صفى اصفهانى: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۶۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =میرزا حسن
| نام                    =صفی اصفهانی
| تصویر                  =
| تصویر                  =safi esfehani.jpg
| اندازه تصویر            =
| اندازه تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =میرزا حسن
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| تاریخ تولد            =1251 ه.ق.
| محل تولد                =اصفهان
| محل تولد                =اصفهان
| والدین                =
| والدین                =
خط ۱۳: خط ۱۳:
| محل مرگ                =تهران
| محل مرگ                =تهران
| علت مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| محل زندگی              =یزد و تهران
| مختصات محل زندگی        =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
| مدفن                  = خانقاه خود در محله شاه آباد
|در زمان حکومت          =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
|اتفاقات مهم            =
خط ۵۰: خط ۵۰:
==زندگینامه==
==زندگینامه==


نامش میرزا حسن ملقب به «صفى على شاه» و متخلص به «صفى»، عارف مشهور و مؤسس سلسله‌ی صفی علیشاهی و قطب سلسله‌ی نعمت اللهی و از فضلا و علمای متصوفه‌ی تهران بود. او مردى ادیب و شاعرى سخن‌سنج بود و در نظم انواع شعر توانا و استاد بود. پدرش از بازرگانان بود و در کودکى به اتفاق پدر به یزد رفت و تا سن بیست سالگى در آن شهر زیست و به کسب دانش پرداخت و باعرفان و صاحبدلان درآمیخت. میرزا حسن پس از آموختن مبادی علوم به شیراز، کرمان، یزد، مشهد و سپس به هند و حجاز مسافرت‌هایی کرد، و بالاخره به تهران آمد، و در آن جا اقامت گزید. بعدها یکی از خواص مریدان وی قطعه زمینی در محله‌ی شاه آباد به وی تقدیم نمود و او در آن‌جا خانقاهی وسیع بنا نهاد و مدت هشت سال در آن جا به سر برد و پس از 65 سال وفات یافت و در خانقاه خویش مدفون گردید.
نامش میرزا حسن ملقب به «صفى على شاه» و متخلص به «صفى»، عارف مشهور و مؤسس سلسله‌ی صفی علیشاهی و قطب سلسله‌ی نعمت اللهی و از علمای متصوفه‌ی تهران بود. او مردى ادیب و شاعر و در نظم انواع شعر توانا بود. پدرش از بازرگانان بود و در کودکى به همراه پدر به یزد رفت و تا سن بیست سالگى در آن شهر زیست و به کسب دانش پرداخت و با عرفا آشنا شد. میرزا حسن پس از آموختن مقدمات علوم به شیراز، کرمان، یزد، مشهد و سپس به هند و حجاز مسافرت‌هایی کرد، و بالاخره به تهران آمد، و در آن جا اقامت کرد. بعدها یکی از مریدان وی قطعه زمینی در محله‌ی شاه آباد به او هدیه کرد و او در آن‌جا خانقاهی وسیع بنا نهاد و مدت هشت سال در آن جا به سر برد و پس از 65 سال وفات یافت و در خانقاه خویش مدفون گردید.


== آثار ==
==آثار==
صفی علی شاه مردی دانا و سخن‌سنج و نیک محضر و خوش صحبت بود و طبعی -که بیشتر به قالب مثنوى و در سبک عراقی متمایل بوده- روان و منطقی استوار داشته است. آثار منظوم وى به سبب احاطه‌اى که به مقولات عرفانى حکمى و سلوکى داشته سرشار از مفاهیم بلند عرفانى و معرفتى است.
صفی علی شاه بیشتر به قالب مثنوى و در سبک عراقی متمایل بوده است. در آثار منظوم وى از مفاهیم عرفانى و معرفتى زیاد استفاده شده است.


آثار صفی علیشاه از این قرار است: «زبدة الاسرار<ref>در این منظومه عاشورایى -که در بیان و اسرار شهادت و تطبیق با سلوک الی اللّه سروده شده است- حادثه عاشورا را از بعد عرفانى و معرفتى مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و با قرائت عرفانى از فرهنگ عاشورا، آغازگر حرکتى نو در قلمرو شعر عاشورا به شمار مى‌رود.
===منظوم===


صفی این مثنوی را در سفر به هندوستان سروده است.</ref>»، «مثنوی بحر الحقایق»، «عرفان الحق»، «میزان العرفه» «دیوان اشعار» و «تفسیر منظوم قرآن<ref>که در حقیقت بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اثر او به شمار مى‌رود.</ref>».
*«زبدة الاسرار<ref>در این منظومه عاشورایى -که در بیان و اسرار شهادت و تطبیق با سلوک الی اللّه سروده شده است- حادثه عاشورا را از بعد عرفانى و معرفتى مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و با قرائت عرفانى از فرهنگ عاشورا، آغازگر حرکتى نو در قلمرو شعر عاشورا به شمار مى‌رود.
 
صفی این مثنوی را در سفر به هندوستان سروده است.</ref>»
*«مثنوی بحر الحقایق»
*«عرفان الحق»
*«میزان العرفه»
*«دیوان اشعار»
*«تفسیر منظوم قرآن<ref>که در حقیقت بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اثر او به شمار مى‌رود.</ref>».


===برگزیده اشعار<ref>از منظومه عرفانى زبدة الاسرار</ref>===
===برگزیده اشعار<ref>از منظومه عرفانى زبدة الاسرار</ref>===


 
'''در شهادت حضرت على اصغر (ع)'''{{شعر}}
'''در شهادت حضرت على اصغر(ع)'''{{شعر}}
{{ب| بانگ زد کاى ساقى بزم الست | شیرخوار از کودکى شد مى‌پرست }}
{{ب| بانگ زد کاى ساقى بزم الست | شیرخوار از کودکى شد مى‌پرست }}


خط ۵۲۸: خط ۵۳۴:
{{ب| آن اسیری زین شهادت بس سر است‌|در اسیری تو حق پیداتر است <ref>همان؛ ص 34- 53.</ref> }}
{{ب| آن اسیری زین شهادت بس سر است‌|در اسیری تو حق پیداتر است <ref>همان؛ ص 34- 53.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


'''سرّ طلب یاری نمودن'''
'''سرّ طلب یاری نمودن'''
خط ۶۹۲: خط ۶۹۹:
{{ب| و آن اسیران مانعش ز آن آرزو|در میانشان هست زینسان گفتگو <ref>همان؛ ص 203- 209.</ref> }}
{{ب| و آن اسیران مانعش ز آن آرزو|در میانشان هست زینسان گفتگو <ref>همان؛ ص 203- 209.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


'''مکالمه امام شهدا با سیّد سجّاد (ع)'''{{شعر}}
'''مکالمه امام شهدا با سیّد سجّاد (ع)'''{{شعر}}
خط ۷۵۵: خط ۷۶۴:
{{ب| ورنه‌ی آسوده از احوال من‌|بین به میدان قدرت و اجلال من <ref>همان؛ ص 209- 211.</ref> }}
{{ب| ورنه‌ی آسوده از احوال من‌|بین به میدان قدرت و اجلال من <ref>همان؛ ص 209- 211.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


'''تفویض امامت به امام سجّاد (ع)'''{{شعر}}
'''تفویض امامت به امام سجّاد (ع)'''{{شعر}}
خط ۸۲۴: خط ۸۳۵:
{{ب| چون علی در ملک دین شد پادشاه‌|عزم میدان کرد شاه از خیمه‌گاه <ref> همان؛ ص 288- 290.</ref> }}
{{ب| چون علی در ملک دین شد پادشاه‌|عزم میدان کرد شاه از خیمه‌گاه <ref> همان؛ ص 288- 290.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


'''مکالمه امام (ع) با فرزندش حضرت سکینه (س)'''{{شعر}}
'''مکالمه امام (ع) با فرزندش حضرت سکینه (س)'''{{شعر}}
خط ۸۴۷: خط ۸۶۰:
{{ب| عقل شد بس تنگ میدان سخن‌|گشته ویلان در بیابان سخن <ref>همان؛ ص 290 و 291.</ref> }}
{{ب| عقل شد بس تنگ میدان سخن‌|گشته ویلان در بیابان سخن <ref>همان؛ ص 290 و 291.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


'''مثنوی عقل و عشق'''{{شعر}}
'''مثنوی عقل و عشق'''{{شعر}}
خط ۱٬۰۲۵: خط ۱٬۰۴۰:
==منابع==
==منابع==


* دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1005-1013.
*[[دانشنامه‌ شعر عاشورایی‌ انقلاب‌ حسینی‌ در شعر شاعران‌ عرب‌ و عجم‌|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1005-1013.]]


* محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج1، ص 425-429.
*[[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج 1، ص 425-429.]]


==پی‌نوشت==
==پی‌نوشت==

منوی ناوبری