مالک بن عبدالله جابری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مالک بن عبدالله جابری،''' از خاندان بنی‌جابر است. بنی‌ جابر تیره‌ای از همدان و قبیله‌ای از کهلان و یمنی‌الاصل بودند. <ref>انصار الحسین (ع)، ص104. </ref> در کتب تاریخی نام پدرش حرث، ابی‌ حرث و ابی‌ حارث نیز گفته شده است. او در کوفه می‌زیست.

مالک و برادرش دوشادوش هم می‌جنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله می‌کرد، دیگری حمله دشمن را دفع می‌نمود. سرانجام پس از نبردی حماسی در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند. بنا به نقلی سیف بن حارث یکی از نوجوانان کربلا بود که با گریه و زاری از امام حسین (ع) اذن میدان گرفت. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : انساب الاشراف، ج3، ص198؛ تاریخ طبری، ج5، ص443؛ رجال طوسی، ص101؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص72؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص27؛ نهایة الارب، ج20، ص454؛ الاشتقاق، ص420؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ بحار الانوار، ج45، ص72،31،24؛ اعیان الشیعه، ج7، ص325؛ انصار الحسین (ع)، ص103-104، 121؛ جلاء العیون، ص400؛ وسیله الدارین، ص154؛ تنقیح المقال، ج1، ص255؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص78؛ قاموس الرجال، ج5، ص375؛ ؛ حدائق الوردیه، ص104؛ نفس المهموم، ص140؛ نقد الرجال، ج2، ص389؛ اقبال الاعمال، ج3، ص79؛ معجم رجال الحدیث، ج8، ص63، ج12، ص249؛ جامع الرواة، ج1، ص611؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص165.</ref>   

در زیارت رجبیه به سیف چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی سیفِ بنِ حارِث“ و در زیارت ناحیه مقدسه به اشتباه شبیب بن حارث <ref>بحار الانوار، ج45، ص73،31. </ref> آمده و به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ حارِث“