فضل بن الحسن بن عبید اللّه بن العباس (ع)

ابو الفضل العبّاس (ع) دارای دو فرزند به نامهای عبید اللّه و فضل بود. عبید اللّه عالمی بزرگوار بود و نسل ابو الفضل از اوست.

عبید اللّه دارای دو پسر به نامهای عبد اللّه و حسن بود و نسل عبید اللّه از پسرش حسن می‌باشد. فرزندان حسن همگی دارای فضل و علم و ادب بودند. در میان آنان فضل، زبانی فصیح داشت و بسیار شجاع بود.

او در رثای جدّ بزرگوارش ابو الفضل عبّاس (ع) چنین مرثیه خواند:

1- أحقّ الناس أن یبکی علیه‌فتی أبکی الحسین بکربلاء

2- اخوه و ابن والده علی‌أبو الفضل المضرّج بالدماء

3- و من واساه لا یثنیه شی‌ءفجادله علی عطش بماء

1- شایسته‌ترین فردی که در عزای او باید گریست جوانمردی است که حسین (ع) را در کربلا گریاند.

2- او برادرش و فرزند پدرش علی (ع) یعنی ابو الفضل است که در کربلا به خون آغشته گشت.

3- ابا الفضلی که برادر را بر خود مقدم داشت، و با اینکه خود تشنه بود در راه او از آب گذشت.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:95.