نیر تبریزى: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۲۰۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ اوت ۲۰۱۹
خط ۷۴: خط ۷۴:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| چون کرد خور ز توسن زرین،تهى رکاب | افتاد در ثوابت و سیاره،انقلاب }}
{{ب| چون کرد خور ز توسن زرین، تهى رکاب | افتاد در ثوابت و سیاره، انقلاب }}


{{ب| غارتگران شام به یغما گشود دست | بگسیخت از سرادق زر تار خود طناب }}
{{ب| غارتگران شام به یغما گشود دست | بگسیخت از سرادق زر تار خود طناب }}


{{ب| کرد از مجرّه <ref>کهکشان.</ref> چاک،فلک پردۀ شکیب | بارید از ستاره به رخسار خون خضاب }}
{{ب| کرد از مجرّه <ref>کهکشان.</ref> چاک، فلک پردۀ شکیب | بارید از ستاره به رخسار خون خضاب }}


{{ب| کردند سر ز پرده برون دختران نعش <ref>بنات النعش،نام هفت ستاره در آسمان.</ref> | با گیسوى بریده،سراسیمه،بى‌نقاب }}
{{ب| کردند سر ز پرده برون دختران نعش <ref>بنات النعش، نام هفت ستاره در آسمان.</ref> | با گیسوى بریده، سراسیمه، بى‌نقاب }}


{{ب| گفتى شکست مجمر گردون و،از شفق | آتش گرفته دامن این نیلگون قباب }}
{{ب| گفتى شکست مجمر گردون و، از شفق | آتش گرفته دامن این نیلگون قباب }}


{{ب| از کِلّۀ <ref>خیمه.</ref> شفق،به درآورد سر:هلال | چون کودکى تپیده به خون در کنار آب }}
{{ب| از کِلّۀ <ref>خیمه.</ref> شفق، به درآورد سر: هلال | چون کودکى تپیده به خون در کنار آب }}


{{ب| یا گوشواره‌اى که به یغما کشیده خصم | بیرون،ز گوش پرده‌نشینى چو آفتاب }}
{{ب| یا گوشواره‌اى که به یغما کشیده خصم | بیرون، ز گوش پرده‌نشینى چو آفتاب }}


{{ب| یا گشته زین توسن شاهنشهى نگون | برگشته با سوار سوى خیمه با شتاب }}
{{ب| یا گشته زین توسن شاهنشهى نگون | برگشته با سوار سوى خیمه با شتاب }}


{{ب| گفتم:مگر قیامت موعود اعظم است؟ | آمدند از عرش که:ماه محرم است! }}
{{ب| گفتم: مگر قیامت موعود اعظم است؟ | آمدند از عرش که: ماه محرم است! }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۹۹: خط ۹۹:
{{ب| گلگون سوار وادى خونخوار کربلا | بى‌سر فتاده در صف پیکار کربلا }}
{{ب| گلگون سوار وادى خونخوار کربلا | بى‌سر فتاده در صف پیکار کربلا }}


{{ب| چشم فلک،نشسته به،خون شفق هنوز | از دود خیمه‌هاى نگونسار کربلا }}
{{ب| چشم فلک، نشسته به، خون شفق هنوز | از دود خیمه‌هاى نگونسار کربلا }}


{{ب| فریاد بانوان سراپردۀ عفاف | آید هنوز از در و دیوار کربلا }}
{{ب| فریاد بانوان سراپردۀ عفاف | آید هنوز از در و دیوار کربلا }}
خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:
{{ب| بر چرخ مى‌رود ز فراز سنان هنوز | صوت تلاوت سر سردار کربلا }}
{{ب| بر چرخ مى‌رود ز فراز سنان هنوز | صوت تلاوت سر سردار کربلا }}


{{ب| سیارگان دشت بلا،بسته بار شام | در خواب رفته،قافله سالار کربلا }}
{{ب| سیارگان دشت بلا، بسته بار شام | در خواب رفته، قافله سالار کربلا }}


{{ب| شد یوسف عزیز به زندان غم اسیر | درهم شکست رونق بازار کربلا }}
{{ب| شد یوسف عزیز به زندان غم اسیر | درهم شکست رونق بازار کربلا }}


{{ب| بس گل که برد بهر خسى تحفه،سوى شام | گلچین روزگار،ز گلزار کربلا }}
{{ب| بس گل که برد بهر خسى تحفه، سوى شام | گلچین روزگار، ز گلزار کربلا }}


{{ب| فریاد از آن زمان که سپاه عدو چو سیل | آورد و به خیمۀ سالار کربلا }}
{{ب| فریاد از آن زمان که سپاه عدو چو سیل | آورد و به خیمۀ سالار کربلا }}


{{ب| مهلت گرفت آن شب از آن قوم بى‌حجاب | پس شد به برج سعد،درخشنده آفتاب }}
{{ب| مهلت گرفت آن شب از آن قوم بى‌حجاب | پس شد به برج سعد، درخشنده آفتاب }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۱۲۰: خط ۱۲۰:




{{ب| گفت:اى گروه هر که ندارد هواى ما | سر گیرد و،برون رود از کربلاى ما }}
{{ب| گفت: اى گروه هر که ندارد هواى ما | سر گیرد و، برون رود از کربلاى ما }}


{{ب| ناداده تن به خوارى و،ناکرده ترک سر | نتوان نهاد پاى به خلوتسراى ما }}
{{ب| ناداده تن به خوارى و، ناکرده ترک سر | نتوان نهاد پاى به خلوتسراى ما }}


{{ب| تا دست و رو نشست به خون،مى‌نیافت کس | راه طواف بر حرم کبریاى ما }}
{{ب| تا دست و رو نشست به خون، مى‌نیافت کس | راه طواف بر حرم کبریاى ما }}


{{ب| این عرصه نیست جلوه‌گه روبه و گراز | شیرافکن است بادیۀ ابتلاى ما }}
{{ب| این عرصه نیست جلوه‌گه روبه و گراز | شیرافکن است بادیۀ ابتلاى ما }}


{{ب| همراز بزم ما،نبود طالبان جاه | بیگانه باید از دو جهان آشناى ما }}
{{ب| همراز بزم ما، نبود طالبان جاه | بیگانه باید از دو جهان آشناى ما }}


{{ب| برگردد آن‌که با هوس کشور آمده | سر ناورد به افسر شاهى،گداى ما }}
{{ب| برگردد آن‌که با هوس کشور آمده | سر ناورد به افسر شاهى، گداى ما }}


{{ب| ما را هواى سلطنت ملک دیگرست | کاین عرصه نیست درخور فرّ هماى ما }}
{{ب| ما را هواى سلطنت ملک دیگرست | کاین عرصه نیست درخور فرّ هماى ما }}
خط ۱۳۶: خط ۱۳۶:
{{ب| یزدان ذو الجلال به خلوتسراى قدس | آراسته‌ست بزم ضیافت براى ما }}
{{ب| یزدان ذو الجلال به خلوتسراى قدس | آراسته‌ست بزم ضیافت براى ما }}


{{ب| برگشت هر که طاقت تیر و سنان نداشت | چون شاه تشنه،کار به شمر و سنان <ref>سنان بن انس از قتلۀ کربلا.</ref> نداشت }}
{{ب| برگشت هر که طاقت تیر و سنان نداشت | چون شاه تشنه، کار به شمر و سنان <ref>سنان بن انس از قتلۀ کربلا.</ref> نداشت }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''4'''
'''4'''
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| چون زد سر از سرادق <ref>سراپرده،خیمه.</ref> جلباب <ref>جامۀ گشاد،پیراهن فراخ.</ref> نیلگون | صبح قیامتى،نتوان گفتنش که:چون؟ }}
{{ب| چون زد سر از سرادق <ref>سراپرده، خیمه.</ref> جلباب <ref>جامۀ گشاد، پیراهن فراخ.</ref> نیلگون | صبح قیامتى، نتوان گفتنش که: چون؟ }}


{{ب| صبحى،ولى چو شام ستمدیدگان سیاه | روزى،ولى چو روز دل افسردگان زبون }}
{{ب| صبحى، ولى چو شام ستمدیدگان سیاه | روزى، ولى چو روز دل افسردگان زبون }}


{{ب| ترک فلک ز جیش شب از بس برید سر | لبریز شد ز خون شفق،طشت آبگون }}
{{ب| ترک فلک ز جیش شب از بس برید سر | لبریز شد ز خون شفق، طشت آبگون }}


{{ب| گفتى ز هم گسیخته،آشوب رستخیز | شیرازۀ صحیفۀ اوراق کاف و نون }}
{{ب| گفتى ز هم گسیخته، آشوب رستخیز | شیرازۀ صحیفۀ اوراق کاف و نون }}


{{ب| آسیمه سر نمود رخ از پردۀ شفق | خور،چون سر بریدۀ یحیى ز طشت خون }}
{{ب| آسیمه سر نمود رخ از پردۀ شفق | خور، چون سر بریدۀ یحیى ز طشت خون }}


{{ب| لیلاى شب،دریده گریبان بریده مو | بگرفت راه بادیه،زین خرگه نگون }}
{{ب| لیلاى شب، دریده گریبان بریده مو | بگرفت راه بادیه، زین خرگه نگون }}


{{ب| دست فلک نمود گریبان صبح،چاک | بارید از ستاره به بر،اشک لاله‌گون }}
{{ب| دست فلک نمود گریبان صبح، چاک | بارید از ستاره به بر، اشک لاله‌گون }}


{{ب| افتاد شور و غلغله در طاق نه رواق | چون آفتاب دین،قدم از خیمه زد برون }}
{{ب| افتاد شور و غلغله در طاق نه رواق | چون آفتاب دین، قدم از خیمه زد برون }}


{{ب| گردون به کف ز پردۀ نیلى،علم گرفت | روح الامین،رکاب شه جم خدم گرفت }}
{{ب| گردون به کف ز پردۀ نیلى، علم گرفت | روح الامین، رکاب شه جم خدم گرفت }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۱۶۳: خط ۱۶۳:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| شد آفتاب دین چو روان سوى رزمگاه | از دود آه پردگیان،شد جهان سیاه }}
{{ب| شد آفتاب دین چو روان سوى رزمگاه | از دود آه پردگیان، شد جهان سیاه }}


{{ب| در خون و خاک،خفته همه یاوران قوم | وز خیل اشک و آه،ز پى:یک جهان سپاه! }}
{{ب| در خون و خاک، خفته همه یاوران قوم | وز خیل اشک و آه، ز پى: یک جهان سپاه! }}


{{ب| سرگشته بانوان سراپردۀ عفاف | زد حلقه،گرد او همه چون هاله گرد ماه }}
{{ب| سرگشته بانوان سراپردۀ عفاف | زد حلقه، گرد او همه چون هاله گرد ماه }}


{{ب| آن سر زنان به ناله که:شد حال ما زبون | وین موکنان به گریه که:شد روز ما تباه }}
{{ب| آن سر زنان به ناله که: شد حال ما زبون | وین موکنان به گریه که: شد روز ما تباه }}


{{ب| پس با دل شکسته،جگر گوشۀ رسول | از دل کشید ناله و افغان که:یا اخاه! }}
{{ب| پس با دل شکسته، جگر گوشۀ رسول | از دل کشید ناله و افغان که: یا اخاه! }}


{{ب| لختى عنان بدار که گردم به دور تو | وز پات،ز آب دیده نشانم غبار راه }}
{{ب| لختى عنان بدار که گردم به دور تو | وز پات، ز آب دیده نشانم غبار راه }}


{{ب| من:یک تن غریبم و،دشتى پر از هراس | وین پرشکستگان ستمدیده،بى‌پناه }}
{{ب| من: یک تن غریبم و، دشتى پر از هراس | وین پرشکستگان ستمدیده، بى‌پناه }}


{{ب| گفتم:تو درد من به نگاهى رواکنى | رفتى و،ماند در دلم آن حسرت نگاه }}
{{ب| گفتم: تو درد من به نگاهى رواکنى | رفتى و، ماند در دلم آن حسرت نگاه }}


{{ب| چون شاه تشنه داد تسلى بر اهل بیت | برتافت سوى لشکر عدوان سر کمیت <ref>است،مرکب.</ref> }}
{{ب| چون شاه تشنه داد تسلى بر اهل بیت | برتافت سوى لشکر عدوان سر کمیت <ref>است، مرکب.</ref> }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۱۸۶: خط ۱۸۶:




{{ب| استاد در برابر آن لشکر عبوس | چون شاه نیمروز <ref>کنایه از خورشید.</ref> ،بر آن اشهب <ref>خاکسترى،به رنگ سیاه و سفید.</ref> شموس <ref>اسب سرکش.</ref> }}
{{ب| استاد در برابر آن لشکر عبوس | چون شاه نیمروز <ref>کنایه از خورشید.</ref> ،بر آن اشهب <ref>خاکسترى، به رنگ سیاه و سفید.</ref> شموس <ref>اسب سرکش.</ref> }}


{{ب| گفت:اى گروه!هین منم آن نور حق کزو | تابیده بر سجنجل <ref>آیینه،لغت رومى است.</ref> صبح ازل،عکوس <ref>ظاهرا به معناى عکس‌ها و برخلاف قاعده.</ref> }}
{{ب| گفت:اى گروه! هین منم آن نور حق کزو | تابیده بر سجنجل <ref>آیینه، لغت رومى است.</ref> صبح ازل، عکوس <ref>ظاهرا به معناى عکس‌ها و برخلاف قاعده.</ref> }}


{{ب| بر درگه جلال من،ارواح انبیا | بنهاده بر سجود سر،از بهر خاکبوس }}
{{ب| بر درگه جلال من، ارواح انبیا | بنهاده بر سجود سر، از بهر خاکبوس }}


{{ب| مرسل منم به آدم و آدم مرا رسول | سایس <ref>سیاستگزار،کارگزار.</ref> منم به عالم و،عالم مرا مسوس <ref>ظاهرا در اینجا به معناى تحت فرمان و سیاست‌پذیر،ولى در لغت به معناى آب نه شور و نه شیرین آمده.</ref> }}
{{ب| مرسل منم به آدم و آدم مرا رسول | سایس <ref>سیاستگزار، کارگزار.</ref> منم به عالم و، عالم مرا مسوس <ref>ظاهرا در اینجا به معناى تحت فرمان و سیاست‌پذیر، ولى در لغت به معناى آب نه شور و نه شیرین آمده.</ref> }}


{{ب| سلطان چرخ را که مدار جهان بر اوست | من داده‌ام جلوس بر این تخت آبنوس }}
{{ب| سلطان چرخ را که مدار جهان بر اوست | من داده‌ام جلوس بر این تخت آبنوس }}
خط ۱۹۸: خط ۱۹۸:
{{ب| در عرصه‌گاه کین که ز برق شهاب تیر | دیو فلک گزد ز تحیر لب فسوس }}
{{ب| در عرصه‌گاه کین که ز برق شهاب تیر | دیو فلک گزد ز تحیر لب فسوس }}


{{ب| گردد ز خون،بسیط زمین معدن عقیق | گیرد ز گرد،روى هوا رنگ سندروس <ref>صمغى است زردرنگ همانند کهربا.</ref> }}
{{ب| گردد ز خون، بسیط زمین معدن عقیق | گیرد ز گرد، روى هوا رنگ سندروس <ref>صمغى است زردرنگ همانند کهربا.</ref> }}


{{ب| افتد ز بیم،لرزه بر ارکان کن فکان | آرم چو حیدرانه بر اورنگ زین،جلوس }}
{{ب| افتد ز بیم، لرزه بر ارکان کن فکان | آرم چو حیدرانه بر اورنگ زین، جلوس }}


{{ب| بر خاک پاى توسن گردون مسیر من | ناکرده تیغ راست،سجود آورد رؤوس }}
{{ب| بر خاک پاى توسن گردون مسیر من | ناکرده تیغ راست، سجود آورد رؤوس }}


{{ب| لیکن نموده شوق لقاى حریم دوست | سیرم ز زندگانى این دهر چاپلوس }}
{{ب| لیکن نموده شوق لقاى حریم دوست | سیرم ز زندگانى این دهر چاپلوس }}


{{ب| نى طالب حجازم و،نى مایل عراق | نى در هواى شامم و،نى در خیال طوس }}
{{ب| نى طالب حجازم و، نى مایل عراق | نى در هواى شامم و، نى در خیال طوس }}


{{ب| تسلیم حکم عهد ازل را،چه احتیاج | غوغاتى عام و جنبش لشکر،غریو کوس؟! }}
{{ب| تسلیم حکم عهد ازل را، چه احتیاج | غوغاتى عام و جنبش لشکر، غریو کوس؟! }}


{{ب| درگاه عشق،حاجت تیر و خدنگ نیست | آنجا که دوست جان طلبد،جاى جنگ نیست }}
{{ب| درگاه عشق، حاجت تیر و خدنگ نیست | آنجا که دوست جان طلبد، جاى جنگ نیست }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''7'''
'''7'''
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| لختى نمود با سپه کینه،زین خطاب | جز تیر جان شکار،ندادش کسى جواب }}
{{ب| لختى نمود با سپه کینه، زین خطاب | جز تیر جان شکار، ندادش کسى جواب }}


{{ب| از غنچه‌هاى زخم تن نازنین او | آراست گلشنى فلک،اما نداد آب! }}
{{ب| از غنچه‌هاى زخم تن نازنین او | آراست گلشنى فلک، اما نداد آب! }}


{{ب| باللّه که جز دهان نبى آبخور نداشت | گردون،گلى که چید ز بستان بو تراب }}
{{ب| باللّه که جز دهان نبى آبخور نداشت | گردون، گلى که چید ز بستان بو تراب }}


{{ب| چون پر گشود در تن او تیر جان شکار | با مرغ جان نمود به صد ذوق دل خطاب }}
{{ب| چون پر گشود در تن او تیر جان شکار | با مرغ جان نمود به صد ذوق دل خطاب }}


{{ب| پیک پیام دوست به در حلقه مى‌زند | اى جان بر لب آمده!لختى به در شتاب }}
{{ب| پیک پیام دوست به در حلقه مى‌زند | اى جان بر لب آمده! لختى به در شتاب }}


{{ب| چون تیر کین،عنان قرارش ز کف ربود | کرد از سمند بادیه پیما تهى،رکاب }}
{{ب| چون تیر کین، عنان قرارش ز کف ربود | کرد از سمند بادیه پیما تهى، رکاب }}


{{ب| آمدند از پردۀ غیبش به گوش جان | کاى داده آب نخل بلا را ز خون ناب! }}
{{ب| آمدند از پردۀ غیبش به گوش جان | کاى داده آب نخل بلا را ز خون ناب! }}


{{ب| مقصود ما ز خلق جهان،جلوۀ تو بود | بعد از تو خاک بر سر این عالم خراب! }}
{{ب| مقصود ما ز خلق جهان، جلوۀ تو بود | بعد از تو خاک بر سر این عالم خراب! }}


{{ب| گر سفلگان به بستر خون داد جاى تو | خوش باش و غم مخور،که:منم خونبهاى تو }}
{{ب| گر سفلگان به بستر خون داد جاى تو | خوش باش و غم مخور، که: منم خونبهاى تو }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۲۳۷: خط ۲۳۷:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| تیرى که بر دل شه گلگون قبا رسید | اندر نجف،به مرقد شیر خدا رسید }}
{{ب| تیرى که بر دل شه گلگون قبا رسید | اندر نجف، به مرقد شیر خدا رسید }}


{{ب| چون در نجف ز سینۀ شیر خدا گذشت | اندر مدینه،بر جگر مصطفى رسید }}
{{ب| چون در نجف ز سینۀ شیر خدا گذشت | اندر مدینه، بر جگر مصطفى رسید }}


{{ب| ز آن پس که پردۀ جگر مصطفى درید | داند خدا که چون شد از آن پس؟کجا رسید؟ }}
{{ب| ز آن پس که پردۀ جگر مصطفى درید | داند خدا که چون شد از آن پس؟ کجا رسید؟ }}


{{ب| هر ناوک بلا که فلک در کمان نهاد | پر بست و بر هدف،همه در کربلا رسید }}
{{ب| هر ناوک بلا که فلک در کمان نهاد | پر بست و بر هدف، همه در کربلا رسید }}


{{ب| یکباره از فلاخن آن دشت کینه،خاست | آن سنگهاى طعنه که بر انبیا رسید }}
{{ب| یکباره از فلاخن آن دشت کینه،خاست | آن سنگهاى طعنه که بر انبیا رسید }}


{{ب| با خیل عاشقان چو در آن دشت،پا نهاد | قربانى خلیل،به کوه منا رسید }}
{{ب| با خیل عاشقان چو در آن دشت، پا نهاد | قربانى خلیل، به کوه منا رسید }}


{{ب| آراست گلشنى ز جوانان گلعذار | آبش نداده،بادِ خزان از قفا رسید }}
{{ب| آراست گلشنى ز جوانان گلعذار | آبش نداده، بادِ خزان از قفا رسید }}


{{ب| از تشنگى ز پا چو درآمد،به سر دوید | چون بر وفاى عهد الستش ندا رسید }}
{{ب| از تشنگى ز پا چو درآمد، به سر دوید | چون بر وفاى عهد الستش ندا رسید }}


{{ب| از پشت زین قدم چو به روى زمین نهاد | افتاد و،سر به سجدۀ جان‌آفرین نهاد }}  
{{ب| از پشت زین قدم چو به روى زمین نهاد | افتاد و، سر به سجدۀ جان‌آفرین نهاد }}  


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۲۵۹: خط ۲۵۹:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| گفت:اى حبیب دادگر!اى کردگار من! | امروز بود در همه عمر انتظار من }}
{{ب| گفت: اى حبیب دادگر! اى کردگار من! | امروز بود در همه عمر انتظار من }}


{{ب| این خنجر کشیده و،این خنجر حسین | سر کاو نه بهر توست،نیاید به کار من }}
{{ب| این خنجر کشیده و، این خنجر حسین | سر کاو نه بهر توست، نیاید به کار من }}


{{ب| گو تارهاى طرۀ اکبر به باد رو! | تا یاد توست مونس شبهاى تار من }}
{{ب| گو تارهاى طرۀ اکبر به باد رو! | تا یاد توست مونس شب‌هاى تار من }}


{{ب| گو بر سر عروس شهادت،نثار شو | درى که بود پرورشش در کنار من }}
{{ب| گو بر سر عروس شهادت، نثار شو | درى که بود پرورشش در کنار من }}


{{ب| خضر ار ز جوى شیر چشید آب زندگى | خون است آب زندگى جویبار من! }}
{{ب| خضر ار ز جوى شیر چشید آب زندگى | خون است آب زندگى جویبار من! }}


{{ب| عیسى اگر ز دار بلا زنده برد جان | این نقد جان به دست:سر نیزه‌دار من! }}
{{ب| عیسى اگر ز دار بلا زنده برد جان | این نقد جان به دست: سر نیزه‌دار من! }}


{{ب| در گلشن جنان به خلیل اى صبا!بگو: | بگذر به کربلا و ببین لاله‌زار من }}
{{ب| در گلشن جنان به خلیل اى صبا! بگو: | بگذر به کربلا و ببین لاله‌زار من }}


{{ب| در خاک و خون به جاى ذبیح مناى خویش | بین نوجوان سرو قد گلعذار من }}
{{ب| در خاک و خون به جاى ذبیح مناى خویش | بین نوجوان سرو قد گلعذار من }}
خط ۲۸۰: خط ۲۸۰:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| کاى رایت هدى!تو چرا سرنگون شدى؟ | در موج خون چگونه فتادى و،چون شدى؟ }}
{{ب| کاى رایت هدى! تو چرا سرنگون شدى؟ | در موج خون چگونه فتادى و، چون شدى؟ }}


{{ب| اى دست حق!که علت ایجاد عالمى | علت چه شد که در کف دو نان،زبون شدى؟ }}
{{ب| اى دست حق! که علت ایجاد عالمى | علت چه شد که در کف دو نان، زبون شدى؟ }}


{{ب| امروز در ممالک جان،دست دست توست | اللّه چگونه دستخوش خصم دون شدى؟ }}
{{ب| امروز در ممالک جان، دست دست توست | اللّه چگونه دستخوش خصم دون شدى؟ }}


{{ب| کاش آن زمان که خصم به روى تو بست آب | این خاکدان غم،همه دریاى خون شدى }}
{{ب| کاش آن زمان که خصم به روى تو بست آب | این خاکدان غم، همه دریاى خون شدى }}


{{ب| اى چرخ کجمدار!کمانت شکسته باد! | زین تیرها که بر تن او رهنمون شدى }}
{{ب| اى چرخ کجمدار! کمانت شکسته باد! | زین تیرها که بر تن او رهنمون شدى }}


{{ب| آن سینه‌اى که پردۀ اسرار غیب بود | اى تیر!چون تو محرم راز درون شدى؟ }}
{{ب| آن سینه‌اى که پردۀ اسرار غیب بود | اى تیر! چون تو محرم راز درون شدى؟ }}


{{ب| گشتى به کام دشمن و،کشتى به خیره دوست! | اى گردش فلک!تو چرا واژگون شدى؟ }}
{{ب| گشتى به کام دشمن و، کشتى به خیره دوست! | اى گردش فلک! تو چرا واژگون شدى؟ }}


{{ب| اى خور!چو شد به نیزه سر شاه مشرقین | شرمت نشد که باز ز مشرق برون شدى؟! }}
{{ب| اى خور! چو شد به نیزه سر شاه مشرقین | شرمت نشد که باز ز مشرق برون شدى؟! }}


{{ب| اى چرخ سفله!داد ازین دور واژگون | عرش خداى ذو المنن و پاى شمر دون؟! }}
{{ب| اى چرخ سفله! داد ازین دور واژگون | عرش خداى ذوالمنن و پاى شمر دون؟! }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۳۰۲: خط ۳۰۲:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| چون شاه تشنه،ظلمت ناسوت کرد طى | بر آب زندگانى جاوید برد پى }}
{{ب| چون شاه تشنه، ظلمت ناسوت کرد طى | بر آب زندگانى جاوید برد پى }}


{{ب| در راه حق،فنا به بقا کرد اختیار | تا گشت وجه باقى حق،بعد کل شیى }}
{{ب| در راه حق، فنا به بقا کرد اختیار | تا گشت وجه باقى حق، بعد کل شیى }}


{{ب| زد پا،به هرچه جز وى و سر داد و شد روان | تا کوى دوست،بر اثر کشتگان حى }}  
{{ب| زد پا، به هرچه جز وى و سر داد و شد روان | تا کوى دوست، بر اثر کشتگان حى }}  


{{ب| چون گشت جلوه‌گر سر او بر سنان | شد پر نواى زمزمۀ طور ناى و نى }}
{{ب| چون گشت جلوه‌گر سر او بر سنان | شد پر نواى زمزمۀ طور ناى و نى }}


{{ب| شور از عراق گشت بلند آن چنان،که برد | کافردلان زیاد،تمناى ملک رى }}
{{ب| شور از عراق گشت بلند آن چنان،که برد | کافردلان زیاد، تمناى ملک رى }}


{{ب| پاشید آن قلادۀ درهاى شاهوار | از هم،چو برگهاى خزان از سموم <ref>باد گرم و زهرآگین.</ref> دى }}
{{ب| پاشید آن قلادۀ درهاى شاهوار | از هم، چو برگ‌هاى خزان از سموم <ref>باد گرم و زهرآگین.</ref> دى }}


{{ب| گفتى رها نمود ز کف،دختران نعش <ref>نام هفت ستاره موسوم به بنات النعش.</ref> | از انقلاب دور فلک،دامن جدى <ref>نام ستاره است در جهت قطب شمال.</ref> }}
{{ب| گفتى رها نمود ز کف، دختران نعش <ref>نام هفت ستاره موسوم به بنات النعش.</ref> | از انقلاب دور فلک، دامن جدى <ref>نام ستاره است در جهت قطب شمال.</ref> }}


{{ب| آن یک نهاد رو سوى میدان که:یا ابا! | و آن یک کشید در حرم افغان که:یا اخى }}
{{ب| آن یک نهاد رو سوى میدان که: یا ابا! | و آن یک کشید در حرم افغان که: یا اخى }}


{{ب| رفتى و،یافت بى‌تو به ما روزگار دست | اى دست داد حق!ز گریبان بر آر دست }}
{{ب| رفتى و، یافت بى‌تو به ما روزگار دست | اى دست داد حق! ز گریبان بر آر دست }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۳۲۴: خط ۳۲۴:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| آه از دمى که از ستم چرخ کجمدار | آتش گرفت خیمه و،بر باد شد دیار }}
{{ب| آه از دمى که از ستم چرخ کجمدار | آتش گرفت خیمه و، بر باد شد دیار }}


{{ب| بانگ رحیل،غلغله در کاروان فکند | شد بانوان پردۀ عصمت،شترسوار }}
{{ب| بانگ رحیل، غلغله در کاروان فکند | شد بانوان پردۀ عصمت، شترسوار }}


{{ب| خور،شد فرو به مغرب و تابنده اختران | بستند باد شام،قطار از پى قطار }}
{{ب| خور، شد فرو به مغرب و تابنده اختران | بستند باد شام، قطار از پى قطار }}


{{ب| غارتگران کوفه،ز شاهنشه حجاز | نگذاشتند در یتیمى به گنج بار }}
{{ب| غارتگران کوفه، ز شاهنشه حجاز | نگذاشتند در یتیمى به گنج بار }}


{{ب| گردون به در نثارى بزم خدیو شام | عقدى به رشته بست ز درهاى شاهوار }}
{{ب| گردون به در نثارى بزم خدیو شام | عقدى به رشته بست ز درهاى شاهوار }}


{{ب| گنجینه‌هاى گوهر یکدانه،شد نهان | از حلقه‌هاى سلسله در آهنین حصار }}
{{ب| گنجینه‌هاى گوهر یکدانه، شد نهان | از حلقه‌هاى سلسله در آهنین حصار }}


{{ب| آمد به لرزه عرش ز فریاد اهل بیت | در قتلگه چو قافلۀ غم فکند بار }}
{{ب| آمد به لرزه عرش ز فریاد اهل بیت | در قتلگه چو قافلۀ غم فکند بار }}


{{ب| ناگه فتاده دید جگر گوشۀ رسول | نعشى به خون تپیده،به میدان کارزار }}
{{ب| ناگه فتاده دید جگر گوشۀ رسول | نعشى به خون تپیده، به میدان کارزار }}


{{ب| پس دست حسرت،آن شرف دودۀ بتول | بر سر نهاد و گفت:جزاک اللّه اى رسول! }}
{{ب| پس دست حسرت، آن شرف دودۀ بتول | بر سر نهاد و گفت: جزاک اللّه اى رسول! }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۳۴۹: خط ۳۴۹:
{{ب| این گوهر به خون شده غلتان حسین توست | وین کشتى شکسته ز طوفان حسین توست }}
{{ب| این گوهر به خون شده غلتان حسین توست | وین کشتى شکسته ز طوفان حسین توست }}


{{ب| این یوسفى که بر تن خود کرده پیرهن | از تار،زلف‌هاى پریشان،حسین توست }}
{{ب| این یوسفى که بر تن خود کرده پیرهن | از تار، زلف‌هاى پریشان، حسین توست }}


{{ب| این از غبار تیرۀ هامون نهفته رو | در پرده آفتاب درخشان،حسین توست }}
{{ب| این از غبار تیرۀ هامون نهفته رو | در پرده آفتاب درخشان، حسین توست }}


{{ب| این خضر تشنه‌کام که سرچشمۀ حیات | بدرود کرده با لب عطشان،حسین توست }}
{{ب| این خضر تشنه‌کام که سرچشمۀ حیات | بدرود کرده با لب عطشان، حسین توست }}


{{ب| این پیکرى که کرده نسیمش کفن به بر | از پرنیان ریگ بیابان،حسین توست }}
{{ب| این پیکرى که کرده نسیمش کفن به بر | از پرنیان ریگ بیابان، حسین توست }}


{{ب| این لالۀ شکفته که زهرا ز داغ او | چون گل نموده چاک گریبان،حسین توست }}
{{ب| این لالۀ شکفته که زهرا ز داغ او | چون گل نموده چاک گریبان، حسین توست }}


{{ب| این شمع کشته از اثر تندباد جور | کش بى‌چراغ مانده شبستان،حسین توست }}
{{ب| این شمع کشته از اثر تندباد جور | کش بى‌چراغ مانده شبستان، حسین توست }}


{{ب| این شاهباز اوج سعادت،که کرده باز | شهپر به سوى عرش ز پیکان!حسین توست }}
{{ب| این شاهباز اوج سعادت، که کرده باز | شهپر به سوى عرش ز پیکان! حسین توست }}


{{ب| آن گه ز جورِ دور فلک،با دل غمین | رو در بقیع کرد که:اى مام بیقرین! }}
{{ب| آن گه ز جورِ دور فلک، با دل غمین | رو در بقیع کرد که: اى مام بی‌قرین! }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۳۷۱: خط ۳۷۱:
{{ب| داد آسمان به باد ستم خانمان من | تا از کدام بادیه پرسى نشان من؟ }}
{{ب| داد آسمان به باد ستم خانمان من | تا از کدام بادیه پرسى نشان من؟ }}


{{ب| دور از تو،از تطاول گلچین روزگار | شد آشیان زاغ و زغن،گلستان من }}
{{ب| دور از تو، از تطاول گلچین روزگار | شد آشیان زاغ و زغن، گلستان من }}


{{ب| گردون،به انتقام قتیلان روز بدر | نگذاشت یک ستاره به هفت آسمان من }}
{{ب| گردون، به انتقام قتیلان روز بدر | نگذاشت یک ستاره به هفت آسمان من }}


{{ب| زد آتشى به پردۀ ناموس من،فلک | کآید هنوز دود وى از استخوان من }}
{{ب| زد آتشى به پردۀ ناموس من،فلک | کآید هنوز دود وى از استخوان من }}
خط ۳۷۹: خط ۳۷۹:
{{ب| بیخود درین چمن نکشم ناله‌هاى زار | آن طایرم که سوخت فلک آشیان من }}
{{ب| بیخود درین چمن نکشم ناله‌هاى زار | آن طایرم که سوخت فلک آشیان من }}


{{ب| آن سرو قامتى که تو دیدى،ز غم خمید | دیدى که چون کشید غم آخر کمان من؟! }}
{{ب| آن سرو قامتى که تو دیدى، ز غم خمید | دیدى که چون کشید غم آخر کمان من؟! }}


{{ب| رفت آن‌که بود بر سر من سایۀ هماى | شد دست خاک‌بیز کنون سایبان من }}
{{ب| رفت آن‌که بود بر سر من سایۀ هماى | شد دست خاک‌بیز کنون سایبان من }}


{{ب| گفتم ز صد یکى به تو از حال کوفه،باش | کز بارگاه شام برآید فغان من }}
{{ب| گفتم ز صد یکى به تو از حال کوفه، باش | کز بارگاه شام برآید فغان من }}


{{ب| پس رو به سوى پیکر آن محتشم گرفت | گفت این حدیث و،طاقت اهل حرم گرفت }}  
{{ب| پس رو به سوى پیکر آن محتشم گرفت | گفت این حدیث و، طاقت اهل حرم گرفت }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''15'''
'''15'''
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| اندر جهان،عیان شده غوغاى رستخیز | اى قامت تو شور قیامت!به پاى خیز }}
{{ب| اندر جهان، عیان شده غوغاى رستخیز | اى قامت تو شور قیامت! به پاى خیز }}


{{ب| زینب،برت بضاعت مزجاة، <ref>سرمایۀ اندک و ناچیز.</ref> جان به کف | آورده،با ترانۀ:یا ایها العزیز! }}
{{ب| زینب، برت بضاعت مزجاة، <ref>سرمایۀ اندک و ناچیز.</ref> جان به کف | آورده، با ترانۀ: یا ایها العزیز! }}


{{ب| هرکس به مقصدى،ره صحرا گرفته پیش | من،روى در تو و دگران روى در حجیز <ref>حجاز.</ref> }}
{{ب| هرکس به مقصدى، ره صحرا گرفته پیش | من، روى در تو و دگران روى در حجیز <ref>حجاز.</ref> }}


{{ب| بگشا ز خواب،دیده و بنگر که از عراق | چونم به شام مى‌برد این قوم بى‌تمیز! }}
{{ب| بگشا ز خواب، دیده و بنگر که از عراق | چونم به شام مى‌برد این قوم بى‌تمیز! }}


{{ب| محمل:شکسته،ناله:حُدى،ساربان:سنان | ره:بیکران و،بند:گران،ناقه:بى‌جهیز }}
{{ب| محمل: شکسته، ناله: حُدى، ساربان: سنان | ره: بیکران و، بند: گران، ناقه: بى‌جهیز }}


{{ب| خرگاه:دود آه و،نقابم:غبار راه | چتر:آستین و،معجر:سر،دست:خاک بیز }}
{{ب| خرگاه: دود آه و، نقابم: غبار راه | چتر: آستین و، معجر: سر، دست: خاک بیز }}


{{ب| گاهم ز طعن نیزه به زانو:سر حجاب | گاهم ز تازیانه به سر:دستِ احتِریز! }}
{{ب| گاهم ز طعن نیزه به زانو :سر حجاب | گاهم ز تازیانه به سر: دستِ احتِریز! }}


{{ب| یک کارزار دشمن و،من یک تن غریب! | تو خفته خوش به بستر و،این دشت:فتنه خیز }}
{{ب| یک کارزار دشمن و، من یک تن غریب! | تو خفته خوش به بستر و، این دشت: فتنه خیز }}


{{ب| گفتم دو صد حدیث و،ندادى مرا جواب | معذورى اى ز تیر جفا خسته،خوش بخواب! }}
{{ب| گفتم دو صد حدیث و، ندادى مرا جواب | معذورى اى ز تیر جفا خسته، خوش بخواب! }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''16'''
'''16'''
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب| اى چرخ سفله!تیر تو را صید،کم نبود | گیرم عزیز فاطمه،صید حرم نبود }}
{{ب| اى چرخ سفله! تیر تو را صید، کم نبود | گیرم عزیز فاطمه، صید حرم نبود }}


{{ب| حلقى که بوسه‌گاه نبى بود روز و شب | جاى سنان و،خنجر اهل ستم نبود }}
{{ب| حلقى که بوسه‌گاه نبى بود روز و شب | جاى سنان و،خنجر اهل ستم نبود }}
۳٬۴۸۸

ویرایش

منوی ناوبری