علقم

علقم یا علقمه،نام نهرى است از فرات،که عباس بن على«ع»در روز عاشورا،کنار آن به شهادت رسید.نیز به معناى تلخى است،و هر درخت تلخ و آب بسیار سخت را هم علقم گویند،حنظل.در ادبیات عاشورا،بیشتر در پیوند با عطش و عباس و دستهاى قطع‌شدۀ ابا الفضل«ع»مطرح مى‌شود.

از چشم سپیده خواب را مى‌بردند از چشمۀ گُل،گلاب را مى‌بردند بر شانۀ خود فرشتگان آهسته از علقمه،روح آب را مى‌بردند

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 320.