سلیمان ظاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «شیخ سلیمان ظاهر از علما و ادبای لبنان در قرن چهاردهم هجری بود. وی عضو مجمع لغو...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = سلیمان ظاهر
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =  لبنانی
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 1380 ه. ق.
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
شیخ سلیمان ظاهر از علما و ادبای لبنان در قرن چهاردهم هجری بود. وی عضو مجمع لغوی دمشق بود. او به سال 1380 ه. ق. درگذشت. <ref>همان؛ ج 10، ص 154.</ref>
شیخ سلیمان ظاهر از علما و ادبای لبنان در قرن چهاردهم هجری بود. وی عضو مجمع لغوی دمشق بود. او به سال 1380 ه. ق. درگذشت. <ref>همان؛ ج 10، ص 154.</ref>



نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۵۱

سلیمان ظاهر
مرگ 1380 ه. ق.
ملیت لبنانی
پیشه شاعر


شیخ سلیمان ظاهر از علما و ادبای لبنان در قرن چهاردهم هجری بود. وی عضو مجمع لغوی دمشق بود. او به سال 1380 ه. ق. درگذشت. [۱]


1- بکیت الحسین و من کالحسین‌أحق بفرط الشجا و البکا

2- کفی شرفا أن شکت رزءه‌البرایا، و من هوله ما شکا

3- بکاه المصلی و رکن الحطیم‌و زمزم و الحجر و المتکا

4- کفاک علی ان غدا کعبةتحج الیه الوری رمسکا

5- علیک من اللّه ازکی السلام‌ما طلعت فی سماها ذکا [۲]


1- بر حسین گریستم و چه کس از حسین (ع) سزاوارتر است که از ناراحتی و اندوه بر او بگریند؟

2- این شرف برای او کافی است که همه‌ی مردم برای او آه و ناله کردند. ولی خودش از مصیبتش شکایت نکرد.

3- مصلّی و رکن حطیم و زمزم و حجر و متکا برای او گریه کردند.

4- (ای مولا) برای (بزرگی) تو همین بس که قبرت کعبه‌ای شده که مردم همانند حج به سوی آن می‌شتابند.

5- و از خداوند بزرگ بر تو تا زمانی‌که خورشید در آسمان می‌درخشد سلام و درود باد.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 575.

پی نوشت

  1. همان؛ ج 10، ص 154.
  2. همان؛ ص 153 و 154.