مرثیه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''مرثیه''' (یا رثا) در لغت به معنای گریستن بر مرده و اظهار تأسف از مرگ وی همراه ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مرثیه''' (یا رثا) در لغت به معنای گریستن بر مرده و اظهار تأسف از مرگ وی همراه با ذکر محاسن او است و در اصطلاح به سخن سوگوارانه غالبا منظوم درباره درگذشتگان گفته می‌شود. مرثیه گونه‌های مختلف درباری یا رسمی، داستانی، میهنی، شخصی و مذهبی را شامل می‌شود. | '''مرثیه''' (یا رثا) در لغت به معنای گریستن بر مرده و اظهار تأسف از مرگ وی همراه با ذکر محاسن او است و در اصطلاح به سخن سوگوارانه غالبا منظوم درباره درگذشتگان گفته می‌شود. | ||
مرثیه گونه‌های مختلف درباری یا رسمی، داستانی، میهنی، شخصی و مذهبی را شامل می‌شود. انگیزه‌های مختلفی چون تعزیت خویشاوندان، اظهار تأسف بر مرگ بزرگان، تجلیل از مقام و منزلت شخص متوفا، بزرگ نشان دادن واقعه، دعوت ماتم‌زدگان به صبر، بیان سرنوشت غم‌بار مردم و جامعه، ذکر مصائب پیشوایان دین و مخالفت سیاسی در سرودن مرثیه‌ها دخالت دارند. | |||
در ادبیات کهن عرب، مضامینی چون مدح و منقبت‌گویی کشتگان میدان جنگ و دعوت و ترغیب قبیله به گرفتن انتقام خون کشتگان از جمله مضامین مهم در مرثیه بوده است. این مرثیه‌ها در بین اعراب جاهلی، مایه شرف فرد متوفا و مباهات بازماندگان او قلمداد می‌شدند. پس از اسلام علاوه بر مضامین عاطفی، مضامین سیاسی نیز در مرثیه‌سرایی شاعران عرب مورد توجه قرار گرفت؛ از جمله می‌توان به سرودن مرثیه‌هایی با مضمون مخالفت با حکومت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس اشاره کرد. | در ادبیات کهن عرب، مضامینی چون مدح و منقبت‌گویی کشتگان میدان جنگ و دعوت و ترغیب قبیله به گرفتن انتقام خون کشتگان از جمله مضامین مهم در مرثیه بوده است. این مرثیه‌ها در بین اعراب جاهلی، مایه شرف فرد متوفا و مباهات بازماندگان او قلمداد می‌شدند. پس از اسلام علاوه بر مضامین عاطفی، مضامین سیاسی نیز در مرثیه‌سرایی شاعران عرب مورد توجه قرار گرفت؛ از جمله می‌توان به سرودن مرثیه‌هایی با مضمون مخالفت با حکومت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس اشاره کرد. | ||
امامان شیعه به مرثیه‌سرایی درباره شهادت امام حسین (ع) و واقعه کربلا توجه ویژه‌ای نشان می‌دادند و به تشویق و تحریض شاعران برای سرودن مرثیه با اعطای پاداش دنیوی و وعده ثواب اخروی می‌پرداختند. برخی از شاعران معاصر ایشان نظیر کمیت اسدی، سید حمیری، دعبل خزاعی، عبدالله بن کثیر و عوف بن عبدالله مرثیه‌هایی در رثای امام حسین (ع) سروده‌اند. مفید در امالی سرودن اولین مرثیه در رثای امام حسین (ع) را به عقبه بن عمرو سهمی، و سید محسن امین ردر اعیان الشیعه به سلیمان بن قته العروی التیّمی نسبت می‌دهد. محوری‌ترین مضمون در مرثیه‌سرایی شعرای مسلمان، واقعه کربلا بوده است و پس از آن، مرثیه‌های در سوگ حضرت زهرا (س)، امام علی (ع) و امام رضا (ع) در رتبه‌های بعدی قرار دارند. | امامان شیعه به مرثیه‌سرایی درباره شهادت امام حسین (ع) و واقعه کربلا توجه ویژه‌ای نشان می‌دادند و به تشویق و تحریض شاعران برای سرودن مرثیه با اعطای پاداش دنیوی و وعده ثواب اخروی می‌پرداختند. برخی از شاعران معاصر ایشان نظیر کمیت اسدی، سید حمیری، دعبل خزاعی، عبدالله بن کثیر و عوف بن عبدالله مرثیه‌هایی در رثای امام حسین (ع) سروده‌اند. مفید در امالی سرودن اولین مرثیه در رثای امام حسین (ع) را به عقبه بن عمرو سهمی، و سید محسن امین ردر اعیان الشیعه به سلیمان بن قته العروی التیّمی نسبت می‌دهد. محوری‌ترین مضمون در مرثیه‌سرایی شعرای مسلمان، واقعه کربلا بوده است و پس از آن، مرثیه‌های در سوگ حضرت زهرا (س)، امام علی (ع) و امام رضا (ع) در رتبه‌های بعدی قرار دارند. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۴: | ||
گرچه مرثیه را غالبا معادل سوگ سروده می‌دانند اما گاهی به نثر هم قطعات رثایی دیده می‌شود؛ مانند مرثیه منثور بهاءالدین محمدبن مؤید بغدادی در مرگ سلطان جلال‌الدین خوارزم‌شاه. مرثیه‌های منثور در دوره معاصر رونق یافته‌اند و گاه در قالب‌های داستانی نیز خلق شده‌اند. برزیگران دشت خون و مرثیه‌ای که ناسروده ماند هر دو از پرویز خرسند و کشتی پهلو گرفته از سید مهدی شجاعی را نمونه‌هایی از مرثیه مذهبی به نثر در دوره معاصر می‌توان ذکر کرد. | گرچه مرثیه را غالبا معادل سوگ سروده می‌دانند اما گاهی به نثر هم قطعات رثایی دیده می‌شود؛ مانند مرثیه منثور بهاءالدین محمدبن مؤید بغدادی در مرگ سلطان جلال‌الدین خوارزم‌شاه. مرثیه‌های منثور در دوره معاصر رونق یافته‌اند و گاه در قالب‌های داستانی نیز خلق شده‌اند. برزیگران دشت خون و مرثیه‌ای که ناسروده ماند هر دو از پرویز خرسند و کشتی پهلو گرفته از سید مهدی شجاعی را نمونه‌هایی از مرثیه مذهبی به نثر در دوره معاصر می‌توان ذکر کرد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* افسری کرمانی، عبدالرضا (1381). نگرشی به مرثیه سرایی در ایران. 2 ج. تهران: اطلاعات. | |||
* امین، سید محسن (1403). عزاداری‌های نامشروع. ترجمه جلال آل احمد. به کوشش سید قاسم یاحسینی. بوشهر: شروه. | *افسری کرمانی، عبدالرضا (1381). نگرشی به مرثیه سرایی در ایران. 2 ج. تهران: اطلاعات. | ||
* انصاری، محمدرضا (1383). «رثاء». دایره‌المعارف تشیع. ج 8. زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی، کامران فانی و بهاءالدین خرمشاهی. تهران: نشر شهید سعید محبی. | *امین، سید محسن (1403). عزاداری‌های نامشروع. ترجمه جلال آل احمد. به کوشش سید قاسم یاحسینی. بوشهر: شروه. | ||
* بیات، علی (1389). «بررسی نوع ادبی مرثیه در زبان اردو». پژوهش ادبیات معاصر جهان. ش 60 (زمستان 1389). | *انصاری، محمدرضا (1383). «رثاء». دایره‌المعارف تشیع. ج 8. زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی، کامران فانی و بهاءالدین خرمشاهی. تهران: نشر شهید سعید محبی. | ||
* تفضلی، احمد (1378). تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: سخن. | *بیات، علی (1389). «بررسی نوع ادبی مرثیه در زبان اردو». پژوهش ادبیات معاصر جهان. ش 60 (زمستان 1389). | ||
* صاحبکاری، ذبیح‌الله (1379). سیری در مرثیه عاشورایی. تهران: تاسوعا. | *تفضلی، احمد (1378). تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: سخن. | ||
* فاخوری، حنا (1383). تاریخ ادبیات عربی. ترجمه عبدالمحمد آیتی. تهران. | *صاحبکاری، ذبیح‌الله (1379). سیری در مرثیه عاشورایی. تهران: تاسوعا. | ||
* گلی زواره، (1379). کند و کاوی در تعزیه و تعزیه‌خوانی. قم: مهراس. | *فاخوری، حنا (1383). تاریخ ادبیات عربی. ترجمه عبدالمحمد آیتی. تهران. | ||
* مجاهدی، محمدعلی (1390). شکوه شعر عاشورا در زبان فارسی. قم: زمزم هدایت. | *گلی زواره، (1379). کند و کاوی در تعزیه و تعزیه‌خوانی. قم: مهراس. | ||
* محمدزاده، (1383). دانشنامه شعر عاشورایی (انقلاب حسینی در شعر شاعران عرب و عجم). 2 ج. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات. | *مجاهدی، محمدعلی (1390). شکوه شعر عاشورا در زبان فارسی. قم: زمزم هدایت. | ||
* محمدی ری‌شهری، محمد (1388). دانشنامه امام حسین (ع). با همکاری سید محمود طباطبایی‌نژاد و سید روح‌الله سید طبایی. ترجمه عبدالهادی مسعودی. قم: دارالحدیث. | *محمدزاده، (1383). دانشنامه شعر عاشورایی (انقلاب حسینی در شعر شاعران عرب و عجم). 2 ج. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات. | ||
* مظاهری، محسن حسام (1387). رسانه شیعه؛ جامعه‌شناسی آیین‌های سوگواری و هیئت‌های مذهبی در ایران. تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل. | *محمدی ری‌شهری، محمد (1388). دانشنامه امام حسین (ع). با همکاری سید محمود طباطبایی‌نژاد و سید روح‌الله سید طبایی. ترجمه عبدالهادی مسعودی. قم: دارالحدیث. | ||
* معین، محمد (1380). فرهنگ معین. تهران: امیرکبیر. | *مظاهری، محسن حسام (1387). رسانه شیعه؛ جامعه‌شناسی آیین‌های سوگواری و هیئت‌های مذهبی در ایران. تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل. | ||
* مفید، محمد بن محمد (1414). الامالی. بیروت: دارالمفید. | *معین، محمد (1380). فرهنگ معین. تهران: امیرکبیر. | ||
*مفید، محمد بن محمد (1414). الامالی. بیروت: دارالمفید. | |||