محمد علی بهمنی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۸: خط ۴۸:
}}
}}


== زندگینامه ==
==زندگینامه==
محمد علی بهمنی فرزند محمد حسین در فروردین ماه ١٣٢١ شمسی در اندیمشک از شهرهای استان خوزستان متولد شد. تحصیلات خود را تا دیپلم ادبی در تهران گذراند. <ref>گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref> او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.
محمد علی بهمنی فرزند محمد حسین در فروردین ماه ١٣٢١ شمسی در اندیمشک از شهرهای استان خوزستان متولد شد. تحصیلات خود را تا دیپلم ادبی در تهران گذراند. <ref>گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref> او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.


خط ۵۷: خط ۵۷:
«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=851623&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author باغ لال]»، «در بیوزنی»، «عامیانه‌ها»، «گیسو، کلاه، کفتر»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1888626&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author غزل]»، «شاعر شنیدنی است»، «عشق است»، «نیستان»، «کاسه آب دیوژن»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=617353&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author امانم بده]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=681433&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author این خانه واژه‌های نسوزی دارد]»، «من زنده‌‏ام هنوز و غزل فکر می‌‏کنم»، «تنفس آزاد»، «یه حرف یه حرف، حرفای من کتاب شد»، «مجموعه آثار» و «گزینه اشعار».  
«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=851623&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author باغ لال]»، «در بیوزنی»، «عامیانه‌ها»، «گیسو، کلاه، کفتر»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1888626&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author غزل]»، «شاعر شنیدنی است»، «عشق است»، «نیستان»، «کاسه آب دیوژن»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=617353&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author امانم بده]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=681433&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author این خانه واژه‌های نسوزی دارد]»، «من زنده‌‏ام هنوز و غزل فکر می‌‏کنم»، «تنفس آزاد»، «یه حرف یه حرف، حرفای من کتاب شد»، «مجموعه آثار» و «گزینه اشعار».  


== افتخارات ==
==افتخارات==
محمدعلی بهمنی موفق به دریافت تندیس خورشید مهر به عنوان بهترین غزل‌‏سرای ایران شده است و از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مفتخر به اخذ مدرک درجه یک هنری معادل دکترا شده است. ‏‌‏     
محمدعلی بهمنی موفق به دریافت تندیس خورشید مهر به عنوان بهترین غزل‌‏سرای ایران شده است و از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مفتخر به اخذ مدرک درجه یک هنری معادل دکترا شده است. ‏‌‏     


== اشعار ==
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| تا گلو گریه کند بغض فراهم شده است      |    چشم‌‏ها بس که مطهر شده زمزم شده است }}
{{ب| تا گلو گریه کند بغض فراهم شده است      |    چشم‌‏ها بس که مطهر شده زمزم شده است }}
خط ۷۶: خط ۷۶:
{{ب| من نه مداحم و نه مرثیه سازم، اما              |    سرفراز آن‏که به توفان شما خم شده است }}
{{ب| من نه مداحم و نه مرثیه سازم، اما              |    سرفراز آن‏که به توفان شما خم شده است }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۹۲: خط ۹۱:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> بی سایه مرا آن نور، با خویش کجا می‏برد          </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">    بی پرسش و بی پاسخ، می‏رفت و مرا می‏برد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ها! گفت تماشا کن گلخاک عزیزان را                </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">    خالص نشدی ورنه، این خاک تو را می‏برد! </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> من بودم و من بودم، در حال شدن بودم            </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">      انگار مرا شوری، رقصان به سما می‏برد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هنگامه محشر بود، یا وعده دیگر بود                </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">  آن پای که بی سر بود، تن را چه رها می‏برد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> رو سوی خطر می‏رفت، یا سیر و سفر می‏رفت؟!        </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">        هم باورمان می‏داد، هم باورمان می‏برد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> پیری که غریبی را، از کرب و بلا آورد                    </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> این بار غریبان را تا کرب و بلا می‏برد! </span>
|}
<br />
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> بی سایه مرا آن نور، با خویش کجا می‏برد          </span>
| class="b" |<span class="beyt"> بی سایه مرا آن نور، با خویش کجا می‏برد          </span>
| style="width:2em;" |
| style="width:2em;" |