آل عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «جمعى از فرزندان عقیل، چه فرزندان خود او یا نوه‌هایش از شهداى کربلا و آفرینان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
عینُ جُودى بِعَبرة و عویل............... وَ اندُبى ان نَدَبتِ آلَ الرّسُولِ | عینُ جُودى بِعَبرة و عویل............... وَ اندُبى ان نَدَبتِ آلَ الرّسُولِ | ||
سَبعَة کُلُّهم لصلب علىّ ................قد اصیبوا و تسعة لعقیل | سَبعَة کُلُّهم لصلب علىّ ................قد اصیبوا و تسعة لعقیل<ref>حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 249.</ref> | ||
روز عاشورا نیز که فرزندان عقیل به میدان مى‌رفتند، امام دعایشان مى‌کرد و کشندگان آنان را لعن کرده و آل عقیل را به مقاومت دعوت مى‌کرد و به بهشت مژده مى‌داد: «اللّهم اقتل قاتل آل عقیل.صبرا آل عقیل انّ موعدکم الجنّة»<ref>همان.</ref> | روز عاشورا نیز که فرزندان عقیل به میدان مى‌رفتند، امام دعایشان مى‌کرد و کشندگان آنان را لعن کرده و آل عقیل را به مقاومت دعوت مى‌کرد و به بهشت مژده مى‌داد: «اللّهم اقتل قاتل آل عقیل.صبرا آل عقیل انّ موعدکم الجنّة»<ref>همان.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۲۶
جمعى از فرزندان عقیل، چه فرزندان خود او یا نوه‌هایش از شهداى کربلا و آفرینان نهضت حسینى بودند که جان خویش را فداى امام کردند. پیشتر نیز مسلم بن عقیل، فداى دین خدا و راه حسین «ع» شده بود. دو تن از پسران مسلم از شهداى کربلا بودند. این آفرینان از نسل ابو طالب که عموزادۀ خویش، سید الشهدا «ع» را یارى کردند عبارتند از: عبد الله بن مسلم، محمد بن مسلم، جعفر بن عقیل، عبد الرحمن بن عقیل، محمد بن عقیل، عبد الله الأکبر، محمد بن ابى سعید بن عقیل، على بن عقیل و عبد الله بن عقیل. این نه نفر، که برخى‌شان فقیه و عالمى بزرگ بودند، هر کدام پس از نبردى شورانگیز، به شهادت رسیدند. شاعرى شهداى کربلا از نسل على بن ابى طالب را هفت شهید و از نسل عقیل، نه شهید دانسته و چنین سروده است:
عینُ جُودى بِعَبرة و عویل............... وَ اندُبى ان نَدَبتِ آلَ الرّسُولِ
سَبعَة کُلُّهم لصلب علىّ ................قد اصیبوا و تسعة لعقیل[۱]
روز عاشورا نیز که فرزندان عقیل به میدان مى‌رفتند، امام دعایشان مى‌کرد و کشندگان آنان را لعن کرده و آل عقیل را به مقاومت دعوت مى‌کرد و به بهشت مژده مى‌داد: «اللّهم اقتل قاتل آل عقیل.صبرا آل عقیل انّ موعدکم الجنّة»[۲]
و به خاطر این فداکاریها بود که پس از عاشورا، امام زین العابدین «ع» به خانوادۀ آنان بیشتر عاطفه و لطف نشان مى‌داد و آنان را بر بقیه برترى مى‌داد، وقتى از او در این باره مى‌پرسیدند، مى‌فرمود: من رفتار و عملکردشان را روز عاشورا با ابا عبد الله «ع» به یاد مى‌آورم و دلم به حالشان رقّت و عطوفت مى‌یابد. از این رو، امام سجاد «ع» با اموالى که مختار پس از خروج، به آن حضرت داد، خانه‌هایى براى آل عقیل ساخت که حکومت اموی آنها را خراب کرده بود.[۳]
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص30-31.