آینه در کربلاست: پژوهش و نگارشی نو در باز شناخت نهضت عاشورا: تفاوت میان نسخهها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «'''آینه در کربلاست: پژوهش و نگارشی نو در باز شناخت نهضت عاشورا'''، کتابی است درب...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آینه در کربلاست: پژوهش و نگارشی نو در باز شناخت نهضت عاشورا'''، کتابی است درباره | '''آینه در کربلاست: پژوهش و نگارشی نو در باز شناخت نهضت عاشورا'''، کتابی است درباره تأثیر عاشورا و واقعه کربلا که توسط [[محمدرضا سنگری]] نوشته شده است. | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب |
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۷
آینه در کربلاست: پژوهش و نگارشی نو در باز شناخت نهضت عاشورا، کتابی است درباره تأثیر عاشورا و واقعه کربلا که توسط محمدرضا سنگری نوشته شده است.
آینه در کربلاست: پژوهش و نگارشی نو در باز شناخت نهضت عاشورا
| |
---|---|
| |
به کوشش | محمدرضا سنگری |
ناشر | قدیانی |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | 1389 |
شابک | 978-964-536-726-6 |
تعداد صفحات | 815 |
موضوع | تأثیر عاشورا و واقعه کربلا |
درباره کتاب
کتاب «آینه در کربلاست؛ پژوهش و نگارشی نو در بازشناخت نهضت عاشورا» میکوشد پنجرههایی برای تماشای دیگر و فهمی تازهتر از این واقعه اندیشهساز و اندیشهپرور بگشاید.
کتاب «آینه در کربلاست؛ پژوهش و نگارشی نو در بازشناخت نهضت عاشورا» ترکیبی از روایت، تطبیق، تحلیل و تذکر، سیر تاریخی حوادث و رویدادهای واقعه کربلا است. این اثر، هم چگونگی این واقعه را بیان میکند و هم دلیل آن را.
این کتاب در 41 بخش تنظیم شده است. در پایان هر بخش، نکتهها و آموزههایی ارائه شدهاند که فرصتی برای عبرتآموزی و تنبیه و تذکر است؛ نویسنده این روش نگارش را مبتنی بر روش قرآن عنوان کرده است چرا که قرآن در طرح قصص و سرگذشت اقوام و تمدنها و رویدادها همواره به عبرت و تذکر و موعظه توجه دارد.
«زمینههای نهضت»، «در آستانه حرکت به سرزمین عراق»، «کاروان در کربلا»، «آغاز نبرد عاشورا»، «نماز ظهر عاشورا»، «به میدان رفتن امام»، «رویدادهای پس از شهادت»، «غارت و آتش زدن خیمهها»، «دفن شهیدان کربلا»، «خرابه شام» و «بازگشت کاروان» عناوین برخی از بخشهای 41 گانه این اثر را تشکیل میدهند.
هرچه نگارش اثر پیشتر میرود مباحث، گسترش بیشتری مییابند و سیر از اجمال به بسط و تفصیل فزونی میگیرد. در حقیقت تکیهگاه نویسنده تحلیل و تبیین وقایع اصلی است نه رویدادهای جانبی و فرعی.