یا فتح یا شهادت
یا فتح یا شهادت شعاری منطبق با فرهنگ عاشورا است.
مفهوم و معنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در فرهنگ عاشورا شهادت هم، فتح محسوب مى‌شود و فتح، فراتر از پیروزى نظامى است. بر اساس آموزش قرآنى «احدى الحسنیین» مجاهدان راه خدا چه بکشند و چه کشته شوند، پیروزند و پیروزى در سایۀ عمل به تکلیف است.
انتخاب شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شوق شهادت در اباعبدالله(ع) چنان بود که به فرمودۀ امام باقر(ع) روز عاشورا، نصرت الهى براى آن حضرت نازل شد و میان زمین و آسمان بود که حسین بن على را مخیّر کردند که پیروز شود یا شهید گردد و وى شهادت و دیدار الهى را ترجیح داد.
«لمّا نزل النّصر على الحسین بن علىّ حتّى کان بین السّماء و الأرض ثمّ خیّر، النّصر او لقاء الله، فاختار لقاء اللّه».[۱]
آن حضرت، کشته شدن را هم پیروزى مى‌دانست، چون هم به رستگارى ابدى مى‌رسید، هم دین را زنده مى‌کرد.
امام حسین(ع) خود فرمود:«اما و اللّه انّى لأرجو ان یکون خیرا ما اراد اللّه بنا،قتلنا ام ظفرنا» [۲]
به خدا سوگند،امیدوارم آنچه را خداوند براى ما بخواهد.«خیر»باشد، چه کشته شویم،چه پیروز گردیم!
| گرچه از داغ لاله مى‌سوزیم | ما همان سر بلند دیروزیم | |
| چون به تکلیف خود عمل کردیم | روز فتح و شکست،پیروزیم [۳] |
گرچه از داغ لاله مى‌سوزیم ما همان سر بلند دیروزیم چون به تکلیف خود عمل کردیم روز فتح و شکست،پیروزیم [۴]
امام خمینى«ره»فرمود:«من امیدوارم به فوز«احدى الحسنیین»نائل شوم، یا پیشرفت مقصود و اقامۀ عدل و حق، یا شهادت در راه آنکه حقّ است.»[۵]