علی بن مقرب‌

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

علی بن مقرب احسائی به سال 572 ه ق متولد شد وی از شعرایی است که قصاید بی‌شماری در مدح اهل بیت علیهم السلام و بخصوص امام حسین (ع) سروده است.

علی بن مقرب عالم، شاعر، ادیب و فاضل جلیل القدری است. دیوان شعری از او به‌جا مانده است.

او در محرم سال 629 هجری درگذشت. [۱]


1- یا واقفا بدمنة و مربع‌إبک علی آل النبی أودع

2- یکفیک ما عانیت من مصابهم‌من أن تبکّی طللا بلعلع

3- تحبّهم قلت و تبکی غیرهم‌إنک فیما قلته لمدّع

4- أما علمت أن إفراط الأسی‌علیهم علامة التّشیع [۲]

1- مانند باران بهاری بر آل پیامبر (ص) گریه کن!

2- برای تو عنایتی که بر مصیبت آنان داری کفایت می‌کند که این‌چنین اشک می‌ریزی.

3- تو با گریستن بر آل رسول (ص) و به این وسیله محبّتت را نسبت به آنها نشان می‌دهی.

4- زیرا که شدّت اندوه در مصیبت حسین (ع) علامت تشیّع است.


منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:304.

پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 4، ص 36.
  2. همان؛ ص 31.