار پیکر دفن شد و این را جمعى از علما در تألیفاتشان آورده‌اند. <ref>به موارد آن در کتاب «مقتل الحسین»، مقرم، ص ۴۶۹ و بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۱۴۴ مراجعه کنید.</ref>
==منبع==
==منبع==
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج 1، ص 220-222.
 
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج 1، ص 220-222.]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:معصومین]]
<references />
[[رده:شهیدان عاشورا]]
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش

منوی ناوبری