محمد بن‌ علی‌ (ع): تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:




==نقش در واقعهه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
از زندگانی محمد تا قبل از نهضت امام حسین (ع) اطلاعی در دست نیست. آنچه مسلم است عبدالله از آغاز سفر از مدینه تا کربلا همراه برادر بزرگوارش امام حسین (ع) بود و حاضر نشد امام حسین (ع) را تنها بگذارد. در شب عاشورا نیز حمایت خود را از آن حضرت اعلام کرد.  
از زندگانی محمد تا قبل از نهضت امام حسین (ع) اطلاعی در دست نیست. آنچه مسلم است عبدالله از آغاز سفر از مدینه تا کربلا همراه برادر بزرگوارش امام حسین (ع) بود و حاضر نشد امام حسین (ع) را تنها بگذارد. در شب عاشورا نیز حمایت خود را از آن حضرت اعلام کرد.  


خط ۶۸: خط ۶۸:
در هر حال شهادت محمد در کربلا قطعی است و در زیارت ناحیه مقدسه نامش به بزرگی یاد و به وی چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی مُحَمَّدِ بنِ اَمیرِ المُؤمِنینَ قَتیلِ الاَبانِی الدّارِمِی لَعَنَهُ اللهُ وَ ضاعَفَ عَلَیهِ العَذابَ الاَلیمَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَیکَ یا مُحَمَّدُ وَ عَلی اَهلِ بَیتِکَ الصّابِرینَ“ سلام بر محمد بن امیرالمؤمنین که به دست ابانی دارمی کشته شد. خداوند قاتلش را لعنت کند و عذاب دردناک را هر چه بیشتر بر او بیفزاید. درود خدا بر تو ای محمد و بر خاندان صبور تو باد.  
در هر حال شهادت محمد در کربلا قطعی است و در زیارت ناحیه مقدسه نامش به بزرگی یاد و به وی چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی مُحَمَّدِ بنِ اَمیرِ المُؤمِنینَ قَتیلِ الاَبانِی الدّارِمِی لَعَنَهُ اللهُ وَ ضاعَفَ عَلَیهِ العَذابَ الاَلیمَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَیکَ یا مُحَمَّدُ وَ عَلی اَهلِ بَیتِکَ الصّابِرینَ“ سلام بر محمد بن امیرالمؤمنین که به دست ابانی دارمی کشته شد. خداوند قاتلش را لعنت کند و عذاب دردناک را هر چه بیشتر بر او بیفزاید. درود خدا بر تو ای محمد و بر خاندان صبور تو باد.  


اینان‌ فرزندان‌ امام علی (ع) بودند که‌ در رکاب ‌برادرشان‌ امام حسین (ع) به‌ شهادت‌ رسیدند. امام حسین (ع) شهادت‌ هر یک‌ را که‌ می‌دید به‌ سوی‌ میدان‌ می‌دوید، تا اجساد آنان‌ را به‌ سوی‌ خیمه‌ برده‌ و در ردیفی‌ مقابل‌ هم‌ قرار دهد. همه‌ طالبیان یکی‌ پس‌ از دیگری‌ جان‌ خود را در جنگ‌ با دشمن‌ از دست‌ دادند و در آن‌ سرزمین،‌ تنها دو مرد باقی‌ ماند: امام حسین (ع) و برادرش‌ ابوالفضل ‌عباس (ع) که‌ پرچمدار لشکر امام‌ حسین (ع) بود و حال‌ نوبت‌ دلاوری‌ و رشادت او بود، استوانه ‌ایمان‌، معبد حماسه‌، کتیبه‌ شرف‌ و نمونه‌ اعلای‌ عزت‌ نفس‌ و قدرت‌ ژرف‌ ایمان‌.  
اینان‌ فرزندان‌ امام علی (ع) بودند که‌ در رکاب ‌برادرشان‌ امام حسین (ع) به‌ شهادت‌ رسیدند. امام حسین (ع) شهادت‌ هر یک‌ را که‌ می‌دید به‌ سوی‌ میدان‌ می‌دوید، تا اجساد آنان‌ را به‌ سوی‌ خیمه‌ برده‌ و در ردیفی‌ مقابل‌ هم‌ قرار دهد. همه‌ طالبیان یکی‌ پس‌ از دیگری‌ جان‌ خود را در جنگ‌ با دشمن‌ از دست‌ دادند و در آن‌ سرزمین،‌ تنها دو مرد باقی‌ ماند: امام حسین (ع) و برادرش‌ ابوالفضل ‌عباس (ع) که‌ پرچمدار لشکر امام‌ حسین (ع) بود و حال‌ نوبت‌ دلاوری‌ و رشادت او بود، استوانه ‌ایمان‌، معبد حماسه‌، کتیبه‌ شرف‌ و نمونه‌ اعلای‌ عزت‌ نفس‌ و قدرت‌ ژرف‌ ایمان‌.
 
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 446-448.
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 446-448.
۱۰٬۰۷۲

ویرایش

منوی ناوبری