رضا قلی خان هدایت

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رضاقلی‌خان طبرستانی (1215 ه. ق. - 1288 ه.ق) از شاعران ایرانی سده سیزدهم قمری است.

رضاقلی خان هدایت
رضا قلی خان هدایت.jpg
زمینهٔ کاری ادیب، محقّق، شاعر، تذکره نویس، سفیر، رئیس دارالفنون
زادروز سال 1218 ه. ق.
ایران، مازندران، هزار جریب
پدر و مادر ملا زمان جعفر قلی خان
مرگ سال 1288 ه. ق.
ایران، تهران
محل زندگی دامغان، هزار جریب؛ بابل؛ شیراز؛ تهران
نام(های)
دیگر
رضاقلی خان طبرستانی
تخلص لَلِـه‌باشی

زندگینامه

رضاقلی‌خان طبرستانی،‌ فرزند آقا محمّد طاهر طبرستانی ملقب به «لله باشی» و متخلّص به «هدایت» در سال 1218 ه.ق در تهران متولّد شد.وی از ابتدای جوانی شعر می‌سرود و «چاکر» تخلّص می‌کرد ولی بعد، تخلص «هدایت» را برگزید. در موقع سفر فتحعلی شاه به اصفهان مورد توجه شاه قرار گرفت. وی لقب «خان» و «امیرالشعرا» یافت. پس از درگذشت فتحعلی شاه به دربار محمدشاه راه یافت و به دستور او تربیت عباس میرزا را به عهده گرفت و از آنجا به «لله باشی» معروف شد.

هدایت در سال 1288 ه.ق در گذشت.

آثار

هدایت تألیفات بسیاری به نظم و نثر دارد. مهم‌ترین آثار او عبارتند از: مجمع‌الفصحا، تذکرۀ ریاض‌العارفین، هدایت نامه، دیوان غزلیات و ...

دیوان غزلیات وی شامل بیش از هشت هزار بیت و دیوان قصاید او شامل بیش از ده هزار بیت است.[۱]

هدایت در دیوان منهج‌الهدایـﺔ دو مرثیه در قالب ترکیب‌بند سروده است. یک مرثیه در دوازده بند و دیگری در چهارده بند است. ترکیب دوازده ‌بندی وی با شکوه و شکایت از فلک آغاز می‌شود و شاعر در هر بند به بیان مصیبتی از مصایب اهل بیت می‌پردازد. می‌توان این دوازده‌ بند را نوعی مقتل منظوم به حساب آورد.

اشعار


دیگر چه شد که زد شه این نیلگون طبق[۲] در خم نیل جامه و شد طشت خون شفق
رخهاست پر ز ژاله و سرهاست پر ز خاک جانهاست پر زناله و دلهاست پر فلق
گیسو گشاده شام و گریبان دریده صبح دیدی به حال لیل و نظر کن سوی فلق
گویی ز بس به فرق فشاند خلق خاک پوشیده ماند چهره خورشید در غسق[۳]
تا رعش کردگار، خروش ملایک است یارب، عزای کیست که صاحب عزاست حق؟
در خدمت عزای وی از بهر افتخار جویند قدسیان همه بر یکدگر سبَق
باشد بلی عزای امامی که قتل او بر باد داده دفتر دین را ورق ورق
نوباوه ریاض نبی فخر عالمین لب تشنه شهید سر از تن جدا حسین

کتاب شناسی

  • دیوان منهج‌الهدایـﺔ. رضا قلی خان هدایت. تهران: بی تا.
  • مثنوی هدایت نامه. سرودۀ رضا قلی خان هدایت؛ تصحیح، مقدمه و پی نوشت پگاه مصلحی و لیدا شجاعی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. 1393.
  • تذکره ریاض العارفین. اثر رضا قلی خان هدایت. تصحیح و تحشیه نصرت الله فروهر. تهران: امیرکبیر. 1388.
  • سفارت‌نامۀ خوارزم. رضا قلی خان هدایت. به کوشش علی حصوری. تهران. بی تا.
  • فهرس التواریخ. تألیف رضا قلی خان هدایت؛ به تصحیح و تحشیه عبدالحسین نوایی، میرهاشم محدث. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.1373.
  • انوار الهدایه. رضا قلی خان هدایت. تصحیح محمد ابراهیم ایرج پور، علیرضا ثابتی. همدان: انتشارات سکر. 1393.

منبع

پی نوشت

  1. لعت نامه دهخدا، مجمع الفصحاء، ج 6، ص 1209؛ ریحانه الدب، ج 6، ص 354
  2. نیلگون طبق= آسمان، شه نیلگو، خورشید
  3. غسق= تاریک شدن شب