کربلایى

کربلایی، منسوب به کربلا، اهل کربلا یا زائر کربلا نامیده میشود.

مفهوم

کربلایی عنوانی است که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌اى عامه مردم را آنجا که نام او ندانند.کربلایى:ساخته و پرداختۀ کربلا. همانگونه که زائران خانۀ خدا را حاج و حاجى گویند، بعنوان تکریم و احترام، به زائران حرم امام رضا(ع) «مشهدى» و به زوار کربلا هم«کربلایى»گویند.

در قدیم،رمز و نشانۀ این بوده که کسى که با این نام معروف مى‌شود،به زیارت قبر امام حسین(ع) موفق شده است.همچنین در تعبیر استعارى،به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات قیام عاشورا را داشته باشد و با الهام از آن حماسه شکل گیرد«کربلایى»مى‌گویند،مثل:امّت کربلایى، شور کربلایى.ابداع این لقب،از اسباب ماندگارى ارزشهاى معنوى این دیار و مدفون در آن مزار است و بیش از یک تعبیر عرفى،بار فرهنگى و مقدّس دارد.

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۹.