۳٬۴۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
همچنین در موسیقی کلاسیک عرب و ترکیه هریک از نغمات -همچون دستانها با پردههای روی ساز- دارای نامی خاص است که همنام با اسامی مدهای موسیقی (مقامات یا پردهها)، و حاکی از نغمه اصلی در مد موردنظر است.<ref>توما، 27-24؛ فلدمن، 201-197.</ref> اگرچه نظام نام گذاری پردههای ساز و مدها در ارتباط با هم در موسیقی معاصر ایران رایج نیست، اما هاروتین، موسیقیدان ارمنی عثمانی که از 1149 تا 1151ق/1736 تا 1738م در ایران میزیسته است، در رساله موسیقی خویش اسامی پردههای ساز و مدها در موسیقی ایرانی و عثمانی را باهم قیاس میکند و مینویسد که ایرانیان نیز از این نظام نام گذاری -اگرچه با تفاوتهایی نسبت به عثمانیان- استفاده میکردهاند.<ref>همو، 199.</ref> | همچنین در موسیقی کلاسیک عرب و ترکیه هریک از نغمات -همچون دستانها با پردههای روی ساز- دارای نامی خاص است که همنام با اسامی مدهای موسیقی (مقامات یا پردهها)، و حاکی از نغمه اصلی در مد موردنظر است.<ref>توما، 27-24؛ فلدمن، 201-197.</ref> اگرچه نظام نام گذاری پردههای ساز و مدها در ارتباط با هم در موسیقی معاصر ایران رایج نیست، اما هاروتین، موسیقیدان ارمنی عثمانی که از 1149 تا 1151ق/1736 تا 1738م در ایران میزیسته است، در رساله موسیقی خویش اسامی پردههای ساز و مدها در موسیقی ایرانی و عثمانی را باهم قیاس میکند و مینویسد که ایرانیان نیز از این نظام نام گذاری -اگرچه با تفاوتهایی نسبت به عثمانیان- استفاده میکردهاند.<ref>همو، 199.</ref> | ||
با آغاز دوران صفوی موسیقی ایران وارد مرحله جدیدی از تحولات خود میشود و به تدریج فرهنگهای موسیقایی جهان اسلام در حوزههای ایرانی، عربی و ترکی نظامهای موسیقایی | با آغاز دوران صفوی موسیقی ایران وارد مرحله جدیدی از تحولات خود میشود و به تدریج فرهنگهای موسیقایی جهان اسلام در حوزههای ایرانی، عربی و ترکی نظامهای موسیقایی مستقلتری را شکل میدهند.<ref>اسعدی،71-72.</ref> در رسالات موسیقایی فارسی دوران صفوی نوعی رجعت به برخی از عناصر قدیم ایرانی و اصطلاحات موسیقایی مکتب کهن خراسان و ماوراء النهر، همچون «پرده» و «بانگ»، مشهود است. به طور کلی نظام موسیقایی دوران صفوی را میتوان در قالب مکتبی تلفیقی بر اساس امتزاج عناصری از مکتب کهن خراسان و ماوراءالنهر و مکتب منتظمیه مورد بررسی و تحلیل قرار داد. در رسالات این دوره اصطلاح «پرده» دارای معانی مختلفی است. در بسیاری از موارد این واژه در معنای قدیم، و همراه و مترادف با اصطلاح مقام به کار رفته است؛ اما در مواردی اصطلاح پرده در مفاهیم دیگری نیز مورد استفاده قرار گرفته است.<ref>نک: همو، 75_7.</ref> به عنوان مثال، در «رساله در علم موسیقی» اثر مؤلفی گمنام واژه پرده در جایی مترادف با واژه مقام<ref>ص 110.</ref>، و در جایی دیگر در معنایی متفاوت استفاده شده است: «باید دانست که 6 مقام است که هرکدام نیم پرده است و در آنجا صوتی نمی توان بست یا نقشی، زیرا که دستگاه ندارد».<ref>ص112.</ref> همچنین در «رساله موسیقی» عبدالرحمان غزنوی نیز چنین آمده است: «حسینی را در 6 پرده ادا باید نمود، راست را هم در 6 پرده؛ قسم دیگر عشاق را در 4 پرده ادا میباید کرد، کوچک را نیز در 4 پرده».<ref>ص 129-130.</ref> | ||
در رسالۀ کرامیه از دوره سفرچی نیز مطالبی در همین زمینه ذکر شده است: «باید دانست که هر مقامی را در شعبه اختیار کردهاند و هردو مقام را یک آوازه که مجموعا 12 مقام و 24 شعبه و 6 آوازه و 48 گوشه و 36 پرده باشد».<ref>ص 192.</ref> در برخی از این رسالات اصطلاح پرده در معنایی تقریبا مترادف با مفهوم «بانگ»<ref>نک: نیشابوری، 63.</ref>، و به معنای گستره یا محدوده صوتی خاصی به کار رفته است.<ref>اسعدی، همانجا؛ برای مفهوم بانگ، نک: مسعودیه. 37- 38؛ پورجوادی، 35-33.</ref> | در رسالۀ کرامیه از دوره سفرچی نیز مطالبی در همین زمینه ذکر شده است: «باید دانست که هر مقامی را در شعبه اختیار کردهاند و هردو مقام را یک آوازه که مجموعا 12 مقام و 24 شعبه و 6 آوازه و 48 گوشه و 36 پرده باشد».<ref>ص 192.</ref> در برخی از این رسالات اصطلاح پرده در معنایی تقریبا مترادف با مفهوم «بانگ»<ref>نک: نیشابوری، 63.</ref>، و به معنای گستره یا محدوده صوتی خاصی به کار رفته است.<ref>اسعدی، همانجا؛ برای مفهوم بانگ، نک: مسعودیه. 37- 38؛ پورجوادی، 35-33.</ref> | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
*Touma, H.H., The Music of the Arabs, Cambridge, 2003. | *Touma, H.H., The Music of the Arabs, Cambridge, 2003. | ||
== پینوشت == | ==پینوشت== | ||
<references /> |
ویرایش