فرشتگان نوحه‌گر

در ماتم سالار شهیدان،همۀ کائنات گریان و نالان شدند،چه بصورت تکوینى چه زبانى و آشکارا.

گریست در غمت زمان،به خون نشست آسان شب و سیاهپوشى‌اش،شد آیت غراى تو

از جملۀ نوحه‌گران بر آن حضرت،فرشتگانند.حضرت رسول«ص»فرمود:«انّ حول قبر ولدى الحسین«ع»اربعة آلاف ملک شعثا غبرا یبکون علیه الى یوم القیامة...» پیرامون قبر فرزندم حسین،چهار هزار فرشته‌اند،ژولیده و غبارآلود،که تا روز رستاخیز بر او گریه مى‌کنند.

جن و ملک بر آدمیان نوحه مى‌کنند گویا عزاى اشرف اولاد آدم است

و نیز:«تبکى الملائکة و السّبع الشّداد لموته و یبکیه کلّ شىء حتّى الطّیر فى جوّ السّماء و الحیتان فى جوف الماء...».

فرشتگان و آسمانهاى هفتگانه،حتى پرندگان در آسمان و ماهیها در آب،براى مرگ حسین«ع»گریه مى‌کنند.به روایت امام صادق«ع»،چهار هزار فرشته براى یارى آن حضرت هبوط کردند،امّا چون اذن جهاد نیافتند،بازگشتند و دوباره فرود آمدند تا روز قیامت بر آن حضرت سوگوارى کنند و رئیس آنان به نام«منصور»است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 343.