احمد کمال پور: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۹۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''احمد کمال پور'''
'''احمد کمال پور''' (1297 ه.ش) '''از''' شاعران معاصر ایرانی است.  
شاعر معاصر متخلص به «کمال» در سال 1297 ه.ش ، در مشهد دیده به جهان گشود.


{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
خط ۷۳: خط ۷۲:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
==زندگینامه==
تحصیلات خود را در مدرسه‌ی نظمیه‌ی شهر خود گذراند. سیزده ساله بود که پدر خود را از دست داد و سرپرستی او را دایی‌اش به عهده گرفت امّا خود نیز ناگزیر بود درآمدی برای تحصیل و معیشت پیدا کند. در سال 1301 شاهنامه خوانی را وسیله‌ی کسب درآمد قرار داد، بنابراین روزها به مدرسه رفت و شبها به شاهنامه‌خوانی پرداخت.
احمد کمال پور متخلص به «کمال» در سال 1297 ه.ش، در مشهد دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را در مدرسه‌ نظمیه‌ شهر خود گذراند. سیزده ساله بود که پدر خود را از دست داد و سرپرستی او را دایی‌اش به عهده گرفت امّا خود نیز ناگزیر بود درآمدی برای تحصیل و معیشت پیدا کند. در سال 1301 شاهنامه خوانی را وسیله‌ کسب درآمد قرار داد، بنابراین روزها به مدرسه رفت و شبها به شاهنامه‌خوانی پرداخت.


کمال بی‌شک از استعداد و قریحه‌ی شعر و شاعری بهره داشت و شاهنامه‌خوانی زمینه‌ی شاعری او را آماده کرد و ذوق و توانایی شعر را در او بیدار و تقویت ساخت، و در آن هنگام که شاعری را تجربه می‌کرد به انجمن‌های ادبی راه یافت و در سلک شاعران درآمد و در شعر تخلّص «کمال» را برگزید. وی از شاعران قصیده‌سرای خوشنام خطه‌ی خراسان است. محمود فرّخی در ارشاد و راهنمایی شعر او از عوامل مؤثر بود و سپس از استادان دکتر فیّاض، دکتر رجایی و نوید بهره‌ها گرفت و به عنوان شاعری توانا درآمد.
کمال بی‌شک از استعداد و قریحه‌ شعر و شاعری بهره داشت و شاهنامه‌خوانی زمینه‌ شاعری او را آماده کرد و ذوق و توانایی شعر را در او بیدار و تقویت ساخت و در آن هنگام که شاعری را تجربه می‌کرد به انجمن‌های ادبی راه یافت و در سلک شاعران درآمد و در شعر تخلّص «کمال» را برگزید. وی از شاعران قصیده‌سرای خوشنام خطه‌ خراسان است. محمود فرّخی در ارشاد و راهنمایی شعر او از عوامل مؤثر بود و سپس از استادان دکتر فیّاض، دکتر رجایی و نوید بهره‌ها گرفت و به عنوان شاعری توانا درآمد.


کمال در سرودن انواع شعر تواناست. بخصوص در قصیده‌سرایی مهارت و استادی دارد و اشعارش از انسجام و استحکام لفظ و لطف مضمون برخوردار می‌باشد و در سال 1356 شمسی مجموعه‌ی «آیینه‌ی کمال»، به کوشش محمد حسین ساکت در بزرگداشت او چاپ گردیده است. <ref>سخنوران نامی معاصر؛ ج 5، ص 2945.</ref>
کمال در سرودن انواع شعر تواناست. بخصوص در قصیده‌سرایی مهارت و استادی دارد و اشعارش از انسجام و استحکام لفظ و لطف مضمون برخوردار می‌باشد و در سال 1356 شمسی مجموعه‌ «آیینه‌ کمال»، به کوشش محمد حسین ساکت در بزرگداشت او چاپ گردیده است. <ref>سخنوران نامی معاصر؛ ج 5، ص 2945.</ref>


==اشعار==
==اشعار==


'''وداع:'''
=== شعر 1 ===
{{شعر}}
وداع:
 
{{شعر}}{{ب| ز کویت ای برادر با دو چشم خون فشان رفتم‌|ز بار رنج و غم با قامتی همچون کمان رفتم }}
 
{{ب| ز کویت ای برادر با دو چشم خون فشان رفتم‌|ز بار رنج و غم با قامتی همچون کمان رفتم }}


{{ب| تو گر از خون خود این سرزمین را گلستان کردی‌|ولی من همچون بلبل با فغان زین گلستان رفتم }}
{{ب| تو گر از خون خود این سرزمین را گلستان کردی‌|ولی من همچون بلبل با فغان زین گلستان رفتم }}
خط ۱۱۳: خط ۹۶:


{{ب| به سوی غربت از این دشت با صد ناله و شیون‌|به همراه اسیران چون درای کاروان <ref>درای کاروان: رنگ قافله.</ref> رفتم <ref> گلشن کمال؛ ص 185.</ref>  }}
{{ب| به سوی غربت از این دشت با صد ناله و شیون‌|به همراه اسیران چون درای کاروان <ref>درای کاروان: رنگ قافله.</ref> رفتم <ref> گلشن کمال؛ ص 185.</ref>  }}
شعر 2
گل بی خار
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۱۳۲: خط ۱۱۸:
{{ب| شب تا به سحر، اشک به دامان بفشاندم‌|ای گوهر یکدانه به دامان که بودی؟ <ref>همانجا.</ref> }}
{{ب| شب تا به سحر، اشک به دامان بفشاندم‌|ای گوهر یکدانه به دامان که بودی؟ <ref>همانجا.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
===شعر سوم===
===شعر سوم===
{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۲۰۳: خط ۱۸۷:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش

منوی ناوبری