|
|
خط ۴۶: |
خط ۴۶: |
| }} | | }} |
|
| |
|
| | '''مجرم افشار''' شاعر آئینی سده سیزدهم بود. |
|
| |
|
| | | = زندگینامه = |
| | | نامش میرزا محمد على، زادگاهش قریه چنار، ساکن اسد آباد همدان، تخلص شعرىاش «مجرم» و اصلش از طایفه افشار بوده است. وی در کودکی صوتى داشته، به درس و مشق هم مىپرداخته و در ایام [[عاشورا]] در مجالس شبیه نسخه اطفال مىخوانده است؛ اما در شاعرى تربیت از میرزا حاجى محمد (بیدل) دیده و ترقى کامل کرده و آن چه محقق است قریب بیست هزار بیت از همه قسم شعر داشته که همه را اهل فن به خوبى تصدیق داشتهاند بلکه مسمّطات او را کم از «منوچهرى» نمىدانستهاند. بعد از فوتش، از قرار تقریر مردم و میرزا على (پسرش)، میرزا قادر بروجردى، با میرزا على طرح الفت کلى ریخته عاقبت دیوان را از میان برد و مفقود الاثر کرد. <ref>''حدیقة الشعراء،سید احمد دیوان بیگى شیرازى،با تصحیح و تحشیه دکتر عبد الحسین نوائى(انتشارات زرین، تهران،سال 1366)،ج 3،ص 1518 و 1519.''</ref> |
| ==زندگینامه==
| |
| | |
| نامش میرزا محمد على زادگاهش قریه چنار ساکن اسد آباد همدان تخلص شعرىاش «مجرم» و اصلش از طایفه افشار بوده و در سده سیزدهم مىزیسته است. | |
| | |
| سید احمد دیوان بیگى شیرازى در شرح حال وى مىنگارد:
| |
| | |
| «...در اول عمر صوتى داشته به درس و مشق هم مىپرداخته و در ایام [[عاشورا]] در مجالس شبیه نسخه اطفال مىخوانده...اما در شاعرى تربیت از میرزا حاجى محمد (بیدل) دیده و ترقى کامل کرده و آن چه محقق است قریب بیست هزار بیت از همه قسم شعر داشته که همه را اهل فن به خوبى تصدیق داشتهاند بلکه مسمّطات او را کم از [[منوچهرى]] نمىدانستهاند و بعد از فوتش، از قرار تقریر مردم و میرزا على پسرش-که جوان آرام معقول مؤدبى است-میرزا قادر بروجردى -که حالش به جاى خود تحریر شده-با میرزا على طرح الفت کلى ریخته عاقبت دیوان را از میان برد و مفقود الاثر کرد. در مدت توقف کرمانشاهان هرقدر خواستم شعرى از او به دست آورم نشد، مکرّر هم به پسرش گفتم قسمها خورد که آن چه بود در همان دیوان بود و من هم چیزى محفوظ ندارم. بالاخره دو غزل و یک رباعى آورد که در پشت کتابى دیدم. در آن حال خان سلطانى جزوى از اشعار او که به بحر مثنوى مصدر به بعضى تحقیقات در مصائب جناب سبط سعید شهید -سلام اللّه علیه- گفته و در حیات خودش چاپ شده بود بیاورد. شامل بود بر دو مثنوى. یکى مختصر و در بحر تقارب و یکى مفصّل به این بحر نوشته شده و چون شعر دیگر از او در میان نبود و الحقّ مثنوى او هم مطبوع بود، محض بقاى نام او و ماجور بودن خود تمام آن مثنوى را با همان دو غزل و یک رباعى در این جا نگاشت. رحلتش در سال هزار و دویست و هشتاد و اند است در کرمانشاهان.» <ref>''حدیقة الشعراء،سید احمد دیوان بیگى شیرازى،با تصحیح و تحشیه دکتر عبد الحسین نوائى(انتشارات زرین، تهران،سال 1366)،ج 3،ص 1518 و 1519.''</ref>
| |
|
| |
|
| ==سبک شعرى== | | ==سبک شعرى== |
خط ۱۵۳: |
خط ۱۴۷: |
|
| |
|
| ==منابع== | | ==منابع== |
| * ''محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج1، ص293-296.'' | | |
| | *''محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج1، ص293-296.'' |
|
| |
|
| ==پی نوشت== | | ==پی نوشت== |
|
| |
|
| |
|
| |
|
| [[رده:افراد]] | | [[رده:افراد]] |
خط ۱۶۳: |
خط ۱۵۶: |
| [[رده:مؤلفین]] | | [[رده:مؤلفین]] |
| [[رده:شاعران]] | | [[رده:شاعران]] |
| | <references /> |