غاضریه

نام سرزمین کربلا،روستایى از نواحى کوفه نزدیک کربلا.منسوب به غاضره از طایفۀ بنى اسد.این روستا پس از انتقال بنى اسد به عراق در صدر اسلام،پدید آمد. امام باقر«ع» فرمود:«الغاضریّة هى البقعة الّتى کلّم الله فیها موسى بن عمران و ناجى نوحا فیها و هى اکرم ارض الله علیه و لو لا ذلک ما استودع الله فیها اولیاءه و ابناء نبیّه،فزوروا قبورنا بالغاضریّة.» غاضریه،همان بقعه‌اى است که خداوند در آن با موساى کلیم هم سخن شد و با نوح مناجات کرد و آن گرامیترین سرزمین نزد خداست و اگر چنان نبود،خداوند اولیاء خویش و فرزندان پیامبرش را در آن به ودیعت نمى‌نهاد.پس قبور ما را در غاضریّه زیارت کنید.روایت است که امام حسین«ع»آن نواحى را که قبرش در آنجاست،از اهل نینوا و غاضریّه به شصت هزار درهم خرید و آن را بر اهالى همانجا صدقه داد و بخشید و با آنان شرط کرد که مردم را به محلّ قبر او راهنمایى کنند و زائران قبرش را سه روز ضیافت و پذیرایى کنند. وقتى حسین«ع»به کربلا مى‌آمد،چون نام سرزمین را پرسید،از جملۀ نامها غاضریّه بود و تصمیم گرفت آنجا فرود آید.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 33-334.