عبدالله بن یزید بن ثبیط عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها

یزید بن ثُبیط ده پسر داشت، اما فقط دو فرزندش عبدالله و عبیدالله، و افرادی چون عامر بن مسلم عبدی و غلامش سالم بن ابو الجعد، سیف بن مالک عبدی و ادهم بن امیه عبدی برای یاری امام حسین (ع) به او پاسخ مثبت دادند. آنان علی‌رغم مراقبت‌های شدیدی که اعمال می‌شد، بصره را ترک کرده و سپس همگی به سمت مکه حرکت کردند تا به امام حسین (ع) برسند. در روز هشتم ذی‌الحجه در ابطح، قبل از خروج امام حسین (ع) از مکه به او رسیدند و تا کربلا امام حسین (ع) را همراهی کردند. <ref>تاریخ طبری، ج5، ص354.</ref> گفته‌اند در ابطح امام حسین (ع) خود به استقبال آنان آمد. آنان گزارشی‌ از وضعیت‌ عمومی ‌بصره‌ را به‌ اطلاع‌ امام‌ حسین (ع) رساندند. <ref>نفس المهموم، ص92.</ref>

عبدالله در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. عبدالله در هنگام شهادت 25 سال سن داشت. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص354؛ الاقبال، ج3، ص345،78؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص21؛ رجال طوسی، ص81؛ نهایة الارب، ج20، ص387؛ تسمیه من قتل مع الحسین، ص153؛ تنقیح المقال، ج3، ص325؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ اعیان الشیعه، ج8، ص92؛ انصار الحسین، ص99، 190-191؛ ابصار العین فی انصار الحسین، ص110؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ قاموس الرجال، ج5، ص460؛ نفس المهموم، ص92؛ معجم رجال الحدیث، ج3، ص273؛ منتهی الآمال، ج1، ص352. </ref>