مثیر الاحزان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مثیر الاحزان''' کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام امام حسین (ع) که توسط جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبة الله بن نمای حلی نوشته شده و تصحیح آن توسط مدرسة الامام المهدی علیه‌السلام انجام شده است.
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان          =  
| عنوان          =  
| عنوان اصلی      = مثیر الاحزان
| عنوان اصلی      = مثیرالاحزان
| برگرداننده      =  
| برگرداننده      =  
| ویراستار          =
| ویراستار          =
خط ۸: خط ۷:
| تصویر          = مثیر الاحزان.jpg
| تصویر          = مثیر الاحزان.jpg
| زیرنویس تصویر  =  
| زیرنویس تصویر  =  
| نویسنده        = جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبة الله بن نمای حلی
| نویسنده        = جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی
| تصویرگر        =  
| تصویرگر        =  
| طراح جلد        =  
| طراح جلد        =  
خط ۱۵: خط ۱۴:
| موضوع          = واقعه‌ی کربلا
| موضوع          = واقعه‌ی کربلا
| سبک            =  
| سبک            =  
| ناشر            = مدرسة الامام المهدی علیه‌السلام
| ناشر            = مدرسةالامام المهدی علیه‌السلام
| ناشر فارسی      = علی کرمی
| ناشر فارسی      = علی کرمی
| محل انتشارات    = قم
| محل انتشارات    = قم
| تاریخ نشر      = 1406 ق
| تاریخ نشر      = ۱۴۰۶ ه. ق
| تاریخ نشر فارسی = 1380 ش
| تاریخ نشر فارسی = ۱۳۸۰ ه. ش
| محل ناشر فارسی  = نشر حاذق
| محل ناشر فارسی  = نشر حاذق
| نوع رسانه      =  
| نوع رسانه      =  
| صفحه            = 125 + 32 ص
| صفحه            = ۱۲۵+ ۳۲ ص
| قطع            =
| قطع            =
| اندازه وزن                =
| اندازه وزن                =
خط ۳۲: خط ۳۱:
| پس از          =  
| پس از          =  
| پیش از          =  
| پیش از          =  
}}
}}'''مثیرالاحزان''' کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] که توسط جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی نوشته شده و تصحیح آن توسط مدرسةالامام‌المهدی علیه‌السلام انجام شده‌است.
==درباره نویسنده==


[[ابن نما|جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی]] (م ح 680 ق) از علما و فقهای شیعه و از مشهورترین آثار او مثیرالاحزان و منیر سبل‌ الاشجان (همین کتاب)، و ذوب النضار فی شرح الثار است.


کتاب اخیر را به نام‌های شرح الثار المشتمل علی اخبار المختار و اخذ الثار فی احوال المختار و شرح الثار فی احوال المختار نیز خوانده‌اند.


محمّدعلی مدرس تبریزی گفته است که شهید ثانی احتمال داده که مثیرالاحزان و ذوب النضار از آثار او نیست، بلکه تألیف نوه‌اش است که همنام او بود؛ اما علامه امین در اعیان الشیعة این سخن را نادرست شمرده و این دو کتاب را از آثار او دانسته و گفته است که اصلاً معلوم نیست که او نوه‌ای همنام خودش داشته‌است.<ref>ریحانةالادب (چاپ چهارم: کتابفروشی خیّام، ۱۳۷۴)، ج ۸، ص ۲۵۷- ۲۵۸.</ref>


==درباره‌ کتاب==


مثیرالاحزان کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام امام حسین(ع) و شـامل سـه مقصد (بخش) است. تاریخ تألیف آن، به گفتهٔ نوری در لؤلؤ و مرجان (ص ۱۴۳)، ۲۴ سال پس از درگذشت ابن طاووس است. نویسنده در آغاز کتاب گفته‌است که چون مقتل‌های موجود مفصل یا موجز است، به نگارش این کتاب پرداختم و آن را متوسط ساختم و «مطالبی در آن گنجاندم که بسیاری از مصنفان از آوردن آن اهمال کردند و مؤلفان از آن غفلت ورزیدند» (ص 15).


*مقصد اول کتاب مشتمل است بر گزارشی از قیام امام تا ورود به [[کربلا]].
*مقصد دوم دربارهٔ رخدادهای کربلا، و مقصد سوم در شرح وقایعی است که پس از [[شهادت]] آن حضرت رخ داد؛ از رفتن اسیران به [[کوفه]] و [[شام]] و مدینه و سخنان [[زینب (س)|حضرت زینب(س)]] و [[امام سجاد(ع)]] و دیگران.
*در مقصد سوم کتاب یک مطلب توجه برانگیز ملاحظه می‌شود: نویسنده گفته است اسیران [[اهل بیت]] پس از برگشت از شام به کربلا رفتند و در آنجا [[جابر بن عبد اللّه انصارى|جابر بن عبدالله انصاری]] و دیگران را دیدند که برای [[زیارت]] قبر [[امام حسین]] آمده بودند. پس همگی در آنجا به عزاداری پرداختند (ص ۱۰۷). احتمالاً نویسنده در این مطلب از سید ابن طاووس در کتاب [[لهفان|ملهوف]] پیروی کرده است. بنابراین همهٔ سخن‌هایی که دربارهٔ این مطلب سید ابن طاووس گفته شده، در اینجا نیز گفتنی است.


مثیرالاحزان، بنا به گفتهٔ آقا بزرگ در الذریعة<ref>ج ۴، ص ۱۳۳</ref>، دو بار به اردو ترجمه شده‌است. همچنین این اثر با عنوان [[در سوگ امیر آزادی]]، به قلم علی کرمی، به فارسی برگردانده شده است.<ref>چاپ اول: قم، نشر حاذق، ۱۳۸۰</ref>


مثیرالاحزان از منابع تاریخی شیعه است و این چاپ آن تصحیح شده و بهتر از دیگر چاپ‌هاست. همراه این چاپ، کتاب التحصین، از ابن فهد حلی، به چاپ رسیده است.


==کتابشناسی==


 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4782699&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کتاب شناسی مثیر الاحزان در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==نویسنده==
 
جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبة الله بن نمای حلی (م ح 680 ق)، از علما و فقهای شیعه، و از مشهورترین آثار او مثیر الاحزان و منیر سبل الاشجان (همین کتاب)، و ذوب النضار فی شرح الثار است. کتاب اخیر را به نام‌های شرح الثار المشتمل علی اخبار المختار و اخذ الثار فی احوال المختار و شرح الثار فی احوال المختار نیز خوانده‌اند. محمّد علی مدرس تبریزی گفته است که شهید ثانی احتمال داده که مثیر الاحزان و ذوب النضار از آثار او نیست، بلکه تألیف نوه‌اش است که همنام او بود؛ اما علامه امین در اعیان الشیعة این سخن را نادرست شمرده و این دو کتاب را از آثار او دانسته و گفته است که اصلاً معلوم نیست که او نوه‌ای همنام خودش داشته است. ریحانة الادب (چاپ چهارم: کتابفروشی خیّام، 1374)، ج 8، ص 257 - 258.
 
==درباره‌ی کتاب==
 
مثیرالاحزان کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام امام حسین (ع) و شـامل سـه مقصد (بخش) است. تاریخ تألیف آن، به گفتهٔ نوری در لؤلؤ و مرجان (ص 143)، 24 سال پس از درگذشت ابن طاووس است. نویسنده در آغاز کتاب گفته است که چون مقتل‌های موجود مفصل یا موجز است، به نگارش این کتاب پرداختم و آن را متوسط ساختم و «مطالبی در آن گنجاندم که بسیاری از مصنفان از آوردن آن اهمال کردند و مؤلفان از آن غفلت ورزیدند» (ص 15).
 
 
مقصد اول کتاب مشتمل است بر گزارشی از قیام امام تا ورود به کربلا.
 
مقصد دوم دربارهٔ رخدادهای کربلا، و مقصد سوم در شرح وقایعی است که پس از شهادت آن حضرت رخ داد؛ از رفتن اسیران به کوفه و شام و مدینه و سخنان حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) و دیگران.
 
در مقصد سوم کتاب یک مطلب توجه برانگیز ملاحظه می‌شود: نویسنده گفته است اسیران اهل بیت پس از برگشت از شام به کربلا رفتند و در آنجا جابر بن عبدالله انصاری و دیگران را دیدند که برای زیارت قبر امام حسین آمده بودند. پس همگی در آنجا به عزاداری پرداختند (ص 107). احتمالاً نویسنده در این مطلب از سید ابن طاووس در کتاب ملهوف پیروی کرده است. بنابراین همهٔ سخن‌هایی که دربارهٔ این مطلب سید ابن طاووس گفته شده، در اینجا نیز گفتنی است.
 
 
مثیر الاحزان، بنا به گفتهٔ آقا بزرگ در الذریعة (ج 4، ص 133)، دو بار به اردو ترجمه شده است. همچنین این اثر با عنوان در سوگ امیر آزادی، به قلم علی کرمی، به فارسی برگردانده شده است (چاپ اول: قم، نشر حاذق، 1380).
مثیر الاحزان از منابع تاریخی شیعه است و این چاپ آن تصحیح شده و بهتر از دیگر چاپ‌هاست. همراه این چاپ، کتاب التحصین، از ابن فهد حلی، به چاپ رسیده است.
 
==جستارهای وابسته==
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4782699&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کتاب شناسی مثیر الاحزان در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.]


==منابع==
==منابع==
* کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 56-57.


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3179293&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص ۵۶-۵۷.]


== پی‌نوشت ==
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها]]
<references />{{کتاب‌شناسی امام حسین (ع)}}
[[en:Muthir al-ahzan wa munir subul al-ashjan]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۵

مثیرالاحزان کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام امام حسین(ع) که توسط جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی نوشته شده و تصحیح آن توسط مدرسةالامام‌المهدی علیه‌السلام انجام شده‌است.


مثیرالاحزان

نویسنده جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی
ناشر مدرسةالامام المهدی علیه‌السلام
ناشر فارسی: علی کرمی
محل نشر قم
مکان ناشر فارسی: نشر حاذق
تاریخ نشر ۱۴۰۶ ه. ق
تاریخ نشر فارسی: ۱۳۸۰ ه. ش
چاپ دوم
تعداد صفحات ۱۲۵+ ۳۲ ص
موضوع واقعه‌ی کربلا
زبان عربی

درباره نویسندهویرایش

جعفر بن محمّد بن جعفر بن هبةالله بن نمای حلی (م ح 680 ق) از علما و فقهای شیعه و از مشهورترین آثار او مثیرالاحزان و منیر سبل‌ الاشجان (همین کتاب)، و ذوب النضار فی شرح الثار است.

کتاب اخیر را به نام‌های شرح الثار المشتمل علی اخبار المختار و اخذ الثار فی احوال المختار و شرح الثار فی احوال المختار نیز خوانده‌اند.

محمّدعلی مدرس تبریزی گفته است که شهید ثانی احتمال داده که مثیرالاحزان و ذوب النضار از آثار او نیست، بلکه تألیف نوه‌اش است که همنام او بود؛ اما علامه امین در اعیان الشیعة این سخن را نادرست شمرده و این دو کتاب را از آثار او دانسته و گفته است که اصلاً معلوم نیست که او نوه‌ای همنام خودش داشته‌است.[۱]

درباره‌ کتابویرایش

مثیرالاحزان کتابی است تاریخی دربارهٔ قیام امام حسین(ع) و شـامل سـه مقصد (بخش) است. تاریخ تألیف آن، به گفتهٔ نوری در لؤلؤ و مرجان (ص ۱۴۳)، ۲۴ سال پس از درگذشت ابن طاووس است. نویسنده در آغاز کتاب گفته‌است که چون مقتل‌های موجود مفصل یا موجز است، به نگارش این کتاب پرداختم و آن را متوسط ساختم و «مطالبی در آن گنجاندم که بسیاری از مصنفان از آوردن آن اهمال کردند و مؤلفان از آن غفلت ورزیدند» (ص 15).

  • مقصد اول کتاب مشتمل است بر گزارشی از قیام امام تا ورود به کربلا.
  • مقصد دوم دربارهٔ رخدادهای کربلا، و مقصد سوم در شرح وقایعی است که پس از شهادت آن حضرت رخ داد؛ از رفتن اسیران به کوفه و شام و مدینه و سخنان حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) و دیگران.
  • در مقصد سوم کتاب یک مطلب توجه برانگیز ملاحظه می‌شود: نویسنده گفته است اسیران اهل بیت پس از برگشت از شام به کربلا رفتند و در آنجا جابر بن عبدالله انصاری و دیگران را دیدند که برای زیارت قبر امام حسین آمده بودند. پس همگی در آنجا به عزاداری پرداختند (ص ۱۰۷). احتمالاً نویسنده در این مطلب از سید ابن طاووس در کتاب ملهوف پیروی کرده است. بنابراین همهٔ سخن‌هایی که دربارهٔ این مطلب سید ابن طاووس گفته شده، در اینجا نیز گفتنی است.

مثیرالاحزان، بنا به گفتهٔ آقا بزرگ در الذریعة[۲]، دو بار به اردو ترجمه شده‌است. همچنین این اثر با عنوان در سوگ امیر آزادی، به قلم علی کرمی، به فارسی برگردانده شده است.[۳]

مثیرالاحزان از منابع تاریخی شیعه است و این چاپ آن تصحیح شده و بهتر از دیگر چاپ‌هاست. همراه این چاپ، کتاب التحصین، از ابن فهد حلی، به چاپ رسیده است.

کتابشناسیویرایش

منابعویرایش

پی‌نوشتویرایش

  1. ریحانةالادب (چاپ چهارم: کتابفروشی خیّام، ۱۳۷۴)، ج ۸، ص ۲۵۷- ۲۵۸.
  2. ج ۴، ص ۱۳۳
  3. چاپ اول: قم، نشر حاذق، ۱۳۸۰