طفلان مسلم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمد و ابراهیم،دو فرزند مسلم بن عقیل بودند که در حادثۀ کربلا اسیر شدند.ابن زی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
محمد و ابراهیم،دو فرزند مسلم بن عقیل بودند که در حادثۀ کربلا اسیر شدند.ابن زیاد دستور داد آن دو را زندانى کردند.این دو نوجوان نابالغ مدّت یک سال در زندان بودند.
محمد و ابراهیم، دو فرزند [[مسلم بن عقیل]] بودند که در حادثۀ [[کربلا]] اسیر شدند.  


سپس با کمک«مشکور»،پیرمرد زندانبان که هوادار اهل بیت بود،شبانه از زندان گریختند.
== سرگذشت ==
ابن زیاد دستور داد طفلان مسلم را زندانى کردند. این دو نوجوان نابالغ مدّت یک سال در زندان بودند. سپس با کمک [[مشکور]]، پیرمرد زندانبان که هوادار [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] بود، شبانه از زندان گریختند.


شب به خانۀ زنى پناه بردند که شوهرش در سپاه ابن زیاد بود.وقتى شوهرش«حارث» فهمید،آن دو را کنار رود فرات برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا کرد و پیکرشان را در فرات افکند و سرهاى آن دو را براى دریافت جایزه،نزد ابن زیاد برد. <ref>تفصیل ماجرا در«بحار الأنوار»ج 45،ص 100 به بعد و در امالى صدوق،ص 76 به بعد.</ref> در کنار فرات در چهار فرسنگى کربلا شهرى است به نام مسیّب که نزدیک آن آرامگاه آبادى است که گویند قبر محمد و ابراهیم،پسران مسلم بن عقیل داخل آن است. <ref>آرامگاههاى خاندان پاک پیامبر،سید عبد الرزاق کمونه،ص 302.</ref>
شب به خانۀ زنى پناه بردند که شوهرش در سپاه ابن زیاد بود. وقتى شوهرش«[[حارث]]» فهمید، آن دو را کنار رود [[فرات]] برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا کرد و پیکرشان را در فرات افکند و سرهاى آن دو را براى دریافت جایزه، نزد ابن زیاد برد. <ref>تفصیل ماجرا در«بحار الأنوار»ج ۴۵،ص ۱۰۰ به بعد و در امالى صدوق،ص ۷۶ به بعد.</ref> در کنار فرات در چهار فرسنگى کربلا شهرى است به نام مسیّب که نزدیک آن آرامگاه آبادى است که گویند قبر محمد و ابراهیم، پسران مسلم بن عقیل داخل آن است. <ref>آرامگاههاى خاندان پاک پیامبر،سید عبد الرزاق کمونه،ص ۳۰۲.</ref>


== منبع ==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۳.


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
 
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 273.

نسخهٔ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۵

محمد و ابراهیم، دو فرزند مسلم بن عقیل بودند که در حادثۀ کربلا اسیر شدند.

سرگذشت

ابن زیاد دستور داد طفلان مسلم را زندانى کردند. این دو نوجوان نابالغ مدّت یک سال در زندان بودند. سپس با کمک مشکور، پیرمرد زندانبان که هوادار اهل بیت بود، شبانه از زندان گریختند.

شب به خانۀ زنى پناه بردند که شوهرش در سپاه ابن زیاد بود. وقتى شوهرش«حارث» فهمید، آن دو را کنار رود فرات برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا کرد و پیکرشان را در فرات افکند و سرهاى آن دو را براى دریافت جایزه، نزد ابن زیاد برد. [۱] در کنار فرات در چهار فرسنگى کربلا شهرى است به نام مسیّب که نزدیک آن آرامگاه آبادى است که گویند قبر محمد و ابراهیم، پسران مسلم بن عقیل داخل آن است. [۲]

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۳.

پی‌نوشت

  1. تفصیل ماجرا در«بحار الأنوار»ج ۴۵،ص ۱۰۰ به بعد و در امالى صدوق،ص ۷۶ به بعد.
  2. آرامگاههاى خاندان پاک پیامبر،سید عبد الرزاق کمونه،ص ۳۰۲.