غلامحسین (وجدی) جواهری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←منابع) |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
'''غلامحسین (وجدى) جواهرى''' (زاده 1303 در قم) شاعر ایرانی است. | '''غلامحسین (وجدى) جواهرى''' (زاده 1303 در قم) شاعر ایرانی است. | ||
== زندگینامه == | ==زندگینامه== | ||
او تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان برد اما به خاطر درگذشت پدرش، از ادامۀ تحصیل بازماند و به امر تجارت و کشاورزى روى آورد، ولى طبع حساس او نتوانست این شرایط را تحمل کند و به استخدام فرهنگ درآمد و به امر تدریس پرداخت. | او تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان برد اما به خاطر درگذشت پدرش، از ادامۀ تحصیل بازماند و به امر تجارت و کشاورزى روى آورد، ولى طبع حساس او نتوانست این شرایط را تحمل کند و به استخدام فرهنگ درآمد و به امر تدریس پرداخت. | ||
وجدى از غزلسرایان مطرح و نام‌آشناى روزگار ماست و اخوانیات و مطایبات منظوم او نیز در شمار بهترین‌هاى این‌گونه آثار قرار دارد. وى با نام مستعار «خروس بى‌محل» با روزنامۀ فکاهى «توفیق» همکارى مى‌کرد. | وجدى از غزلسرایان مطرح و نام‌آشناى روزگار ماست و اخوانیات و مطایبات منظوم او نیز در شمار بهترین‌هاى این‌گونه آثار قرار دارد. وى با نام مستعار «خروس بى‌محل» با روزنامۀ فکاهى «توفیق» همکارى مى‌کرد. | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
=== تحقیقات === | ===تحقیقات=== | ||
* «گلهاى جاویدان» | *«گلهاى جاویدان» | ||
* «در آسمان سخن» | *«در آسمان سخن» | ||
* «تصحیح کلیات شیخ بهایى» | *«تصحیح کلیات شیخ بهایى» | ||
* «تصحیح دیوان عرفى شیرازى» | *«تصحیح دیوان عرفى شیرازى» | ||
* «تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى» | *«تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى» | ||
* «نمونه‌هاى طنز فارسى» | *«نمونه‌هاى طنز فارسى» | ||
* «نگارش پارسى» | *«نگارش پارسى» | ||
* «على در شعر و ستایش» | *«على در شعر و ستایش» | ||
* «تصحیح دیوان سلطان قاجار» | *«تصحیح دیوان سلطان قاجار» | ||
* «تصحیح دیوان قصّاب کاشانى» | *«تصحیح دیوان قصّاب کاشانى» | ||
=== اشعار === | ===اشعار=== | ||
* مجموعه شعر «دیدار» (1369) | *مجموعه شعر «دیدار» (1369) | ||
* ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: <ref>هر بند از این ترکیب‌بند عاشورایى در شش بیت سامان یافته و جمعا داراى 72 بیت | *ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: <ref>هر بند از این ترکیب‌بند عاشورایى در شش بیت سامان یافته و جمعا داراى 72 بیت است.</ref> | ||
==بند ششم== | ==بند ششم== | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 563-564. | |||
* محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 563-564. | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۴۸
| غلامحسین (وجدى) جواهرى | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | شعر |
| زادروز | 1303 قم |
| ملیت | ایرانی |
| سبک نوشتاری | غزل |
| دیوان سروده‌ها | «گلهاى جاویدان»، «در آسمان سخن»، «تصحیح کلیات شیخ بهایى»، «تصحیح دیوان عرفى شیرازى»، «تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى»، «نمونه‌هاى طنز فارسى»، «نگارش پارسى»، «على در شعر و ستایش»، «تصحیح دیوان سلطان قاجار» و «تصحیح دیوان قصّاب کاشانى» و مجموعه شعر «دیدار». |
| تخلص | وجدى |
| مدرک تحصیلی | متوسطه |
غلامحسین (وجدى) جواهرى (زاده 1303 در قم) شاعر ایرانی است.
زندگینامه
او تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان برد اما به خاطر درگذشت پدرش، از ادامۀ تحصیل بازماند و به امر تجارت و کشاورزى روى آورد، ولى طبع حساس او نتوانست این شرایط را تحمل کند و به استخدام فرهنگ درآمد و به امر تدریس پرداخت.
وجدى از غزلسرایان مطرح و نام‌آشناى روزگار ماست و اخوانیات و مطایبات منظوم او نیز در شمار بهترین‌هاى این‌گونه آثار قرار دارد. وى با نام مستعار «خروس بى‌محل» با روزنامۀ فکاهى «توفیق» همکارى مى‌کرد.
آثار
تحقیقات
- «گلهاى جاویدان»
- «در آسمان سخن»
- «تصحیح کلیات شیخ بهایى»
- «تصحیح دیوان عرفى شیرازى»
- «تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى»
- «نمونه‌هاى طنز فارسى»
- «نگارش پارسى»
- «على در شعر و ستایش»
- «تصحیح دیوان سلطان قاجار»
- «تصحیح دیوان قصّاب کاشانى»
اشعار
- مجموعه شعر «دیدار» (1369)
- ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: [۱]
بند ششم
| تنها نه بر تو مردم دنیا گریستند | کرّوبیان عالم بالا گریستند | |
| بر تشنه‌کامى تو در آن آفتاب گرم | مرغ هوا و ماهى دریا گریستند | |
| پروانه‌وار گِرد خیام تو کودکان | چون شمع سوختند و سراپا گریستند | |
| شد عرش و فرش لجّۀ خون از هجوم اشک | در ماتم تو خیل ملک تا گریستند | |
| تنها نشد به سوگ تو اسلام داغدار | بر ماتم تو راهب و ترسا گریستند | |
| آن کس که در عزاى تو گریان نشد، که بود؟ | چشمش چو چشم من گهر افشان نشد،که بود؟ [۲] |
بندهشتم
| من کیستم؟ فروغ سپهر امامتم | نور خدا و معنى سرّ ولایتم | |
| هر جا که عشق جلوه کند، حسن یوسفم | هر جا عفاف پرده کشد، راز خلوتم | |
| در بارگاه قدس نبرده‌ست هیچ‌کس | حتّى فرشته ره به حریم جلالتم | |
| از جلوۀ عفاف به گردون ندیده است | حتى ستاره پرتوى از رنگ عفّتم | |
| خوارم مبین یزید به بزمت از آنکه هست | ذرات کاینات گواه اصالتم | |
| من زینبم، سلالۀ زهراى اطهرم | دخت امام و، زادۀ پاک پیمبرم [۳] |
منابع
- محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج1، ص 563-564.