علم

پرچم،رایت،بیرق،نشان لشکر،آنچه به سر نیزه بندند،درفش.در اصطلاح عزادارى حسینى،نام علم و علامت خاصّى است که هر هیئت و دسته،ویژۀ خود دارد و آن را از دسته‌هاى دیگر متمایز مى‌سازد.«نخل،چوب بسیار بلند همچون درخت تبریزى متوسّط که در تعزیه‌خوانى پیشاپیش دسته‌ها برند و بر سر آنگاه، شکل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه پارچۀ سیاه بر آن بپوشانند.»

گرچه سردار علم در خون نشست دستهایت روى رایت مانده است

در میدان کربلا نیز،علمدار لشکر امام حسین«ع»،حضرت ابا الفضل بود.از شعار عربهاى عراقى عزادار نیز این است:«رفع اللّه رایة العبّاس»،پرچم عباس،افراشته باد.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 320-321.