کربلایى

منسوب به کربلا،اهل کربلا،کسى که به زیارت کربلا رفته باشد،عنوانى که روستاییان و عامّه را بدهند،مخاطبه‌اى عامۀ مردم را آنجا که نام او ندانند.کربلایى:ساخته و پرداختۀ کربلا. همانگونه که زائران خانۀ خدا را حاج و حاجى گویند،بعنوان تکریم و احترام،به زائران حرم امام رضا«ع»«مشهدى»و به زوار کربلا هم«کربلایى»گویند.در قدیم،رمز و نشانۀ این بوده که کسى که با این نام معروف مى‌شود،به زیارت قبر امام حسین«ع»موفق شده است.همچنین در تعبیر استعارى،به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات قیام عاشورا را داشته باشد و با الهام از آن حماسه شکل گیرد«کربلایى»مى‌گویند،مثل:امّت کربلایى، شور کربلایى.ابداع این لقب،از اسباب ماندگارى ارزشهاى معنوى این دیار و مدفون در آن مزار است و بیش از یک تعبیر عرفى،بار فرهنگى و مقدّس دارد.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 369.