سرجون بن منصور از مسیحیان شام بود که معاویه او را بعنوان مشاور خویش در امر حکومت، استخدام کرده بود.در دورۀ یزید هم چنین نقشى را در دربار یزید داشت و با یزید، همدم و مأنوس بود.با رأى و نظر او بود که یزید، پس از بیعت شیعیان کوفه با مسلم بن عقیل، براى سرکوبى نهضت کوفیان، ابن زیاد را به ولایت کوفه گماشت. [۱]

سرجون رومى، سمت دفتر ادارى و کاتب بودن را در دربار خلفا، در دورۀ مروان بن حکم و عبدالملک مروان هم داشت و چون برخى کوتاهیها و سهل‌انگاریها در کار او دیدند، با لطایف الحیلى مثل تغییر دیوان محاسبات از رومى به عربى، او را از کار برکنار کردند. [۲]

منبع

پی‌نوشت

  1. مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۶۹.
  2. العقد الفرید،ج۴،ص ۲۵۲.