لاحق

نام اسبى که عبید الله بن حرّ،هنگام ملاقات با سید الشهدا«ع»به آن حضرت تقدیم کرد، امام حسین نیز فرزندش على بن الحسین«ع»را بر آن سوار کرد. معناى آن«از پى رونده، دررسنده،رسیده،آنکه و آنچه در پى چیزى مى‌دود و به آن مى‌رسد»است.از این رو به اسبهاى تند رو هم«لاحق»مى‌گفتند.این نام براى اسبهاى تنى چند از معروفان عرب نیز به کار رفته است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 390.