اخنس‌ بن‌ مرثد بن علقمه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اَخنَس(احبش)‌بن‌ مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌بن‌ زیاد بود که پس از شهادت امام حسین(ع)، دستارش‌ را ربود و بر سر گذاشت‌.<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌‌ او توسط مختار ثقفی کشته شد.<ref>- همانجا.</ref>
'''اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی،''' از سرسپردگان عبیدالله‌ بن‌ زیاد و یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.  


 
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
از سرسپردگان عبیدالله‌بن‌ زیاد و یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
|اطلاعات قاتل =
 
| تصویر        =
 
| توضیح تصویر  =
اخنس از جنایتکاران حادثه کربلا است. او علاوه بر اینکه پس از شهادت امام حسین(ع)، دستارش‌ را ربود و بر سر گذاشت‌،<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌‌ از جمله ده نفری بود که‌ داوطلب‌ شد تا بر بدن مطهر امام حسین(ع) اسب بتاراند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص455؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80،75؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.</ref>
| نام کامل    =اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی
 
| کنیه        =
 
| لقب          =
اخنس جزء ده نفری بود که برای گرفتن جایزه به دارالاماره رفت و روبه‌روی عبیدالله‌بن‌ زیاد ایستاد، اما از ابن‌زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.<ref>- اللهوف، ص121،112؛ بحار الانوار، ج45، ص374،60.</ref>
| زادروز/زادگاه =
 
| محل زندگی    =
 
| نسب/قبیله    =
ابوعمرو زاهد که در دربار عبیدالله حضور داشت، بر ناپاکی او گواهی داده است.<ref>- اللهوف، ص54.</ref>
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ و مکان درگذشت=
| نحوه درگذشت=
| مدفن =
| اقدامات =
| انگیزه    =
| نقش‌های برجسته    =پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب تاراند
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =
}}




==نقش در واقعه کربلا==
اخنس از جنایتکاران حادثه کربلا است. او علاوه بر اینکه پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر سر گذاشت‌،<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌‌ از جمله ده نفری بود که‌ داوطلب‌ شد تا بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب بتاراند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص455؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80،75؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.</ref>
==پس از واقعه کربلا==
اخنس جزء ده نفری بود که برای گرفتن جایزه به دارالاماره رفت و روبه‌روی عبیدالله‌ بن‌ زیاد ایستاد، اما از ابن‌ زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.<ref>- اللهوف، ص121،112؛ بحار الانوار، ج45، ص374،60.</ref>
ابو عمرو زاهد که در دربار عبیدالله حضور داشت، بر ناپاکی او گواهی داده است.<ref>- اللهوف، ص54.</ref>
==مرگ==
پس از قیام مختار دستگیر و با اسب‌هایی با نعل آهنین که بر بدنش تاختند به هلاکت رسید و سپس جسدش را سوزاندند.<ref>- همانجا.</ref> اما بنا به نقل طبری مدتی پس از واقعه عاشورا وقتی در جنگی ایستاده بود، تیری ناشناس به او اصابت کرد و قلبش را شکافت و جان داد.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص455.</ref>
پس از قیام مختار دستگیر و با اسب‌هایی با نعل آهنین که بر بدنش تاختند به هلاکت رسید و سپس جسدش را سوزاندند.<ref>- همانجا.</ref> اما بنا به نقل طبری مدتی پس از واقعه عاشورا وقتی در جنگی ایستاده بود، تیری ناشناس به او اصابت کرد و قلبش را شکافت و جان داد.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص455.</ref>
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 260.
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 260.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: غارتگران]]
[[رده: غارتگران]]

نسخهٔ ‏۱۸ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۴۷

اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌ بن‌ زیاد و یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.


مشخصات فردی
نام کامل اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب تاراند


نقش در واقعه کربلا

اخنس از جنایتکاران حادثه کربلا است. او علاوه بر اینکه پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر سر گذاشت‌،[۱]‌‌ از جمله ده نفری بود که‌ داوطلب‌ شد تا بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب بتاراند.[۲]

پس از واقعه کربلا

اخنس جزء ده نفری بود که برای گرفتن جایزه به دارالاماره رفت و روبه‌روی عبیدالله‌ بن‌ زیاد ایستاد، اما از ابن‌ زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.[۳] ابو عمرو زاهد که در دربار عبیدالله حضور داشت، بر ناپاکی او گواهی داده است.[۴]

مرگ

پس از قیام مختار دستگیر و با اسب‌هایی با نعل آهنین که بر بدنش تاختند به هلاکت رسید و سپس جسدش را سوزاندند.[۵] اما بنا به نقل طبری مدتی پس از واقعه عاشورا وقتی در جنگی ایستاده بود، تیری ناشناس به او اصابت کرد و قلبش را شکافت و جان داد.[۶]

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 260.

پی نوشت

  1. - مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53.
  2. - تاریخ طبری، ج5، ص455؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80،75؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.
  3. - اللهوف، ص121،112؛ بحار الانوار، ج45، ص374،60.
  4. - اللهوف، ص54.
  5. - همانجا.
  6. - تاریخ طبری، ج5، ص455.