سعد بن‌ حنظله‌ تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
سعد بن حنظله تمیمی از طایفه بنی‌ تمیم، منسوب به قبیله تمیم‌ و از اعراب عدنانی شمال شبه‌ جزیره بود که در [[کوفه]] می زیست. او از زعمای بنی‌ تمیم به‌شمار می‌رفت. سعد از اعیان سپاه [[امام حسین (ع)]] به‌شمار می‌رفت.
سعد بن حنظله تمیمی از طایفه بنی‌ تمیم، منسوب به قبیله تمیم‌ و از اعراب عدنانی شمال شبه‌ جزیره بود که در [[کوفه]] می زیست. او از زعمای بنی‌ تمیم به‌شمار می‌رفت. سعد از اعیان سپاه [[امام حسین (ع)]] به‌شمار می‌رفت.


نام وی را سعید نیز گفته‌اند. <ref>تاریخ روضه الصفا، میر خواند، میر محمد سید برهان الدین خداوند شاه، تهران: کتابفروشی مرکزی، ۱۳۳۹ ش.ج۳، ص۱۵۴.</ref> اگر چه تستری وی را همان [[حنظلة بن اسعد شبامى|حنظله بن اسعد شبامی]] دانسته <ref>قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۴، ص۳۱۸.  </ref> و دلیلش این است که ابن شهر آشوب از شهادت او سخنی به میان نیاورده، <ref>ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ج۴، ص۱۰۱.</ref> اما محمد مهدی شمس‌الدین این نظر را نپذیرفته و گفته بنا بر نقل مجلسی <ref>بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۱۸.</ref> و همچنین نظر محمد بن ابی‌ طالب هاشمی در کتاب مقتل، آنان دو نفر هستند. علاوه بر آن حنظله بن سعد شبامی از اعراب جنوب است در حالی‌ که سعد بن‌ حنظله، تمیمی و از اعراب شمال شبه‌ جزیره است و تصحیف و اشتباه در این‌ حالت بسیا‌ر بعید به نظر می‌رسد. <ref>انصار الحسین، ص۱۰۰. </ref>
نام وی را سعید نیز گفته‌اند. <ref>تاریخ روضه الصفا، میر خواند، میر محمد سید برهان الدین خداوند شاه، تهران: کتابفروشی مرکزی، 1339 ش.ج3، ص154.</ref> اگر چه تستری وی را همان [[حنظلة بن اسعد شبامى|حنظله بن اسعد شبامی]] دانسته <ref>قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج4، ص318.  </ref> و دلیلش این است که ابن شهر آشوب از شهادت او سخنی به میان نیاورده، <ref>ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ج4، ص101.</ref> اما محمد مهدی شمس‌الدین این نظر را نپذیرفته و گفته بنا بر نقل مجلسی <ref>بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص18.</ref> و همچنین نظر محمد بن ابی‌ طالب هاشمی در کتاب مقتل، آنان دو نفر هستند. علاوه بر آن حنظله بن سعد شبامی از اعراب جنوب است در حالی‌ که سعد بن‌ حنظله، تمیمی و از اعراب شمال شبه‌ جزیره است و تصحیف و اشتباه در این‌ حالت بسیا‌ر بعید به نظر می‌رسد. <ref>انصار الحسین، ص100. </ref>
==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
سعد صبح روز [[عاشورا]] و بعد از [[شهادت]] [[‌عمرو بن‌ خالد بن حکیم ازدی‌|عمرو بن خالد ازدی]] و پسرش، در حالی‌ که جنگ در اوج خود بود، به خدمت امام حسین (ع) رسید و اجازه نبرد خواست. آن‌گاه پس از اذن امام حسین(ع) به میدان شتافت و با خواندن‌ رجزی دلاورانه ‌جنگید‌:
سعد صبح روز [[عاشورا]] و بعد از [[شهادت]] [[‌عمرو بن‌ خالد بن حکیم ازدی‌|عمرو بن خالد ازدی]] و پسرش، در حالی‌ که جنگ در اوج خود بود، به خدمت امام حسین (ع) رسید و اجازه نبرد خواست. آن‌گاه پس از اذن امام حسین(ع) به میدان شتافت و با خواندن‌ رجزی دلاورانه ‌جنگید‌:
خط ۴۶: خط ۴۶:
آن‌که بهشت و فوز و رستگاری می‌طلبد، بر تیزی شمشیرها و برّندگی نیزه‌ها شکیبایی و صبوری خواهد کرد. آنکه زنان سیه‌چشم بهشتی می‌طلبد و به رهایی و روشنی و پیروزی واقعی و راستین می‌اندیشد، در هنگامه هولناک نبرد، گام پس نمی‌نهد و در دریای شمشیر و تیر و نیزه عاشقانه فرو می‌رود. ای نفس! در جستجوی راحتی و آسودگی بهشتی و عطش‌زده رسیدن به خوبی و مشتاق درک نیکی و زیبایی باش.
آن‌که بهشت و فوز و رستگاری می‌طلبد، بر تیزی شمشیرها و برّندگی نیزه‌ها شکیبایی و صبوری خواهد کرد. آنکه زنان سیه‌چشم بهشتی می‌طلبد و به رهایی و روشنی و پیروزی واقعی و راستین می‌اندیشد، در هنگامه هولناک نبرد، گام پس نمی‌نهد و در دریای شمشیر و تیر و نیزه عاشقانه فرو می‌رود. ای نفس! در جستجوی راحتی و آسودگی بهشتی و عطش‌زده رسیدن به خوبی و مشتاق درک نیکی و زیبایی باش.


او از نبردی‌ سخت‌ در محاصره سپاه دشمن قرار گرفت و به ‌[[شهادت]]<nowiki/>‌ رسید. <ref>الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م.، ج۵، ص۱۹۳. </ref> در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۴۴؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م. ج۵، ص۱۹۳.</ref>
او از نبردی‌ سخت‌ در محاصره سپاه دشمن قرار گرفت و به ‌[[شهادت]]<nowiki/>‌ رسید. <ref>الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص193. </ref> در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 1387 ﻫ ق / 1962 1967 م.، ج5، ص444؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م. ج5، ص193.</ref>
==منبع==
==منبع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۱۹-۳۲۰.]
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 319-320.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۵۶: خط ۵۶:
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
<references />
[[en:Sa'd b. Hanzala al-Tamimi]]

نسخهٔ ‏۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۰

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل سعد بن‌ حنظله‌ تمیمی
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته پس‌ از نبرد در روز عاشورا در محاصره سپاه دشمن قرار گرفت و به ‌شهادت‌ رسید

سعد بن‌ حنظله‌ تمیمی،

زندگینامه

سعد بن حنظله تمیمی از طایفه بنی‌ تمیم، منسوب به قبیله تمیم‌ و از اعراب عدنانی شمال شبه‌ جزیره بود که در کوفه می زیست. او از زعمای بنی‌ تمیم به‌شمار می‌رفت. سعد از اعیان سپاه امام حسین (ع) به‌شمار می‌رفت.

نام وی را سعید نیز گفته‌اند. [۱] اگر چه تستری وی را همان حنظله بن اسعد شبامی دانسته [۲] و دلیلش این است که ابن شهر آشوب از شهادت او سخنی به میان نیاورده، [۳] اما محمد مهدی شمس‌الدین این نظر را نپذیرفته و گفته بنا بر نقل مجلسی [۴] و همچنین نظر محمد بن ابی‌ طالب هاشمی در کتاب مقتل، آنان دو نفر هستند. علاوه بر آن حنظله بن سعد شبامی از اعراب جنوب است در حالی‌ که سعد بن‌ حنظله، تمیمی و از اعراب شمال شبه‌ جزیره است و تصحیف و اشتباه در این‌ حالت بسیا‌ر بعید به نظر می‌رسد. [۵]

نقش در واقعه کربلا

سعد صبح روز عاشورا و بعد از شهادت عمرو بن خالد ازدی و پسرش، در حالی‌ که جنگ در اوج خود بود، به خدمت امام حسین (ع) رسید و اجازه نبرد خواست. آن‌گاه پس از اذن امام حسین(ع) به میدان شتافت و با خواندن‌ رجزی دلاورانه ‌جنگید‌:

صبراً علی الاسیاف و الاسنه
و حور عین ناعمات هنه
یا نفس للراحة فاجهدنه
صبراً علیها لدخول الجنه
لمن یرید الفوز لا بالظنه
و فی طلاب الخیر فارغبنه

آن‌که بهشت و فوز و رستگاری می‌طلبد، بر تیزی شمشیرها و برّندگی نیزه‌ها شکیبایی و صبوری خواهد کرد. آنکه زنان سیه‌چشم بهشتی می‌طلبد و به رهایی و روشنی و پیروزی واقعی و راستین می‌اندیشد، در هنگامه هولناک نبرد، گام پس نمی‌نهد و در دریای شمشیر و تیر و نیزه عاشقانه فرو می‌رود. ای نفس! در جستجوی راحتی و آسودگی بهشتی و عطش‌زده رسیدن به خوبی و مشتاق درک نیکی و زیبایی باش.

او از نبردی‌ سخت‌ در محاصره سپاه دشمن قرار گرفت و به ‌شهادت‌ رسید. [۶] در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. [۷]

منبع

پی نوشت

  1. تاریخ روضه الصفا، میر خواند، میر محمد سید برهان الدین خداوند شاه، تهران: کتابفروشی مرکزی، 1339 ش.ج3، ص154.
  2. قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج4، ص318.
  3. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ج4، ص101.
  4. بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص18.
  5. انصار الحسین، ص100.
  6. الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص193.
  7. برای تفصیل بیشتر رک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص444؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م. ج5، ص193.