گودال قتلگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «محلّى که سید الشهدا«ع»در آخرین لحظات مقاومت،از اسب بر زمین افتاد و شمر یا سن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
محلّى که سید الشهدا«ع»در آخرین لحظات مقاومت،از اسب بر زمین افتاد و شمر یا سنان فرود آمد و سر مطهّر امام را از پیکر جدا کرد.گویا نسبت به قسمتهاى دیگر میدان کربلا،پایین‌ترین جا بوده است.قتلگاه،محلّ به شهادت رسیدن امام شهیدان است که خون مطهرش بر خاک کربلا ریخت.در حال حاضر،بیرون از حرم مطهّر آن حضرت، سردابى وجود دارد که محلّ شهادت او محسوب مى‌شود و سنگ مرمرى به بلندى نیم متر از سطح زمین،بصورت قبر،بر روى آن محل قرار دارد.اغلب در آن بسته است و گاهى براى اشخاص معینى باز مى‌کنند تا زیارت کنند.
محلّى که سید الشهدا«ع»در آخرین لحظات مقاومت،از اسب بر زمین افتاد و شمر یا سنان فرود آمد و سر مطهّر امام را از پیکر جدا کرد.گویا نسبت به قسمتهاى دیگر میدان کربلا،پایین‌ترین جا بوده است.قتلگاه،محلّ به شهادت رسیدن امام شهیدان است که خون مطهرش بر خاک کربلا ریخت.در حال حاضر،بیرون از حرم مطهّر آن حضرت، سردابى وجود دارد که محلّ شهادت او محسوب مى‌شود و سنگ مرمرى به بلندى نیم متر از سطح زمین،بصورت قبر،بر روى آن محل قرار دارد.اغلب در آن بسته است و گاهى براى اشخاص معینى باز مى‌کنند تا زیارت کنند.


«در فکرم آن گودالم که خون تو را مکیده است.هیچ گودالى چنین رفیع ندیده بودم.  
«در فکر آن گودالم که خون تو را مکیده است. هیچ گودالى چنین رفیع ندیده بودم. در حضیض هم مى‌توان عزیز بود، از گودال بپرس». <ref>خطّ خون،موسوى گرمارودى،ص 140.</ref>
در حضیض هم مى‌توان عزیز بود،از گودال بپرس». <ref>خطّ خون،موسوى گرمارودى،ص 140.</ref>




خط ۱۰: خط ۹:


جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 386-387.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 386-387.
<references />

نسخهٔ ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۵۰

محلّى که سید الشهدا«ع»در آخرین لحظات مقاومت،از اسب بر زمین افتاد و شمر یا سنان فرود آمد و سر مطهّر امام را از پیکر جدا کرد.گویا نسبت به قسمتهاى دیگر میدان کربلا،پایین‌ترین جا بوده است.قتلگاه،محلّ به شهادت رسیدن امام شهیدان است که خون مطهرش بر خاک کربلا ریخت.در حال حاضر،بیرون از حرم مطهّر آن حضرت، سردابى وجود دارد که محلّ شهادت او محسوب مى‌شود و سنگ مرمرى به بلندى نیم متر از سطح زمین،بصورت قبر،بر روى آن محل قرار دارد.اغلب در آن بسته است و گاهى براى اشخاص معینى باز مى‌کنند تا زیارت کنند.

«در فکر آن گودالم که خون تو را مکیده است. هیچ گودالى چنین رفیع ندیده بودم. در حضیض هم مى‌توان عزیز بود، از گودال بپرس». [۱]




جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 386-387.

  1. خطّ خون،موسوى گرمارودى،ص 140.