عبدالله بن وهب همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «عبدالله‌بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. ا...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالله بن وهب،''' یکی از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بودند. | |||
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | |||
|اطلاعات قاتل = | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام کامل =عبدالله بن وهب | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| زادروز/زادگاه = | |||
| محل زندگی = | |||
| نسب/قبیله = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| تاریخ و مکان درگذشت= | |||
| نحوه درگذشت= | |||
| مدفن = | |||
| اقدامات = | |||
| انگیزه = | |||
| نقش‌های برجسته =در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود | |||
| دیگر فعالیت‌ها = | |||
| منصب = | |||
}} | |||
==مرگ== | |||
به دستور مختار دستگیر شدند و در ملأعام گردن آنان را زدند و به آتش سوزاندند.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص409؛ تاریخ طبری، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص240؛ تاریخ قم، ص288.</ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265. | مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | |||
[[رده: قاتلان کربلا]] | [[رده: قاتلان کربلا]] | ||
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]] | [[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]] | ||
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۵
عبدالله بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بودند.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن وهب |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود |
مرگ
به دستور مختار دستگیر شدند و در ملأعام گردن آنان را زدند و به آتش سوزاندند.[۱]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265.
پی نوشت
- ↑ - انساب الاشراف، ج6، ص409؛ تاریخ طبری، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص240؛ تاریخ قم، ص288.