طنز در ادبیات تعزیه
طنز در ادبیات تعزیه، کتابی است درباره اشعار طنزآمیز درباره تعزیه‌‌نامه‌‌ها که توسط منوچهر احترامی گردآوری شده است.
| طنز در ادبیات تعزیه
| |
|---|---|
 | |
| به کوشش | منوچهر احترامی |
| ناشر | سوره مهر |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | 1385 |
| شابک | 964-506-138-5 |
| تعداد صفحات | 379 |
| موضوع | اشعار طنزآمیز در مورد تعزیه نامه‌‌ها |
| زبان | فارسی |
درباره کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بخش‌های کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب از بخش‌هایی با عناوین ذیل تشکیل شده است:
مقدمه (شیطان دشمن قدیمی انسان)
علی و ابن ملجم
حالات و حرکات نمایشی
رفتارها و موقعیت‌های طنزآمیز
پیش واقعه و گوشه
شاه وزیر (خروج مختار در کوفه و اخراج اشقیاء از روی زمین)
تعزیه‌های شاد
آخرین تلاش
آخرین تعزیه
نمایه و منابع و مآخذ
مقدمه کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در مقدمه کتاب در تعریف نمایش آمده است: این ذات تعارض بین خیر و شر و پیچیدگی‌های ناشی از آن است که نماد و نمایش را بوجود می‌آورد، چون هرجا که سادگی و نظم حکمفرما باشد، تا ترودرام وجود منی تواند داشت. با این تعبیر نمایش از بطن اغتشاش زائیده می‌شود و در دامان تعارض رشد می‌یابد و در مسیر پیچاپیچ ناهماهنگی حر کت می‌کند. همچنین در پیش‌درآمد شیطان، دشمن قدیمی انسان می‌خوانیم: در تعزیه هدف اصلی، تعظیم و بزرگداشت خاندان رسول (ص) و ذکر مصائب وارده به اولیای دین و برگزیدگان خداوند است، اما تعزیه برای نشان دادن مصائب اولیاء به اشقیاء نیز می‌پردازد و چهره واقعی آن‌ها را در رویارویی با اولیاء نشان می‌دهد. از این قرار در میدان تعزیه صف طویلی از شخصیت‌های خوب و بد در مقابل یکدیگر صف کشیده‌اند که در یک سر آن قدیمی‌ترین دشمنان روی زمین، آدم و شیطان ایستاده‌اند و در سر دیگر مظلوم‌ترین اولیاء و ظالم‌ترین اشقیاء: امام حسین و شمر.