عتبات عالیه

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عتبه، به معنى آستانۀ در است، چه بالا یا پایین. عتبات، نام بالغلبه است. مشاهد متبرّکه را، مانند مشهد حضرت على(ع) و حضرت حسین(ع) و دیگر مزارات امامان.[۱]

مفهوم

عتبه در معناى کلّى خود، شامل همۀ حرمهاى معصومین و آستانه‌هاى مقدسه مى‌شود که درگاه آنها مورد تکریم و بوسیدن و زیارت شیفتگان قرار مى‌گیرد؛ امّا زیارت عتبات، که اغلب همراه با زیارت حج مطرح مى‌شود، بیشتر زیارت کربلا، نجف، کاظمین و سامرا مراد است. [۲]

منبع

پی‌نوشت

  1. لغت‌نامه،دهخدا.
  2. مجموعۀ ۱۱ جلدى«موسوعة العتبات المقدسه»،به معرفى تاریخچه و مختصات اینگونه عتبات مقدسه در ایران، حجاز،عراق،شام و فلسطین پرداخته است.