۶٬۰۷۷
ویرایش
صفى اصفهانى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز
←زندگینامه
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←زندگینامه) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = | | نام =صفی اصفهانی | ||
| تصویر = | | تصویر =safi esfehani.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی =میرزا حسن | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =1251 ه.ق. | ||
| محل تولد =اصفهان | | محل تولد =اصفهان | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| محل مرگ =تهران | | محل مرگ =تهران | ||
| علت مرگ = | | علت مرگ = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی =یزد و تهران | ||
| مختصات محل زندگی = | | مختصات محل زندگی = | ||
| مدفن = | | مدفن = خانقاه خود در محله شاه آباد | ||
|در زمان حکومت = | |در زمان حکومت = | ||
|اتفاقات مهم = | |اتفاقات مهم = | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
نامش میرزا حسن ملقب به «صفى على شاه» و متخلص به «صفى»، عارف مشهور و مؤسس سلسله‌ی صفی علیشاهی و قطب سلسله‌ی نعمت اللهی و از | نامش میرزا حسن ملقب به «صفى على شاه» و متخلص به «صفى»، عارف مشهور و مؤسس سلسله‌ی صفی علیشاهی و قطب سلسله‌ی نعمت اللهی و از علمای متصوفه‌ی تهران بود. او مردى ادیب و شاعر و در نظم انواع شعر توانا بود. پدرش از بازرگانان بود و در کودکى به همراه پدر به یزد رفت و تا سن بیست سالگى در آن شهر زیست و به کسب دانش پرداخت و با عرفا آشنا شد. میرزا حسن پس از آموختن مقدمات علوم به شیراز، کرمان، یزد، مشهد و سپس به هند و حجاز مسافرت‌هایی کرد، و بالاخره به تهران آمد، و در آن جا اقامت کرد. بعدها یکی از مریدان وی قطعه زمینی در محله‌ی شاه آباد به او هدیه کرد و او در آن‌جا خانقاهی وسیع بنا نهاد و مدت هشت سال در آن جا به سر برد و پس از 65 سال وفات یافت و در خانقاه خویش مدفون گردید. | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
صفی علی شاه | صفی علی شاه بیشتر به قالب مثنوى و در سبک عراقی متمایل بوده است. در آثار منظوم وى از مفاهیم عرفانى و معرفتى زیاد استفاده شده است. | ||
===منظوم=== | |||
صفی این مثنوی را در سفر به هندوستان سروده است.</ref> | *«زبدة الاسرار<ref>در این منظومه عاشورایى -که در بیان و اسرار شهادت و تطبیق با سلوک الی اللّه سروده شده است- حادثه عاشورا را از بعد عرفانى و معرفتى مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و با قرائت عرفانى از فرهنگ عاشورا، آغازگر حرکتى نو در قلمرو شعر عاشورا به شمار مى‌رود. | ||
صفی این مثنوی را در سفر به هندوستان سروده است.</ref>» | |||
*«مثنوی بحر الحقایق» | |||
*«عرفان الحق» | |||
*«میزان العرفه» | |||
*«دیوان اشعار» | |||
*«تفسیر منظوم قرآن<ref>که در حقیقت بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اثر او به شمار مى‌رود.</ref>». | |||
===برگزیده اشعار<ref>از منظومه عرفانى زبدة الاسرار</ref>=== | ===برگزیده اشعار<ref>از منظومه عرفانى زبدة الاسرار</ref>=== | ||
'''در شهادت حضرت على اصغر (ع)'''{{شعر}} | |||
'''در شهادت حضرت على اصغر(ع)'''{{شعر}} | |||
{{ب| بانگ زد کاى ساقى بزم الست | شیرخوار از کودکى شد مى‌پرست }} | {{ب| بانگ زد کاى ساقى بزم الست | شیرخوار از کودکى شد مى‌پرست }} | ||
| خط ۲۱۲: | خط ۲۱۸: | ||
{{ب| شرع بازان حرز جان قرآن کنند|تیر پس بر صاحب قرآن زنند <ref>همان؛ ص 68- 79 گزینش اشعار.</ref> }} | {{ب| شرع بازان حرز جان قرآن کنند|تیر پس بر صاحب قرآن زنند <ref>همان؛ ص 68- 79 گزینش اشعار.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
'''در شهادت حضرت عباس (ع)'''{{شعر}} | '''در شهادت حضرت عباس (ع)'''{{شعر}} | ||
| خط ۴۹۰: | خط ۳۳۰: | ||
{{ب| چون ید اللّه دست عبّاس علی است|پس یقین دست خدا دست ولی است <ref> زبدة الاسرار؛ ص 122- 125.</ref> }} | {{ب| چون ید اللّه دست عبّاس علی است|پس یقین دست خدا دست ولی است <ref> زبدة الاسرار؛ ص 122- 125.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۵۸۹: | خط ۴۲۸: | ||
{{ب| دید در صحرای وحدت واردش|متصل با ذات پاک واحدش <ref>همان؛ ص 154- 162 گزینش اشعار.</ref> }} | {{ب| دید در صحرای وحدت واردش|متصل با ذات پاک واحدش <ref>همان؛ ص 154- 162 گزینش اشعار.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۸۸۹: | خط ۵۳۴: | ||
{{ب| آن اسیری زین شهادت بس سر است|در اسیری تو حق پیداتر است <ref>همان؛ ص 34- 53.</ref> }} | {{ب| آن اسیری زین شهادت بس سر است|در اسیری تو حق پیداتر است <ref>همان؛ ص 34- 53.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
'''سرّ طلب یاری نمودن''' | '''سرّ طلب یاری نمودن''' | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| لاجرم در کربلا عشاق چند|بانگ حق چون شد ز نای حق بلند }} | {{ب| لاجرم در کربلا عشاق چند|بانگ حق چون شد ز نای حق بلند }} | ||
| خط ۱٬۲۶۳: | خط ۶۹۸: | ||
{{ب| و آن اسیران مانعش ز آن آرزو|در میانشان هست زینسان گفتگو <ref>همان؛ ص 203- 209.</ref> }} | {{ب| و آن اسیران مانعش ز آن آرزو|در میانشان هست زینسان گفتگو <ref>همان؛ ص 203- 209.</ref> }} | ||
{{پایان | {{پایان شعر}} | ||
'''مکالمه امام شهدا با سیّد سجّاد (ع)'''{{شعر}} | |||
{{ب| کرد او را بانگ شه کای شیر حق|مر که داری عار از زنجیر حق }} | {{ب| کرد او را بانگ شه کای شیر حق|مر که داری عار از زنجیر حق }} | ||
| خط ۱٬۳۲۸: | خط ۷۶۵: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
'''تفویض امامت به امام سجّاد (ع)'''{{شعر}} | |||
{{ب| شد طبیب دردمندان یار عشق|بر سر بالین آن بیمار عشق }} | {{ب| شد طبیب دردمندان یار عشق|بر سر بالین آن بیمار عشق }} | ||
| خط ۱٬۳۹۸: | خط ۸۳۵: | ||
{{ب| چون علی در ملک دین شد پادشاه|عزم میدان کرد شاه از خیمه‌گاه <ref> همان؛ ص 288- 290.</ref> }} | {{ب| چون علی در ملک دین شد پادشاه|عزم میدان کرد شاه از خیمه‌گاه <ref> همان؛ ص 288- 290.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
'''مکالمه امام (ع) با فرزندش حضرت سکینه (س)'''{{شعر}} | |||
{{ب| شد سکینه دامنش را برگرفت|داستان عاشقی از سر گرفت }} | {{ب| شد سکینه دامنش را برگرفت|داستان عاشقی از سر گرفت }} | ||
| خط ۱٬۵۵۶: | خط ۸۶۰: | ||
{{ب| عقل شد بس تنگ میدان سخن|گشته ویلان در بیابان سخن <ref>همان؛ ص 290 و 291.</ref> }} | {{ب| عقل شد بس تنگ میدان سخن|گشته ویلان در بیابان سخن <ref>همان؛ ص 290 و 291.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
'''مثنوی عقل و عشق'''{{شعر}} | |||
{{ب| مرغ عشقم باز در پرواز شد|باب عشقم باز بر دل باز شد }} | {{ب| مرغ عشقم باز در پرواز شد|باب عشقم باز بر دل باز شد }} | ||
| خط ۱٬۷۳۵: | خط ۱٬۰۴۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1005-1013. | *[[دانشنامه شعر عاشورایی انقلاب حسینی در شعر شاعران عرب و عجم|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1005-1013.]] | ||
* محمد علی مجاهدی، کاروان شعر | *[[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج 1، ص 425-429.]] | ||
==پی‌نوشت== | ==پی‌نوشت== | ||