حسین ابراهیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

دکتر ابراهیمی جوایز و لوح تقدیرهای زیادی دریافت نموده است ولی خود گوید: «فقط یکی برایم ارزشی بی‌اندازه دارد و آن افتخار خادمی امام رضا (ع) و خدمت به زائران آن امام همام است». ‏‌‏   

{{ب| کوچک‌تر از آنست که شمشیر ببندد                         بایست که در کنج لبش شیر ببندد }}

{{ب| از مهد برون جسته که قنداقه همت                         در خدمت مظلوم‌ترین پیر ببندد }}

{{ب| با یک سپر از جنس گلو آمده تا                         راه بر هرچه کمان هرچه کمانگیر ببندد }}

{{ب| برخاسته تا شور نماز پدرش را                                     قد قامتی از سرخی تکبیر ببندد }}

{{ب| این معجزه پرپر شش ماهه توانست                                 بال و پر پرواز اساطیر ببندد }}

{{ب| ایوای مگر شهپر جبریل امین نیست                             تا راه به گستاخی این تیر ببندد }}

{{ب| باشد که شفای دل دلسوختگان را                                 با گوشه چشمی نم تأثیر ببندد }}

{{ب| زیبایی‌ات مسیر جهان را بهم زده است                       ابروی تو زمین و زمان را بهم زده است }}

{{ب| بالا بلند! چرخش زلف شکسته‌ات                                 قانون آب‌های روان را بهم زده است }}

{{ب| شاید که بعد خلقت چشمت خدای نیز                           معیار چشم آدمیان را بهم زده است }}

{{ب| رقصیدنت به شوق در این بزم عاشقان                       گیسوی مادری نگران را بهم زده است }}

{{ب| اینجا حدیث نیزه و شمشیر و تیغ نیست                       ابرو کشیدن تو کمان را بهم زده است }}

{{ب| سردار حسن پلک گشای و ببین پدر                           دلواپس تو لشکریان را بهم زده است }}

{{ب| به رگ‌های بریده می‌سپارد آسمانش را                         و با خود می‌برد تنها سر ماه جوانش را }}

{{ب| شب جشن رگ و ماه است و بانوی جنون تنها                 به غارت می‌کشد بوسه گلوی میهمانش را }}

{{ب| اگر امشب به شن‌های مصیبت شکوِه می‌پاشد                   تمام جذر و مد این دل رنگین کمانش را }}

{{ب| ولی طوفان زنی فردا میان شهر می‌پیچد                             که بگشاید سر هفتاد و دو آتشفشانش را }}

{{ب| مگر طوفانی ازجنس قیامت گل کند تا شهر                   بفهمد اندکی از زخم‌های بیکرانش را }}

{{ب| به‌ جای تیغ و آتش شهر با تسبیح می‌سنجد                       میان ماندن و رفتن غم سود وزیانش را }}

{{ب| عجیب نیست از این کشته‌های بی کفنش                  که آفریده خدا عشق را به قد تنش }}

{{ب| قرار بود از اول که راه می‌افتاد                                 چراغ راه شود شیوه فدا شدنش }}

{{ب| شبیه طعم عسل در دهان کندوها                         جهان به رقص می‌آمد ز طرز آمدنش }}

{{ب| قرار شد که خداوند گل بیفشاند                         به شکل سرخ‌ترین زخم‌ها به پیرهنش }}

{{ب| رسید و خیمه برافراشت تا جهان برسد                     پس از هزاره آخر به معنی سخنش }}

{{ب| چه کیمیای عجیبی‌ست خاک کرب و بلا                     که مرد می دمد از ردّ پای مرد و زنش }}

{{ب| در این سپاه خداوند عاشقی دارد                               که بوی شیر می‌آید هنوز از دهنش  }}

{{ب| کاروان با نیزه‌ها افتان و خیزان می‌رود               آسمان پشت سرش گیسو پریشان می‌رود }}

{{ب| می‌برد منزل به منزل عشق را همراه خویش                     این سفر تا انتهای روزگاران می‌رود }}

{{ب| کوفه! در مهمان نوازی زشت رسم داشتی                 پیکر بی سر چه خواهی کرد، مهمان می‌رود }}

{{ب| هر نسیم مؤمنی از کربلا چون بگذرد                         نوحه خوان، برسرزنان، با چشم گریان می‌رود }}

{{ب| کیمیای مرد دارد خاک این دارالسلام                           کفر می‌آید به این وادی، مسلمان می‌رود }}

{{ب| در مقام پاکبازان حرف سن و سال نیست                     کودک شش ماهه هم اینجا به میدان می‌رود }}

{{ب| برادر بر نمی‌تابد غم و رنج برادر را                         لبان از عطش تفتیده طفلان مضطرّ را }}

{{ب| نهیبی می‌زند مرد علم با گردش تیغش                 چو موسی می‌شکافد سینه دریای لشکر را }}

{{ب| به پایش علقمه افتاده است و آرزو دارد                         ببوسد آن لب از برکت قرآن معطرّ را }}

{{ب| ولی آنسان عطش را در گلوی رود جاری کرد                     که ارباب فتوّت خواند عباس دلاور را }}

{{ب| به دندان می‌کشد مشک مصیبت دیده را شاید               به ساحل بسپرد این کشتی در خون شناور را }}

{{ب| علمدار از نفس افتاده است و اولین بار است                         برای آخرین دیدار می‌خواند برادر را }}

{{ب| بپوش ای کوفه بعد از این همیشه رخت ماتم را             که پاشیده خدا بر چهره‌ات خاکستر غم را }}

{{ب| به فتوای فقیهانت سر خورشید بر نیزه است                   نمی‌بینند این تلبیس‌ها جز برق درهم را }}

{{ب| در آغاز جهان وقتی خدا سرگرم خلقت شد                 سرشت از خون سرخ عاشقان ماه محرم را }}

{{ب| فلک در روز عاشورا ملایک را تماشا کرد                     که بی چون و چرایی سجده آوردند آدم را }}

{{ب| چنان بار امانت را علمداری چنین باید                         که حتی غرقه در خون هم بچرخانند پرچم را }}

{{ب| تمام داغ‌ها را می‌توان یک روز اینجا دید                       تن صدپاره، حلق تیر خورده، قامت خم را }}

{{ب| به پابوس کدامین تیغ ابرو می‌بری سر را؟                   که برپا کرده‌ای با شور خود غوغای محشر را }}

{{ب| بپرس از ریگ‌های تفته این دشت می‌دانند                             جماعت بر نمی‌تابند فریاد ابوذر را }}

{{ب| شهادت می‌دهند این نخل‌های گنگ راز آلود              رها کرده است چندی پیش‌تر این کوفه حیدر را }}

{{ب| نمی‌فهمند استدلالیان و جمله حیرانند                           دلیل این‌همه زیبایی گل‌های پرپر را }}

{{ب| اگر ذهن جهان گنجایشی افزون‌تر از این داشت               چه حاجت بود بگشایی گلوی سرخ اصغر را }}

{{ب| همان سنگی که بر پیشانی ماه نبوت خورد                   به خون در می‌کشد امروز فرزند پیمبر را }}

{{ب| گلویت را حریر بوسه‌های ماه پوشانده                             که الکن می‌کند نیش زبان تیز خنجر را }}

{{ب| چه دست افشان به میدان می‌روی قدری مدارا کن         که زینب بسپرد در بوسه‌ای پیغام مادر را }}

{{ب| به خاک کربلا افتاده عریان جسم صد چاکت                 که از جشن پری‌رویان نشاید برد پیکر را }}

{{ب| چنان پرواز را بر خاک پاشیدی که تا امروز                     نسیم از کربلا می‌آورد بال کبوتر را }}

{{ب| یک شیهه خمیده و یک خیمه اشک وآه                      مثل وقوع زلزله‌ای می‌رسد ز راه }}

{{ب| آرام و سربزیرترین ایستاده است                                 این آسمان سوخته را می‌کند نگاه }}

{{ب| دستی به یال‌های نجیبش که می‌کشند                         می‌لرزد از حقارت جا ماندنی سیاه }}

{{ب| یکباره در تلاطم خشم و خروش و شرم                       هی می‌زند به غیرتش و می‌زند به راه }}

{{ب| آن‌سوتر از حریم حرم شیهه‌ای شکست                             تا معنی شهید شود نام ذوالجناح }}