عباس ابوالطوس‌

وی به سال 1350 ه. ق. در کربلا به دنیا آمد. از کودکی به شعر و ادب علاقه داشت و بسیاری اشعار از جمله معلّقات را حفظ نمود و در نجف درس خود را ادامه داد. او در اکثر مجالس ادبی شرکت داشته و اشعارش در نشریات محلّی به چاپ رسیده است. در سال 1377 ه. ق. وفات یافت.

1- لک مثل ما لابیک ذکر خالدباق بقاء الدهر لا یتغیر

2- و فضائل یقف الاعاظم خشعالجلالها و یقرها المتنکر

3- بک یا شهید سنبتنیها أمةعربیة تثنی العدو و تقهر

4- و بنور مجدک سوف نرفع مجدناألقاتتیه به الاباة و تفخر

5- و تشق دیجور الحیاة طلائعالیست تهاب المعتدین و تحذر

1- یاد تو مانند پدرت همواره و تا ابد الدهر، بدون تغییر، همیشگی و پابرجاست.

2- فضایل تو به‌گونه‌ای است که حتّی بزرگان در برابر جلالت آن خاشع می‌شوند و منکرین سر تعظیم فرود می‌آورند.

3- به‌وسیله‌ی تو ای شهید می‌توان امّتی را بیدار نمود.

4- و به‌وسیله‌ی نور مجد تو خواهیم توانست مجد و عظمت پیدا کنیم و به آن افتخار نمائیم.

5- و زندگیمان را با این نور روشن‌تر کنیم، به‌گونه‌ای‌که تجاوزکاران نتوانند بر ما مسلّط شوند.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 571.