غل و زنجیر

غلّ،طوق آهنى و بند است،که در فارسى غل(مخفّف)گویند،بند گردن و بند دست، طوقى آهنى یا دوالى است که در گردن یا دست قرار دهند.«غل جامعه»نوعى غل که دستها را به گردن بندد،بندى که دستها را به گردن جمع مى‌کند،(هو القید الّذى یجمع الیمین و العنق). غل جامعه،طوقى آهنین و سنگین که در دوران ساسانى به کار مى‌رفت و توسّط پدر عمر سعد در نبرد با ایرانیان به غنیمت گرفته شده بود.در دوران اسارت اهل بیت«ع» دستهاى امام سجّاد«ع»با زنجیر به گردنش بسته شده بود.از جمله کسانى که اسراى اهل بیت را در کوفه در محلّۀ کناسه دیده و امام سجاد«ع»را سوار بر شتر بى‌روپوش مشاهده کرده که از گردن او در اثر غل جامعه خون مى‌آمده،«مسلم جصّاص»بوده که در آن ایّام به تعمیر و سفید کارى قصر دار الاماره مشغول بوده است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 334-335.