روشن اردستانى اصفهانى: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

| نام اصلی              =ملا محمد صادق اردستانی

| تاریخ مرگ              =1305

روشن اردستانى از سبک عراقى پیروی می‌کرده است. او علاوه بر اشعار بلند آیینى که در مناقب معصومین (ع) دارد، آثار او در قلمرو شعر عاشورا از آثار ماتمى در زبان فارسى به شمار مى‌رود. ترکیب 27 بندى او در مراثى امام حسین (ع) و شهداى کربلا که هر بند آن داراى یازده بیت است در شمار ترکیب‌بندهاى عاشورایى است، علاوه بر آن ترکیب‌بند ماتمى دیگرى دارد در 13 بند به استقبال از محتشم کاشانى و چند قصیده و مثنوى عاشورایى دیگر.

===برگزیدۀ اشعار===

{{ب| من و «روشن» اگر از خویش نرسیتم، ولى | دست در دامن آن کس که ز خود رست زدیم <ref>همان، ص 6.</ref> }}

| class="b" |<span class="beyt"> از تنگناى دوزخ و سوزنده آذرش <ref>همان، ص 519 تا 523.</ref> </span>

 

'''پنجمین بند از ترکیب 27 بندى او'''

 

{{ب| برخیز و ساز قافلۀ اشک و آه کن | وز دود آه، روى جهان را سیاه کن <ref>همان، ص 574 و 575.</ref> }}

{{پایان شعر}}

 

{{شعر}}

{{ب| مانند جان کشید در آغوش محکمش | بنهاد بر لبش لب و ،در کام خاتمش <ref>همان، ص 579.</ref> }}

{{ب| با کشتگان نمود چو این گفتگو تمام | با سوز دل به اهل وطن داد این پیام <ref>''همان''، ص 583.</ref> }}

{{ب| انگشترى، همین نه به سوداى دوست داد | انگشت نیز بر سر انگشترى نهاد؟ <ref>همان، ص 585 و 586.</ref> }}

{{ب| کندى ز باد حادثه بنیادشان ز جاى | بنیادت از هجوم <ref>در متن به جاى این کلمه، «بهشت» آمده بود که تصحیح قیاسى شد.</ref> حوادث خراب باد! }}

{{ب| گردید جسم جان جهان از تو بى‌روان | هم خسته باد جسمت و، هم آتشت به جان! <ref>همان، ص 587 و 588.</ref> }}

{{ب| چون عاجزى ز نوحه‌سرایى، خموش باش | بربند لب گفتن و، یک چند گوش باش <ref>همان، ص 592.</ref> }}

====بند ششم از ترکیب دوازده‌بندى====

{{ب| صاحب عزا چو هست خداوند ذو الجلال | طوبى کسى که نیست دلش خالى از ملال <ref>همان، ص 597.</ref> }}

====قصیدۀ عاشورایى====

{{ب| نتوان کرد بیان حال گروهى «روشن»! | کآسمان، جامه سیه ساخته در ماتم‌شان <ref>همان، ص 616-617.</ref> }}

*[[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 380-387.]]