ابراهیم بن علی بن ابی طالب (ع)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابراهیم بن علی بن ابیطالب (ع) فرزند امیرالمؤمنین علی (ع)، مادرش امّ‌ولد بود.[۱]
ابراهیم از آغاز سفر از مدینه تا کربلا با برادر بزرگوارش امام حسین (ع) همراه بود. بعد از ظهر عاشورا با اذن امام به میدان رفت و دریک جنگ دلیرانه و شرافتمندانه به شهادت رسید. بیهقی نام قاتل او را زید بن دفاف نوشته است.[۲]
ابوالفرج اصفهانی،[۳] خوارزمی[۴] و ابن فندق[۵] نام او را در شمار شهیدان بنی‌هاشم نقل کرده‌اند. ابوالفرج می‌نویسد: اگر چه در کتب انساب ذکری از او به میان نیامده، اما او از شهدای کربلا می‌باشد.[۶] محمد بن علی بن حمزه نام او را در شمار شهدای کربلا آورده است. [۷]
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.[۸] شهادت او جای تردید دارد.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 470.
پی نوشت
- ↑ - مقاتل الطالبیین، ص57.
- ↑ - لباب الانساب، ج1، ص400.
- ↑ - همانجا.
- ↑ - مقتل الحسین (ع)، ج2، ص47.
- ↑ - بحار الانوار، ج45، ص39.
- ↑ - مقاتل الطالبیین، ص57.
- ↑ - بحار الانوار، ج45، ص39.
- ↑ - برای تفصیل بیشتر رک : مقاتل الطالبیین، ص57؛ مقتل الحسین (ع)، ج2، ص47؛ قاموس الرجال، ج1، ص247؛ انصار الحسین (ع)، 154؛ وسیله الدارین، ص256.