۱۰٬۰۷۲
ویرایش
پامنبرخوانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| شاه دین گفتا اکبرم دادم | بهر قربانی اصغرم دادم }} | {{ب| شاه دین گفتا اکبرم دادم | بهر قربانی اصغرم دادم }} | ||
{{عون و عباس و جعفرم دادم | تا که این امت در رفاه باشد }} | {{ب| عون و عباس و جعفرم دادم | تا که این امت در رفاه باشد }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
در شب های | در شب های هفتم، هشتم و سیزدهم محرم در یزد، چند نفر دایره وار در پای منبر می نشینند و در دو گروه، اشعاری را می خوانند. شعر زیر نمونه ای از پامنبرخوانی یزد است: <ref>هاشمی پور، 1380، ص 201-206.</ref> | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| ای فلک حیف از حسینم حیف و صد حیف از حسینم | کشته شد نور دو عینم حیف و صد حیف از حسینم }} | |||
{{ب| آن ضیا خافقینم حیف و صد حیف از حسینم | کشته شد شاه مدینه، کو حسین باب سکینه داد و بیداد از فلک داد }} | |||
{{ب| شاه ما را سر بریدند، داد و بیداد از فلک داد | پیکرش در خون کشیدند، داد و بیداد از فلک داد }} | |||
{{ب| دست عباس بریدند، داد و بیداد از فلک داد | اکبرش از زین کشیدند، داد و بیداد از فلک داد }} | |||
{{ب| نوگلش را غنچه چیدند، داد و بیداد از فلک داد | اصغرش حلقش دریدند، داد و بیداد از فلک داد}} | |||
{{ب| یا امام، یا امام، یا امام، یا امام | یا امام، یا امام، یا امام، یا امام }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
در مشهد، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) اشعاری به عنوان «پیش منبری» یا «پامنبری» خوانده می شود. اشعار زیر نمونه ای از پیش منبری در مشهد است: <ref>خوش منظر، 1387، ص 199. </ref> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| به بازار عمل با دست خالی | من و لطف تو یا مولی الموالی }} | |||
{{ب| بدم، اما شما را دوست دارم | همین باشد مدال افتخارم }} | |||
{{ب| مرا اشک عزایش، آبرو داد | دلم را از سیاهی شستشو داد }} | |||
{{ب| در اینجا انتسابم با حسین است | در آنجا هم حسابم با حسین است }} | |||
{{ب| نمک پرورده این خاندانم | به جز این درد، من دیگر ندانم }} | |||
{{ب| مرا با عشق عترت، زاد مادر | مرا شیر محبت، داد مادر }} | |||
{{ب| خوشا بر من که دلدارم حسین است | به محشر یاور و یارم حسین است }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
در سیرجان هم برخی افراد پای منبر، در پایان هر روضه، اشعاری را با آهنگ خاص می خواندند، به خواندن این اشعار «پامنبری گرفتن» می گفتند. در ادامه، نمونه ای از این اشعار آمده است: <ref>مؤید محسنی، 1381، ص 265-266. </ref> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| بابا ز فراق، بابا ز فراق هجر رویت چه کنم | صیاد اجل، صیاد اجل بشکسته بالم چه کنم }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{م| بابا جان امان از شمر بد اختر }} | |||
{{م| غریبم بابا، یتیمم بابا، اسیرم }} | |||
{{م| ندارم طاقت زنجیر بابا جان }} | |||
{{م| وای امان از شمر بد اختر }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
در شاهرود و بسطام از اول ماه محرم در اغلب مساجد، تکایا و حسینیه های شهرها و روستاها، پیش از شروع روض خوانی، پامنبری اجرا می شود. | |||
ابتدا یکی از پامنبری خوان ها می گوید: «بر خلق خوش نازنین و بی عیب محمد و آل محمد صلوات»، سپس «پامنبری خوان» چنین می خواند: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| ای واویلا صد واویلا | ای واویلا صد کربلا }} | |||
{{ب| آه از دمی که فاطمه | آید به دشت کربلا }} | |||
{{ب| گردد به دور خیمه ها | گردد به دور کشه ها }} | |||
{{ب| ز آنجا روان به قتلگاه | گردد به دور کشته ها }} | |||
{{ب| گوید حسین من چه شد؟ | نور دو عین من چه شد؟ }} | |||
{{پایان شعر}} | |||