صفاح

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

صفاح نام یکى از منزلگاههاى شمال راه مکه به طرف کربلا بین حنین و علامتهای حرم است.

مفهوم

صفاح به معناى کنارۀ کوه است.در همین محل، امام حسین(ع) با فرزدق برخورد کرد که از عراق مى‌آمد و اوضاع مردم را از او پرسید.او جواب داد:دلهاى مردم با تو،ولى شمشیرهایشان همراه بنى امیه است.آنگاه با هم پیرامون تبدیل حج به عمره و عزیمت از مکه به سوى کوفه صحبت کردند.بعضى این ملاقات را در منزل«ذات عرق» گفته‌اند. [۱]

منبع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۶۹.

پی‌نوشت

  1. همان،ص ۲۰۳،به نقل از تاریخ طبرى و کامل ابن اثیر.