عبداللّه نعمه

عبد اللّه نعمة به سال 1922 میلادی در نجف اشرف به دنیا آمد. پس از طی مراحل متوسطه در «نبطیة» در نجف اشرف به تحصیلات دینی پرداخت و در آنجا به درجه‌ی اجتهاد رسید. او در محاکم قضای شیعی به این شغل همت گمارد. «نعمة» نه تنها یکی از علمای برجسته‌ی لبنان محسوب می‌شود بلکه از مفکّران بزرگ به حساب می‌آید و ریاست دادگاههای شرعی شیعه را عهده‌دار است. برخی آثار او چنین است:

«الأدب فی ظلّ التّشیع»، «دلیل القضاء الجعفری»، «فلاسفة الشیعة».

1- سموت علی النّدب و الأدمع‌سموّک فی کرم المصرع

2- و ما ینفع الدّمع إن لم یکن‌شواظا علی الظالم الأوضع

3- تجاوز یومک هذا البکاءإلی الافق الأرحب الأوسع

1- تو تنها به ماتم و نوحه نظر داری، این ماتم و نوحه مانند ماهیهایی است در تباهی و هلاکت.

2- در حالی‌که این گریه و غم اگر همراه شدّت نفرت بر ظالم نباشد، هیچ نفعی ندارد.

3- پس از این گریه به سوی افق‌های وسیع‌تری بیرون بیا! به دنبال افق‌هایی که حسین (ع) بر روی مسلمین گشوده است. (فاصله یافتن عزاداری‌ها با اهداف امام حسین (ع) و فریاد نگشتن آنها بر سر ظالمان خشم شاعر را برانگیخته است)

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 635.