بریر بن خضیر همدانى

بریر بن خضیر همدانی
زادروز	کوفه
درگذشت	عاشورای سال 61 هجری قمری
آرامگاه	کربلا،
محل زندگی	کوفه
پیشه	تدریس و تعلیم قرآن
نقش‌های برجسته	صحابی امام حسین(ع) و حضور در واقعه کربلا
تأثیرگذاران	علی بن ابی طالب(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع)
لقب	سیدالقّراء
دین	اسلام
مذهب	شیعه
آثار	القضایا و الاحکام

از شهداى کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین (ع) و از انسان‌هاى شایسته و پرهیزگار که زاهد، قارى قرآن و معلّم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه، از قبیلۀ «همدان» بود. بریر از تابعین به شمار مى‌رفت و به عنوان «سیّد القرّاء» شناخته مى‌شد. اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت مى‌پرداخت و در میان قبیلۀ همدان ارزش و منزلتى داشت. در کوفه مشهور و مورد احترام بود. کوشش بسیارى داشت که عمر سعد را از دوستى و همدلى با حکومت اموى بازدارد که موفّق نشد. وى در سال 60 هجرى از کوفه به مکّه رفت و به امام حسین (ع) پیوست و همراه او به کوفه آمد. روز تاسوعا از خوش‌حالى اینکه به شهادت خواهد رسید، با عبد الرحمن بن عبد ربّه شوخى مى‌کرد. شب عاشورا نیز از کسانى بود که برخاست و در حمایت و جانبازى براى امام، سخنانى ایراد کرد.

در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانی‌ها کرد. کلمات وفادارى او نسبت به سید الشهدا (ع) معروف است. روز عاشورا، به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌اى ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت. بریر، پس از حرّ به میدان رفت و جنگید تا شهید شد. در حمله‌هاى برق آسایش اینگونه رجز مى‌خواند:

انا بریر و ابى خضیر

و کلّ خیر فله بریر