علم

معنا

علم به معنی پرچم، رایت، بیرق، نشان لشکر، آنچه به سر نیزه بندند و درفش است.

مفهوم

در اصطلاح عزادارى حسینى، علم و علامت خاصّى است که هر هیئت و دسته، ویژۀ خود دارد و آن را از دسته‌هاى دیگر متمایز مى‌سازد.

بعضی از چوب بسیار بلند همچون درخت تبریزى متوسّط که در تعزیه‌خوانى پیشاپیش دسته‌ها برند و بر سر آنگاه، شکل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه پارچۀ سیاه بر آن بپوشانند.

در میدان کربلا نیز، علمدار لشکر امام حسین(ع)،حضرت ابا الفضل(ع) بود. از شعار عربهاى عراقى عزادار نیز این است:«رفع اللّه رایة العبّاس»،پرچم عباس،افراشته باد.

گرچه سردار علم در خون نشست

دستهایت روى رایت مانده است

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 320-321.