بشیر بن حذلم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
از یاران امام سجاد (ع) بود. وى که در سفر اهل بیت امام حسین (ع) از شام به مدینه، همراه آنان بود، هنگام ورود به مدینه، به دستور امام سجاد (ع) مأمور شد زودتر به مدینه برود و خبر شهادت ابا عبد اللّه (ع) و آمدن اهل بیت (ع) را به اطلاع مردم برساند. او که همچون پدرش طبع شعر داشت، در مسجد پیامبر (ص) خبر کشته شدن سید الشهدا (ع) و بازگشت قافلۀ حسینى را با این دو بیت، به مردم رساند:
اى اهل مدینه! دیگر در مدینه جاى ماندنتان نیست، حسین (ع) کشته شده و اشک‌هایم جارى است. پیکر او در کربلا پاره پاره و سر مطهّرش بر فراز نیزه، گردانده مى‌شود. نام او را بشر و نام پدرش را جذلم هم گفته‌اند.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 71.
پی نوشت
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 423، لهوف، ص 116.
| یا اهل یثرب لا مقام لکم بها | قتل الحسین فأدمعى مدرار | |
| الجسم منه بکربلاء مضرّج | و الرأس منه على القناة یدار[۱] |