شیخ جعفر خطی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                = [[بحرین|بحرین‌]]؛ روستای خَطّ
| محل تولد                = بحرین؛ روستای خَطّ
| والدین                =
| والدین                =
| تاریخ مرگ              = 1028ق
| تاریخ مرگ              = 1028ق
| محل مرگ                = [[شیراز]]
| محل مرگ                = شیراز
| علت مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              = شیراز
| محل زندگی              = شیراز
خط ۱۶: خط ۱۶:
| مدفن                  =
| مدفن                  =
|در زمان حکومت          =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            = دیدار با [[شیخ بهایی]]
|اتفاقات مهم            = دیدار با شیخ بهایی
| نام دیگر              =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|لقب                    =
خط ۴۵: خط ۴۵:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی، وی علامّه‌ای فاضل و نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود. در اوایل مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.
'''شیخ جعفر خطی'''، علامه‌، نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود.  


او در سفری که به ایران داشته با شیخ بهایی در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.</ref>
== زندگینامه ==
شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی از مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.


او در سفری که به ایران داشته با [[شیخ بهایی‌|شیخ بهایی]] در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد
1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد


خط ۶۳: خط ۶۶:




1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که آب جاری و راکد در آنجا وجود داشت.
1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که [[آب]] جاری و راکد در آنجا وجود داشت.


2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.
2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.
خط ۷۴: خط ۷۷:


6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.
6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.




==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 434.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 434.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۸۶: خط ۸۸:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۵

جعفربن‌ محمدالخَطّی‌
زادروز بحرین؛ روستای خَطّ
مرگ 1028ق
شیراز
محل زندگی شیراز
رویدادهای مهم دیدار با شیخ بهایی

شیخ جعفر خطی، علامه‌، نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود.

زندگینامه

شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی از مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.

او در سفری که به ایران داشته با شیخ بهایی در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. [۱]

نمونه اشعار

1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد

2- کأنی به فی ثلّة من رجاله‌کما حفّ بالّلیث الأسود اللوابد

3- إذا اعتقلوا سمر الرّماح و جرّدواسیوفا أعارتها البطون الاساود

4- فلیس لها إلّا الصّدور مراکزاو لیس لها إلا الرؤس مغامد

5- یلاقون شدّات الکماة بأنفس‌إذا غضبت هانت علیها الشّدائد

6- إلی أن ثورا فی ألارض صرعی کأنهم‌نخیل أمالتهن أید عواضد [۲]


1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که آب جاری و راکد در آنجا وجود داشت.

2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.

3- وقتی نیزه به دست گرفتند و شمشیر برکشیدند، قلب‌های سیاه (دشمنان) را به آنها بخشید.

4- برای نیزه‌ها غیر از سینه‌های آنها قرارگاهی وجود نداشت و شمشیرها غیر از گردن‌های آنها غلافی نداشتند.

5- با جان‌های خود که در هنگام خشم همه چیز را آسان می‌شمرد، به قهرمانان سهمگین حمله می‌بردند.

6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.


منابع

پی نوشت

  1. اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.
  2. ادب الطف؛ ج 5، ص 72 و 73.